نمی‌خواستم مخاطب آه و ناله کند

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان،نشست نقد و بررسی فیلم «خانه‌ای در خیابان چهل و یکم» با حضور عوامل این فیلم و اصحاب رسانه در کاخ جشنواره برگزار شد. 
 
در ابتدا حمیدرضا قربانی کارگردان فیلم گفت: بعد از حدود 23  سال دستیاری و تدوین حس کردم که باید فیلم بسازم. بعد از فیلم «درباره الی» که تهیه‌کنندگی آن برعهده سید محمود رضوی بود قول و قرارهایی برای فیلمسازی با هم گذاشتیم که به علت‌های مختلف این اتفاق رخ نداد تا اینکه طرح فیلمنامه «خانه‌ای در خیابان چهل و یکم» به دستم رسید. با رضوی مطرح کردم و همکاری شکل گرفت.
 
وی در خصوص ویژگی‌های کار هومن بهمنش به عنوان فیلمبردار افزود: بهمنش غیر از فیلمبرداری بسیار جزئی‌نگر روی فیلم نامه توجه دارد که این موضوع به هوش و توانایی بالای او ربط پیدا می‌کند البته نباید از کار خوب علیرضا کمالی نیز گذشت چون مشکل ما ایفاگر آن شخصیت نیز بود چون باید یک ماه در اختیار ما قرار می‌گرفت و در نهایت هم با تصویری تاریک و پس از درگیری در همان سکانس اول کشته می‌شد که او با معرفت خاصی که به خرج داد در اختیار ما گذاشت و از او قدردانی می‌کنم. 
 
قربانی ادامه داد: باید با تعریف قصه‌ای خاص از ملودرام سطحی خارج به یک نگاه واقع‌بینانه و معقول می‌رسیدیم و قصد ما این بود که مخاطب از آه و ناله پرهیز و شخصیت‌ها و کارهای آنها را دنبال کند و از احساسات سطحی دور و به تعقل برسد. 
 
سیدمحمود رضوی تهیه‌کننده فیلم گفت: حق قربانی این بود که خیلی زودتر فیلم بسازد و تا حدودی دیر هم شده است. قرار ما این بود که فیلم سال گذشته تولید کنیم که به خاطر شرایط مالی ساخته نشد اما خوشبختانه امسال آن را ساختیم. 
 
وی افزود: موقعیت سه کاراکتر زن بحرانی است اما کاری نمی‌کنند که نگاه ما را تلخ و خاص جلوه دهند. این نوع نگاه برای من جذاب بود و یکی از دلایلی بود که با این پروژه همکاری کردم. 
 
آزیتا ایرانی فیلمنامه‌نویس این فیلم عنوان کرد: اولین بار که قصه برایمان تعریف کردند جذاب نبود اما بعد از برگزاری جلسات متعدد به این نتیجه رسیدیم که به شکلی منطقی و درست و متفاوت با بسیاری از قصه‌ها مشکل صدا را حل کنیم که با این نوع نگاه فیلمنامه به نگارش درآمد. 
 
هومن بهمنش فیلم بردار فیلم عنوان کرد: سه فیلم در جشنواره فیلم فجر داشتم اما تمایلم این بود که با این فیلم در خدمت شما باشم. بستر نگاه رئالیستی و نوع نگاه قربانی باعث شد با این فیلم همکاری کنم از طرفی سال‌ها بود که دوست داشتم با قربانی یک کار انجام دهم، خوشبختانه این اتفاق افتاد. همکاری با رضوی نیز جای خشنودی دارد چون آنها کار خود را حرفه‌ای انجام می‌دهند اولین باری که به دفتر آنها رفتم به خاطر فیلم «درباره الی» شیرینی بردم چون فیلم مورد علاقه من بود و هست. 
 
وی افزود: حمیدرضا قربانی فیلم خودش را ساخت چون مانند خودش شریف با شخصیت و نگاه محترمی را دنبال می‌کند. 
 
بهمنش در بخش دیگری از صحبت‌های خود از نبوغ دو بازیگر کودک و خردسال فیلم یاد کرد و گفت: مانیا کودک بازیگر خردسال ما در این فیلم آنقدر نبوغ داشت که فکر کردم ترانه علیدوستی در حال بازی کردن است. او بسیار باهوش زیرک و با استعداد است. مانی رحمانی بازیگر نوجوان ما نیز به همین شکل است. 
 
سارا بهرامی بازیگر فیلم عنوان کرد: کار حمیدرضا قربانی و فیلمنامه او را دوست داشتم به این خاطر همکاری خود را اعلام کردم. صبوری که کارگردان در خصوص نقشی که ایفا می‌کردم از ما می‌خواست در نوع خود بسیار سخت بود چون ما با وجود اینکه با مسائل و مشکلات فراوانی روبرو می‌شدیم نباید مانند کلیشه‌های رایج گریه می‌کردیم و فریاد می‌زدیم بلکه صبوری سرلوحه کار ما بود. 
 
علی مصفا از دیگر بازیگران فیلم عنوان کرد: اصل قضیه این بود که سناریو جذابیت‌های خاص خودش را داشته باشد اما مهمتر از هر چیزی خود قربانی بود که بسیار متواضع و محترم است و نگاه خاص خودش را دارد. 
 
وی افزود: برخی دشواری و ترس‌هایی که در خصوص ایفای نقشی که داشتم با درایت و آگاهی قربانی از بین رفت و به آن چیزی که می‌خواستیم رسیدیم. 
 
مصفا ادامه داد: مشخصه اصلی گروه ما روحیه فداکاری و با جان و دل کارکردن آنها بود که قربانی باعث آن شد. 
 
سهیلا رضوی از دیگر بازیگران فیلم نیز از اخلاق‌مدار بودن فیلم و نگاه خاص آن یاد کرد و گفت: نقشی که باید ایفا می‌کردیم بسیار سخت و متفاوت بود که با هوشمندی کارگردان این اتفاق افتاد. 
 
علیرضا کمالی بازیگر فیلم گفت‌: درست است که نقش من در این فیلم کوتاه بود اما یکی از کلیدی‌ترین بخش های این فیلم است. 
 
کمالی در بخش دیگری از صحبت‌های خود متن مهناز افشار در خصوص نبود حضورش در مراسم نقد و بررسی و ویژگی‌های فیلم را خواند. دو بازیگر نوجوان و کودک فیلم نیز در مورد نقش خود کمک‌های بازیگران فیلم به آنها صحبت کردند و اظهار داشتند که کار با این فیلم را دوست داشتند.