خودم افسردگی دوقطبی دارم
علی علایی منتقد سینما در نشست خبری «برادرم خسرو» با اشاره به اینکه نمادگرایی در نقدهای سینمایی تبدیل به یک بیماری خطرناک شده است گفت: من هم مثل شخصیت «خسرو» مبتلا به افسردگی دوقطبی هستم و با این اعتراف خودزنیمیکنم تا به فیلم تعمیم گرا نگاه نکنند.
به گزارش پارس به نقل از تسنیم،صبح امروز نشست خبری فیلم سینمایی «برادرم خسرو» با حضور مهدی هاشمی، هنگامه قاضیانی، جواد یحیوی، بازیگران این فیلم و سعید ملکان تهیه کننده، و احسان بیگلری کارگردان در سالن همایش برج میلاد برگزار شد.
علی علائی منتقد سینما گفت: امسال بخش فیلماولیها یکی از قویترین بخشهای جشنواره فیلم فجر بود و این یکی از نقاط قوت سینمای ایران است که حاصل تلاشهای شخصی فیلمسازان جوان است و نه مدیریت فرهنگی.
وی افزود: فیلم برادرم خسرو فیلم شخصیتمحور است و رخدادهای فوقالعاده و عجیبی هم ندارد و تماشاگر با چالشهایی بین دو شخصیت ناصر و خسرو همراه قصه میشود.
وی در مورد پرداخت سینمای ایران در موضوع بیماریهای روانی گفت: در مورد بیماریها فیلمهای سینمایی ایران به صورت فلهای برخورد میکردند بیماری که خسرو در این فیلم دارد افسردگی دو قطبی است که اطلاعاتی درستی از این بیماری در فیلم جای گرفته است. دادههایی که خیلی سخت هستند ولی به شکلی زیبا در بازی شهاب حسینی (در نقش خسرو) میبینیم. و رفتار اطرافیان هم که نمونه خاصش در بازی ناصر هاشمی (در نقش ناصر) به خوبی ایفا شده است.
این منتقد سینمایی در ادامه گفت: من اعتراف میکنم خودم مبتلا به افسردگی دو قطبی هستم و آنچه در فیلم مشاهده میشود به شکل حیرتانگیز دقیق جای گرفته است.
وی در مورد این اعترافش گفت: دوست نداشتم این را بگویم خودم هم به این بیماری مبتلا هستم اما یکسری نمادگراییهایی به شدت بیمار درچند روز اخیر میبینم و در مورد این فیلم هم به کار میرود. خودزنی کردم و از خودم مثال زدم تا بگویم نسبت به شخصیت یک فیلم نمادگرایی نکنم و روش خطرکات تعمیمپذیری را از فیلم دور کنم.
در ادامه نشست بیگلری کارگردان فیلم گفت: نمیخواستم فیلم را برپایه بیماری افسردگی دو قطبی بسازم. به عمد از این بیماری استفاده کردم تا فضایی که بین این دو برابر شکل میگیرد را تصویر کنم. البته برگرفته از خاطرهای از دوران کودکی خودم هم بود چون عمویی داشتم که خودکشی کرد و بعدها فهمیدیم که دچار یک بیماری بوده است.
وی افزود: اینکه در فیلم باید بار دراماتیک داشته باشد درست است و همه قصهها در قالب سینما دراماتیزه میشود. در مرحله فیلمنامه همراه با خانم پریسا هاشمپور شکل روایی قصه را کامل کردیم و شاید یکی از سختیهای کار این بود که لحظات فیلم اتفاقات عجیبی نداشت و قصهای بدون فراز و فرود را روایت میکرد.
در ادامه نشست هنگامه قاضیانی بازیگر این فیلم گفت: من آخرین نفری بودم که به این پروژه پیوستم و همین کار را سخت میکرد. واکنشها و قرار گرفتن در جایی که مقابل شخصیت خسرو ایفای نقش کنم به همان سختی ایفای نقش خسرو بود.
وی ادامه داد: فیلم برادرم خسرو تنها فیلم مطلوب من در سینما بود و بعد از 20 سال حضور حرفهای منتظر چنین اتفاقی بودم.
در ادامه نشست سعید ملکان تهیه کننده با یادی از شهاب حسینی گفت: اگر شهاب حسینی نبود این فیلم ساخته نمیشد چون علاوه بر ایفای نقش خسرو سرمایهگذار این فیلم هم بود.
ناصر هاشمی بازیگر فیلم هم گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم نقش پیچیدهای داشت اما به چیزی رسیدیم که روی پرده سینما میبینید. شخصیت ناصر برای من از این جهت جذاب بود که چارچوب منظم و محکمی داشت و به کسی اجازه نمیداد آن را تحویل دهد. البته این در نقش خسرو هم بود.
وی در مورد اسم فیلم گفت: اینکه نام فیلم برادرم خسر است نه تنها از زبان من بلکه میتواند از زبان خواهرش ناهید هم باشد. دوست داشتم نام فیلم برادرم باشد که شکل عامتری را به خود میگرفت.
در انتهای نشست جواد یحیوی یکی ازبازیگران فیلم در مورد نقشش توضیح داد و در پاسخ به سوالی که چرا کمتر بازی میکند گفت: به تازگی به من اجازه داده شده است که تئاتر و سینما فعالیت کنم از حضور در این فیلم و بودن درکنار عوامل حرفهایاش لذت بردم. فضای خوب و همراه باگفتوگو را در این فیلم تجربه کرد.
ارسال نظر