قربانی بازی پرسپولیس- ذوب آهن

امروز تیم پرسپولیس بازی بزرگی دارد.

اتفاقاً با بچه‌های تیم تماس داشتم و به آنها گفتم باید هرطور شده انتقام آن بازی را بگیرند که دیدم آنها خودشان از من بیشتر روی این بازی حساس هستند و پر از انگیزه هستند تا بازی را با برد به پایان ببرند. آنها می‌خواهند هر سه امتیاز بازی امروز را بگیرند.

یادت هست در آن بازی لباست را بالا زده بودی تا جای سرخی توپی که به سینه‌ات برخورد کرده بود را به داور نشان دهی؟

یادم هست؟! (خنده تلخ) جای آن توپ تا ابد روی سینه‌ام باقی می‌ماند. داغ آن کارت قرمز هم تا آخر عمر روی دلم باقی خواهد ماند. شاید اگر آن اتفاق نمی‌افتاد من الان هنوز هم در پرسپولیس بودم. داور در آن صحنه تصمیمی گرفت که فقط یک تیم را نابود نکرد بلکه شور و شوق میلیون‌ها طرفدار پرسپولیس را له کرد و از آن گذشت.

مگر کمکش پرچم نزد؟

او با کارت قرمز سمت من آمد و هیچ‌کس مثل من در دنیا در آن لحظه به چشمان جهانبازی خیره نشده بود. او هم به من نگاه می‌کرد و نه به کمکش. ما آن روز راحت ذوب‌آهن را شکست می‌دادیم. آنها حتی وقتی ما 10نفره شدیم هم زیر دست و پای بازیکنان ما بودند. حیف شد البته مهم نیست چون می‌دانم امروز پرسپولیس انتقام آن بازی را می‌گیرد.