اعزام ۴ ورزشکار به لاسوگاس با ۶ همراه!
برخی افراد در خود وزارت ورزش هم نسبت به سفر آمریکا چندان بیمیل نیستند
به گزارش پارس به نقل از نسیم، در حالی که برخی از افراد در وزارت ورزش با ذرهبین به دنبال این هستند که چه کسانی با "رانت ورزش" راهی آمریکا میشوند و مدام در حال سرکشی به فدراسیونهاو نهادهای ورزشی بودند اما ظاهرا بعضی افراد در خود وزارت ورزش هم نسبت به سفر آمریکا چندان بیمیل نیستند و به صورت ماموریتی و یا غیر ماموریتی آمریکا را گزینه مناسبی برای همراهی تیمهای ملی میدانند.
این اتفاقها در حالی رخ می دهد که وزیر ورزش و جوانان که مهمترین فرد برای همراهی تیمها و کاروانهای ورزشی محسوب میشود، شخصا تمایلی به هزینه تراشی برای وزارت ورزش و فدراسیونها ندارد و در سفرهای برون مرزی غیرضروری حاضر نمیشود. این موضوع را بارها نیز یادآوری کرده است و حتی بر خلاف بسیاری از مدیران گذشته وزارت ورزش و سازمان تربیت بدنی سابق در بازیهای آسیایی تنها به سفری کوتاه و چند روزه اکتفا کرد. به علاوه چندی پیش نیز گزارشی منتشر شد که در آن از اضافه کردن اسامی افراد متفرقه و غیر ضروری توسط روسای فدراسیونها در لیست ورزشکاران اعزامی به آمریکا و اروپا خبر داده بود. خبری که بازتاب زیادی در رسانهها داشت و همه انتظار پیگیری جدی از سوی وزیر ورزش را داشتند که البته گودرزی نیز در جمع خبرنگاران از پیگیری این موضوع خبر داد اما ظاهرا این اتفاق این بار در زیر گوش خود وزیر ورزش اتفاق افتاده و یکی از مدیران این وزارتخانه که در سفرهای برون مرزی تیراندازی با کمان یار و یاور محمدعلی شجاعی بوده است اینبار آمریکا را برای سفر انتخاب کرده است.
مسئولین فدراسیون تیراندازی با کمان در ماههای گذشته و در ابتدا برای اعزام تیمشان به آمریکا از حضور 4 ورزشکار زن، 4 ورزشکار مرد، 2 سرمربی و یک نفر هم از حراست وزارت ورزش و جوانان خبر داده بودند و آن را جهت تائید در اختیار شورای برون مرزی قرار دادند اما نکته قابل توجه اینجاست که به گفته سرمربی تیم ملی از اول قرار نبوده تیم بانوان به آمریکا اعزام شود و این لیست چندبار تغییر کرد و در نهایت این تیم روز گذشته به همراه 4 ورزشکار و یک مربی و البته 5 نفر همراه! راهی آمریکا شد.
نکته قابل توجه اینجاست که برای اعزام 4 ورزشکار به آمریکا و با توجه به هزینه بالای این اعزام چه دلیلی دارد تا 4-5 نفر افراد غیر ضروری هم تیم را همراهی کنند و کاروانی 10 نفره راهی آمریکا شود. آیا اگر این اعزام در کشور دیگری مانند جیبوتی و سومالی بود باز هم این افراد سراسیمه عازم سفر میشدند؟
مدیر کل روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان در حالی در روزهای اختلاف شجاعی و وزارت ورزش یار و شفیق شجاعی بود که در مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند نیز همراه با تیم تیراندازی با کمان راهی بانکوک شد و بسیاری این حرکت وی را به گونهای دهن کجی به وزارت ورزش عنوان کردند.
وی پس از بازگشت از تایلند چند هفته بعد همراه با تیم تیراندازی با کمان راهی ارمنستان شد تا با حضور در سفارت ارمنستان این بار راهی آمریکا شود تا کلکسیون سفرهای برون مرزی خود را در دوران حضورش در وزارت ورزش و جوانان کامل کند.
حضور این مدیر کل در آمریکا همراه با تیم ملی تیراندازی با کمان مطمئنا تبعات زیادی برای وزیر ورزش خواهد داشت چون اگر این اتفاق در بی خبری گودرزی رخ داده باشد که مطمئنا بازتاب منفی زیادی دارد و اگر هم وزیر ورزش در جریان این سفر بوده است هم باید افسوس خورد برای وزارتی که وزیر آن خودش از سفرهای غیر ضروری پرهیز میکند اما در مقابل سفرهای غیر ضروری افراد کنارش جلوگیری نمیکند و در شرایطی که ورزش کشور با مشکلات مالی دست به گریبان است برای اعزام تیمی چهارنفره به مسابقات جایزه بزرگ داخل سالن آن هم در یک رشته غیر المپیکی، به مدیرکل روابط عمومی خود مجوز سفر به آمریکا را میدهد.
شاید بتوان احتمال سومی را نیز در نظر گرفت و آن اینکه وزیر ورزش نتوانسته است مانع از سفر مدیر روابط عمومی خود به آمریکا شود.
نکته قابل تامل دیگر این است که مدیر روابط عمومی وزارت ورزش در حالی راهی آمریکا شده است که گزارش کیمسیون اصل 90 در خصوص فساد در فوتبال منتشر شده است و با توجه به موضوعاتی که در آن مطرح شده مطمئنا حضور مدیر کل روابط عمومی برای پاسخگویی به افکار عمومی درخصوص حمایت از وزارتخانه خود امری ضروری است. موضوعات تیم امید و هجمه علیه وزارت ورزش هم از موضوعاتی است که شاید در این روزها نیازمند مدیریت روابط عمومی وزارت ورزش است اما به هر حال سفر تیم ملی تیراندازی با کمان به لاس وگاس آمریکا یک لقمه چرب و نرم برای برخی از مدیران ورزشی است و در این شرایط مطمئنا سفر واجبتر از پیگیری امور وزارت ورزش است.
در پایان هم باید این انتقاد را به فدراسیون تیراندازی با کمان وارد کرد که اعزام 4 ورزشکار و 6 همراه به مسابقات جایزه بزرگ تیراندازی با کمان داخل سالن که رشتهای غیر المپیکی محسوب و جایگاهی نیز در بازیهای آسیایی ندارد، چه ضرورتی دارد؟ آیا صرف این هزینه در شرایطی که ملیپوشان ایران در کامپوند داخل سالن جایگاه خوبی ندارند، امری ضروری است؟
ارسال نظر