اقدامات دور از عقلانیت سعودی ها/ مرحله انتقام از ملت ها

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- دکتر صباح زنگنه کارشناس مسائل خاورمیانه در یادداشتی اختصاصی برای «پارس» در واکاوی اقدامات دور از عقلانیت سعودی  ها نوشت:

دولت ها بر مبنای تنظیم مناسبات خویش در داخل و خارج رفتار می کنند؛ لذا تعادلی بین سیاست داخلی و خارجی در نظر گرفته می شود و در محیط بیرونی، منطقه ای و بین المللی شرایط موجود را مراعات می کنند. داشتن چنین برنامه هایی حکایت از توجه، تدبیر و عقلانیت می کند و هرچه نظم و انسجام  این سیاست ها بیشتر باشد، طبعا آثار ماندگارتری بر جای خواهد گذاشت و روابط داخلی از استحکام و روابط خارجی نیز از احترام بیشتری برخوردار خواهد شد. اما زمانی که تدبیر و عقلانیت کمتر شود، انجام اعمال غیرمنسجم و غیرقابل تصور بیشتر ملاحظه خواهد شد.

در روزگار ما و با پیچیده تر شدن روابط داخلی و بین المللی، اقدامی که موجب هیجانات عمومی در داخل یا بروز ظلم و ستم به یک قشر عظیمی از جامعه شود، طبیعی است که از عقلانیت به دور خواهد بود. از طرف دیگر اگر سیاست گذاری ها در مناسبات خارجی به جای اتکا بر نظم، توسعه و همکاری، بر مبانی دیگری تنظیم شود، موجب بروز مشکلات زیادی در این مناسبات و فراوان شدن بی نظمی و بی اعتمادی خواهد شد.

چنان چه مسائل ذکر شده در عربستان سعودی که کشوری بزرگ با امکانات فراوان اقتصادی و محل قرار گرفتن حرمین شریفین است مراعات نشود و حرمت خویش، شهروندانش و کشورهای همسایه را خدشه-دار سازد، دولیت این کشور وارد فضایی خواهد شد که به ناامنی ها در داخل و خارج دامن خواهد زد.

اینک سیاست های دور از عقلانیت سیاسی عربستان سعودی با نمونه هایی قابل بیان است: اقدام به محدود کردن قشر عظیمی از جامعه شیعی عربستان در شرق این کشور و محدود کردن پیروان سایر مذاهب در غرب، جنوب و شمال آن موجب نارضایتی و اعتراض خواهد شد. یکی از مصادیق این موضوع، بازداشت و زندانی کردن آیت الله نمر بود که تنها ادعای ایشان دعوت به احقاق حقوق مردم شیعه در مدارس، ادارات، استخدام ها، دادگاه ها و مراکز قضایی بود و دولت عربستان با همه ادعای قدرت و توان، از سخنان این یک شخص احساس نگرانی کرد و ایشان را به زندان انداخت و بدون برقراری یک دادگاه عادلانه با حضور افرادی از سازمان های بین المللی و آزاد بودن آن، وی را به اعدام محکوم کرد.

در واقع حکومت عربستان در برابر یک اظهار نظر و آزادی بیان محق صلح جویانه، اقدام به استخدام بالاترین درصد خشوت نمود و ایشان را محکوم به اعدام و این حکم را اجرا کرد. طبیعی است که چنین اقدامی باعث هیجان عمومی و اعتراضات همگانی در داخل عربستان و کشورهای خارجی شد؛ در حالی که پیش از این اقدامات، دبیر کل سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و حتی کشورهای آمریکایی نیز تذکرات لازم را داده بودند که اقدام خشن در برابر آیت الله نمر موجب بروز نارضایتی و ناامنی خواهد شد اما زمانی که عقلانیت و تدبیر در حکومت گران حاکم نباشد، دست به اقدامات خطاگونه و جنایت کارانه می-زنند.

همین وضعیت در سیاست های خارجی عربستان نیز ملاحظه می شود. با اقداماتی که در یمن انجام گرفت و به جای میدان دادن به مردم این کشور که خود مسائل خویش را حل کنند و بنا بر معادلات داخلی یمن رئیس جمهور و پارلمان خویش را انتخاب کنند، دولت عربستان اقدام به اعلان جنگ و حمله فراگیر به مردم یمن کرد و موجب کشتار ده ها هزار نفر، معلول و زخمی شده صدها هزار نفر و آواره شدن میلیون ها انسان یمنی شد. در حال حاضر محاصره یمن به مرحله ای رسیده است که هیچ گونه امکانات دارویی و غذایی به بخش های عظیمی از مردم یمن و شهرهای این کشور نمی رسد.

بدیهی است که این گونه اقدامات موجب بروز حس عداوت و انتقام گیری خواهد شد و در برابر حکومت-گرانی که از عقل، تدبیر و دوراندیشی بهره ای نداشته باشند، نتایج حاضر طبیعی خواهد بود. این وضعیت در سوریه و عراق نیز تکرار شد؛ به طوری که با کمک به تروریست ها و تشکیل گروه های تروریستی، حمایت مالی، تسلیحاتی و سیاسی از آن ها موجب بروز کشتارهای فجیعی در این کشورها شد و در برابر تاریخ، آیندگان و کشورهای اسلامی و عربی به ننگ ابدی محکوم شد.

این گونه اقدامات عربستان در برابر عقب ماندگی و مقابله با جمهوری اسلامی ایران تلقی می شود که در برابر عدم تشکیل دولت هایی در یمن و سوریه، به خواسته های نابحق خود عمل کرده است. در حقیقت از یک مرحله رقابت با ایران، عراق، مصر و سوریه به مرحله انتقام از ملت های منطقه حرکت کرده است و رقابت به انتقام گیری از موفقیت ها و استقلال خواهی  ملت ها و دولت های منطقه تبدیل شده است. بایستی توجه داشت که عربستان همه این اقدامات را در چارچوب طراحی های صهیونیست ها به انجام رسانده است. در حقیقت سران عربستان به عنوان ابزار و آلت دستی در دست صهیونیست ها قرار گرفته اند تا مسلمان های منطقه را به ضعف بیشتر و از بین بردن امکانات و توانشان بکشانند.