«ایران برگر» در آمریکا هم قاچاق شد

به گزارش پارس به نقل از  مشرق،معضل قاچاق فیلم دیگر تبدیل به موضوعی بحرانی در کشور شده و گویا اصلاً دغدغه‌ مسوولان هم نیست. این امر در چند سال اخیر با گسترش فضای مجازی و فراگیر شدن اینترنت شدت بیشتری یافته و طبعاً برخی از مردم ترجیح می‌دهند به جای خرید فیلم آنها را از دستفروش‌ها به قیمت کمتری بخرند یا بدون پرداخت هزینه آنها را دانلود کنند. این در حالی است که بی شک قاچاق محصولات سینمایی به معنای از بین بردن روح معنوی اثر و صاحب اثر است. در خصوص این معضل با برخی از سینماگران به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که در ادامه می‌خوانید. 
 
هیچکس و هیچ جا از ما حمایت نمی‌کند 
 
فتح ا... جعفری جوزانی- تهیه‌کننده «ایران برگر»- در گفت‌وگو با بانی فیلم بیان داشت: متاسفانه جامعه به لحاظ اخلاقی به قدری پسرفت کرده که برخی‌ها دزدی را دیگر دزدی نمی‌دانند! برخی‌ها فیلم را می‌بینند، آن را کپی می‌کنند و به طرق غیراخلاقی کپی می‌کنند! چند وقت پیش در اینترنت به یکی از سایت‌هایی که علاوه بر فیلم ما دانلود سریال‌هایی مانند «شهرزاد» و... را گذاشته بود برخورد کردم که نوشته بود در صورت ناراضی بودن صاحب فیلم آن را بر می‌گردانیم. متاسفانه ما دسترسی به جایی نداریم و هر وقت به عنوان یک صنف اعتراض می‌کنیم که صنعت سینما را به رسمیت بشناسند توجهی نمی‌کنند. 

وی ادامه داد: در کشورهای دیگر این کار از هر دزدی بدتر است. مثلاً در آمریکا اگر بالفرض سایتی را بتوان یافت که فیلمی را غیرقانونی دانلود کرده بلافاصله FBA فرد متخلف را دستگیر و جریمه نقدی و غیرنقدی‌اش می‌کنند. در اینجا شنیده‌ام که می‌گویند این دانلودهای غیرمجاز و... به نوعی خمس و زکات‌ فیلم‌هاست! اگر قرار است کسی خمس و زکات بدهد خودش باید این کار را انجام دهد. این کار خمس و زکات نیست و دزدی است. من واقعاً برای کسانی که کارهای فرهنگی می‌کنند به شدت نگران هستم. کارهای هنری به خودی خود سودآور نیست و کسانی که با مشقت اثری را تولید می‌کنند نباید این چنین مورد سرقت قرار بگیرند. 

جعفری جوزانی تاکید کرد: هیچکس و هیچ جا جوابگوی ما نیست. چند سال پیش که بیشتر این پخش‌های غیرمجاز به صورت دستفروشی در کنار خیابان بود بعضی از اهالی صنف ما با پلیس آگاهی هماهنگ کردند و یکسری از جاهایی که تکثیر عمده می‌کردند را گرفتند و حتی به دادگاه هم کشاندند که در آنجا قاضی دیده بود که هیچ قانونی برای این کار وجود ندارد به صاحبان فیلم گفته بود چون این افراد فیلم‌های شما را روی CDهای خودشان رایت کردند شما پول CDهایشان را بدهید و بعد آن بسوزانید! این نظریات از آنجا ناشی می‌شود که هیچ قانونی برای حمایت از کپی رایت وجود ندارد. 
 
هیچ دستگاه نظارتی به فکر حقوق تهیه‌کنندگان نیست 
 
علیرضا رئیسیان در خصوص وضعیت کپی رایت در ایران به بانی فیلم گفت: بحث استفاده غیرمجاز دو صورت داخلی و بیرونی دارد. در داخل کشور متاسفانه قوانین باز دارنده به شدت دچار نقصان و ضعف است. چند سال پیش البته قوه قضاییه بعضی از سایت‌هایی که دانلود را آزاد گذاشته بودند گرفتند و سایت‌ها را محدود کردند، اما قوانین سفت و سخت در این باره اصلاً وجود خارجی ندارد. در این بخش دولت باید به شدت کار کند و طرح و لایحه‌هایی را در این باره به تصویب برساند. چون یک منبع مهم برای این موضوع سایت‌های داخلی هستند. 

کارگردان «دوران عاشقی» در ادامه بیان داشت: شکل بیرونی این قضیه مربوط به سایت‌های خارجی و تلویزیون‌هاست که به محض بیرون آمدن DVD فیلم این کار را انجام می‌دهند! پیگیری‌هایی که به شخصه چند سال پیش انجام دادم و نتایجی که حاصل شد بیانگر لزوم حمایت دولت در این جریان بود که متاسفانه اصلاً متوجه این مسائل نشدند! جریان هم به این صورت است که قبل از انتشار ویدئو باید فیلم را کپی رایت کرد و بهترین جا که گستردگی زیادی هم دارد آمریکاست که هزینه کمی دارد و با یک DVD معمولی از طریق وکیل می‌توان فیلم را کپی رایت کرد. بعد از کپی رایت یک عده می‌خواهند سو استفاده کنند به این صورت که اینها بگذارند روی شبکه‌ها و... . اولاً باید عدد کپی رایت فیلم‌ها زیاد باشد تا بخش خصوصی بتواند پیگیری حقوقی در خارج از کشور نماید ولی هزینه‌های آن از توان بخش خصوصی خارج است. دو- سه سایت بزرگ در این زمینه وجود دارد که یکی از آنها در کاناداست و دو تا در آمریکا که کل ایرانی‌های خارج از کشور از این سایت‌ها استفاده می‌کنند. اینها البته غیر از شبکه‌های تلویزیونی است که آنها هم معمولاً از سایت‌های اینترنتی یا نسخه‌های DVD که در ایران پخش می‌شود برای نشان دادن فیلم‌شان استفاده می‌کنند. بنابراین وقتی فیلمی کپی رایت شد سریع می‌توان واکنش نشان داد. مثلاً به محض اینکه با یک تکست به یوتیوب اعلام شود که این فیلم در این تاریخ توسط فلان کمپانی کپی رایت شده بلافاصله آن را بر می‌دارد و اگر تکرار هم شود دوباره آن را بر می‌دارد. یعنی یوتیوب حالت استفاده اقتصادی برای کسی ندارد. چون یوتیوب به قدری شبکه بزرگی است که نمایش یک فیلم ایرانی در آن فقط تعداد محدودی بیننده را وارد آن چرخه می‌کند، اما سه شبکه فارسی زبان که اینترنتی فیلم پخش می‌کنند و شبکه‌های فارسی زبان تلویزیونی را می‌توان از راه قانونی مسدود کرد. واقعاً باعث تاسف است که از تمام امکانات بازگشت سرمایه مثل تلویزیون داخل ایران، شبکه‌های ویدئویی خارجی و... محروم هستیم و اموال تهیه‌کنندگان (مادی و معنوی) مرتب به تاراج می‌رود و انگار هیچ دولتی به فکر نیست که این مسئله را یکبار برای همیشه حل کند. 
رئیسیان در پایان تاکید کرد: متاسفانه در هواپیما، قطار، اتوبوس و... داخلی هم فیلم‌های ما را نمایش می‌دهند و هیچ دستگاه نظارتی به فکر نیست. در واقع حقوق تهیه‌کنندگان اصلاً دغدغه آنها نیست و دغدغه خود صنف تهیه‌کنندگان هم نیست. 
 
چنین کارهایی نوعی سرمایه سوزی است 
 
روح‌ ا... برادری یکی از تهیه‌کنندگان «احتمال باران اسیدی» در گفت‌وگو با بانی فیلم تصریح کرد: خانه سینما متولی اصناف است و بنابراین باید با ناجا و قوه قضاییه تعاملی برقرار کند که جلوی این قاچاق را بگیرند. البته چند سال پیش خانه سینما نشستی در باغ موزه سینما داشت که جلوی قاچاق موقتاً گرفته شد، اما الان متاسفانه این بحث رها شده و مشکلاتی بوجود آمده. 
وی افزود: در مورد سایت‌ها که پلیس فضای مجازی به سرعت می‌تواند جلوی تخلف‌شان را بگیرد، اما اینکه چرا این کار را نمی‌کند را نمی‌دانم. چنین کارهای غیرقانونی نوعی سرمایه سوزی است و مردم با تصور اینکه وقتی DVD فیلم را با هزینه کمتر می‌توانند تهیه کنند را از سینما رفتن باز می‌دارد. به نوعی چنین قاچاق‌هایی سیستم گردش مالی را در سینما به خطر می‌اندازد. برادری در پایان تصریح کرد: هر زمان تشکل‌ها با هم به وحدت برسند و خانه سینما به عنوان بازوی قدرتمند صنوف قاطعانه وارد عمل شود جلوی این کار برای همیشه گرفته می‌شود.