به گزارش پارس،به نقل از تسنیمسیدمهدی سجادی ، با اشاره به آمارهای تکان دهنده سوانح رانندگی در جاده‌های برون شهری اظهار‌داشت: راهکارهای کاهش تلفات جاده‌ای موضوع ملی و فرابخشی ای است که اتفاقاً در انجمن داروسازان ایران نیز به جهت نقش داروسازان در پیشبرد اهداف بهداشت و درمان، پیرامون آن بحث و بررسی‌های بسیاری صورت گرفته است و با توجه به اعلام اخیر سازمان پزشکی قانونی مبنی بر مرگ 10 هزار نفر در حوادث رانندگی 7 ماهه ایران، این موضوع مجدداً مورد توجه قرار گرفته است.

سجادی تصریح کرد: قطعاً آمار مجروحان و آسیب دیدگان سوانح جاده ای حداقل 6 یا هفت برابر آمار کشته شدگان است و این برای کشوری که به دنبال عدالت در سلامت است به هیچ وجه قابل قبول و زیبنده نیست.

وی با تفکیک سوانح شهری از جاده‌ای ادامه داد: هر چند در تصادف‌های شهری، مقوله امداد و نجات مجروحان وضعیت به نسبت مطلوبی دارد و حضور فوریت‌های پزشکی از وضعیت قابل قبول‌تری برخوردار است اما در تصادف‌های جاده‌ای در غیبت نیروهای امداد و نجات و نیز فوریت‌های پزشکی، تلفات انسانی به طور نگران کننده‌ای بالاست.

به گفته سجادی، تجهیز و تقویت اورژانس بین شهری، ایجاد مراکز درمانی در ابتدا یا انتهای جاده‌های پُرترافیک نظیر آزاد راه تهران ــ قم و همچنین در جاده‌هایی که فاصله میان شهرها زیاد است مانند شاهرود ــ سبزوار که حدود 250 کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند، آموزش عمومی و فرهنگسازی، استفاده از پتانسیل گروه‌های مختلف پزشکی، داروسازی و پیراپزشکی، می‌تواند موثر واقع شود.

وی اضافه کرد: احداث مراکز اورژانس در گردنه‌ها و مناطق صعب‌العبورِ جاده‌های اصلی کشور و همچنین جاده‌های روستایی به جهت اسکان، تغذیه، ارائه خدمات دارویی و امداد اضطراری مسافرانِ در راه مانده و انتقال و اعزام آنها به مراکز درمانی شهری نیز از دیگر مواردی است که در مسیر کاهش تلفات جاده ای باید به آن توجه شود.

سجادی ادامه داد: علاوه بر موارد فوق، برای کاهش تلفات جاده ای می‌توان به استفاده از خدمات مشاوره ای داروسازان، خدمات آنلاین آموزشی و نیز خدمات نیروهای آموزش دیده مردمی نیز اشاره کرد. ضمن اینکه تشریح فرایند امدادخواهی نیز باید به طور جدی مورد توجه مراکز آموزشی عمومی و رسانه‌ها قرار گیرد.

دبیر انجمن داروسازان ایران تاکید کرد: شاخص زمان رسیدن اورژانس به محل حادثه و نیز شاخص زمان رساندن بیمار به مراکز درمانی، دو شاخص جهانی هستند که قطعاً باید در برنامه توسعه ششم نسبت به کاهش این شاخص‌ها در کشور برنامه ریزی اصولی و پایدار صورت پذیرد.

وی ادامه داد: با توجه به مشکلات بودجه ای سازمان‌های بیمه‌گر، قطعاً بهبود وضعیت  امداد و نجات جاده‌ای می‌تواند نقش موثری در صرفه جویی هزینه‌های سازمان‌های بیمه‌گر داشته باشد. این درحالی است که متاسفانه سازمان‌های بیمه‌گر تاکنون به جای اتخاذ رویکردهای آینده نگرانه و انجام سرمایه گذاری‌های بلند مدت، بیشتر برخوردهای منفعلانه و درمان محور را پیش گرفته اند.

سجادی در پایان ضمن با تاکید بر نقش داروسازان در فرایند امداد و نجات خاطرنشان کرد: فرایندهای امداد و نجات جاده ای، ماهیتی فراتر از پایگاه‌های امداد و نجات و اورژانس که امروزه در کشور ما احداث شده است، دارند و سیاستگذاران حوزه سلامت باید در خصوص بهینه سازی و ارتقاء این فرایند‌ها در برنامه ششم توسعه به صورت ویژه برنامه مشخصی را تدوین و اجرا کنند.