به گزارش پارس ، روزنامه خبر ورزشی  نوشت: وقتی تیم‌ملی به ازبکستان باخت و شانس صعودش تقریباً به صفر رسید، خیلی‌ها علیه کی روش شدند. خیلی‌ها گفتند او باید برود. بعضی‌ها از توطئه‌های پشت پرده گفتند و اینکه کروش خودش و تیم‌ملی را به قطری‌ها باخته. وقتی آن مقام بلندپایه ورزش در اردوی تیم‌ملی به بازیکنان گفت: «حواستان باشد که کروش تیم را نفروشد.» کارلوس این جمله را فهمید اما حتی در آن روزهای بحرانی، این‌قدر آشفته نشد. امروز کروش حالی دارد که تا به حال در فوتبال ایران نداشته‌؛ مردی که تا ساعت ۲ صبح بیانیه می‌نویسد و بی‌محابا به مخالفانش می‌تازد.

در این ۵ سال و اندی، کسی کارلوس کروش را این شکلی ندیده بود. حتی وقتی تیم‌ملی به جام‌جهانی‌ رفت و توقع داشتیم به مخالفانش بتازد گفت: «من هیچ‌وقت بابت کاری که می‌کنم منتظر تشکر هیچ‌کس نیستم.» کروش از روزهای سختی گذر کرد‌؛ خیلی‌ها دهان باز کردند و هرچه خواستند به او گفتند. اینکه اصلاً مربی نیست، دستیار دهم فرگوسن بوده، پول مفت می‌گیرد، هیچ کاری برای فوتبال ما نکرده، او باید دستیار مربی ایرانی باشد، کروش فقط بلد است بازارگرمی کند، او دروغگوست و هزار و یک چیز دیگر. کروش حتی وقتی این حرف‌ها را شنید، آرام بود و همین آرامش باعث شد تا مقابل موج‌های بزرگ بایستد و به محبوبیتی برسد که هیچ مربی خارجی در ایران به‌دست نیاورد.

او به زعم خودش حالا مقابل یک «آماتور» ایستاده و سؤالی که از او داریم این است‌؛ چطور مقابل این آماتور، سرمربی سابق رئال‌مادرید، تیم‌ملی پرتغال و مربی منچستر، بدین گونه طغیان می‌کند؟ مگر او حرفه‌ای نیست؟ آیا نمی‌توانست مثل همیشه رفتار کند و با متانت، پاسخ این افراد را در زمین فوتبال بدهد؟ آنها که عادت دارند حتی برای تماشای بازی ژاپن و افغانستان به ورزشگاه آزادی بروند اما یک دقیقه بازی تیم‌ملی را در این ورزشگاه نبینند. آنها که از بازی پرسپولیس و استقلال تعریف می‌کنند اما ناگفته پیداست که چرا یک کلام از عملکرد خوب تیم‌ملی مقابل ژاپن تعریف نمی‌کنند. این افراد تکلیف‌شان روشن است. آنها نقطه مقابل کروش هستند، حتی اگر ایران را قهرمان جام‌جهانی‌ کند. مشکلاتی که با کروش دارند، عمیق‌تر از این حرف‌هاست‌؛ مشکل اصلی با فلسفه کاری اوست.

بیانیه کروش «بوی رفتن می‌دهد.» وقتی او این‌گونه بی‌محابا به منتقدش می‌تازد، یعنی خسته شده است. بیانیه‌ شنبه‌شب او بوی «خستگی» و بوی «رفتن» می‌دهد. کروش هم دیگر طاقت ماندن در این فوتبال را پس از ۵ سال و اندی مشکل ندارد و دیر یا زود باید منتظر جدایی‌‌اش بود. خیلی از موافقان او در این فوتبال می‌گویند: «نمی‌دانیم چرا تا الان مانده است‌؛ آن هم با این شرایط. می‌تواند همین پول را جای دیگر بگیرد و در آرامش کار کند.»