محرم ماهی است که ظاهرش با پرچم‌های مشکی و سوگواری برای امام حسین علیه‌السلام و یارانش گره خورده است، اما بی‌تردید این ماه و این روزها باید به برکت حضرت اباعبدالله بیش از هر چیز مظهر عدالت‌خواهی و پیکار با ظلم و ستم باشد زیرا امام تجسم دین، تبلور ایمان و سرچشمه همه نیکی‌هاست.

مکتب امام حسین(ع) همان مکتب جاودانی اهل‌بیت علیهم‌السلام است؛ مکتبی که آدمی را به‌گونه‌ای پرورش می‌دهد که اعتلای معنوی و روحی بیابد، خود را از پستی دور نگه دارد و برای خویش حرمت و شرافت قائل شود. انسان پرورش‌یافته در این مکتب هرگز به خواری و زبونی تن نمی‌دهد و از همین روست که پس از حوادثی که در روز عاشورای سال 61 هجری در کربلا اتفاق افتاد که هر یک عالی‌ترین درس عزت را به انسان‌ها آموخت، دشمنان اهل‌بیت علیهم‌السلام بیشترین توانایی خود را بر تحریف این واقعه و این مکتب قرار دادند و از آن روز تا امروز مهم‌ترین وظیفه شیعیان و محبان آل محمد(ص) ایستادن مقابل این انحراف و پاسداشت واقعی و پیروی از آرمان‌های ائمه اطهار بوده است.

تحریف واقعه عاشورا بلافاصله پس از آن روز تاریخی از طرف دستگاه حکومتی امویان آغاز شد و سال‌ها ادامه یافت. هدف امویان آن بود که قیام امام حسین(ع) را در حد یک شورش جلوه دهند و حتی شیعیان را بدنام سازند و مورخان قلم‌فروخته اموی تلاش می‌کردند امام را فردی جنگ‌طلب و خشونت‌خواه معرفی کنند.

بهترین کار در این روزها علاوه بر حضور در مجالس سوگواری، مطالعه آثار ارزشمندی است که به بررسی و تحقیق در مورد قیام امام حسین(ع) پرداخته و موجب آگاهی مردم می‌شود.

از جمله شهید بزرگوار استاد مرتضی مطهری در مقاله‌ای با نام «تحریفات عاشورا» که در جلد اول حماسه حسینی به چاپ رسیده است به‌خوبی این موضوع را تبیین و از همه جوانب بررسی کرده است و به‌راستی هنوز هم هیچ کسی مثل شهید مطهری دقیق و شجاعانه جرات نقد تحریفات عاشورا را نداشته است.

از دیگر آثار مهم در این زمینه و این موضوع می‌توان به آثار پرارزش آقای محمد صحتی در زمینه رویداد عاشورا اشاره کرد. اولین بار نقد او را بر کتاب دوست دیرینه‌ام آقای جواد محدثی خواندم. آقای صحتی کتاب «فرهنگ عاشورا» را مطرح کرده و نقاط قوت و ضعف این فرهنگ را شرح داده است، ایشان مقالات دیگری در زمینه واقعه کربلا دارند اما به نظر من کتاب شهید فاتح در آینه اندیشه (دفتر نشر معارف، قم، 1381) اثری فوق‌العاده است.

شهادت مولایمان امام حسین(ع) گرچه فاجعه‌ای بزرگ در تاریخ انسانیت به‌شمار می‌رود، اما کربلا و عاشورا آوردگاه و دانشگاهی بی‌نظیر است برای تمام تاریخ که می‌توان با مطالعه در جزئیات آن درس‌های بسیاری آموخت.