روایت یک شاهد عینی از فاجعه مِنا

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، منا آشفته‌بازاری بود که در اندوه و اشک بصر دیدگان غرق‌شده و به قربانگاه ضیوف الله تبدیل شد.

موسم حج امسال در تاریخ اسلام بی‌نظیر و کم‌سابقه بود و با کشته و زخمی‌شدن بیش از چهار هزار نفر از سراسر بلاد اسلامی حجی نیمه‌تمام برای میهمانان خوان الهی رقم زد.

امواج خروشان حاجیان در سرزمین منا که برای انجام مناسک حج، می‌رفتند تا با قربانی و تقصیر جسم و جان خود را صفایی دیگر بخشند، با قربانی حاجیان آرام گرفت و در گستره‌ای پرهیاهو قائله‌ای سنگین در قلوب مسلمین بر جای گذاشت تا برای همیشه سندی ماندگار در مظلومیت حاجیان در سرزمین میهمانی خدا باشد.

در این‌ بین کشته‌شدن ۴۶۴ نفر از حجاج ایرانی نشان از بی‌کفایتی سران آل سعود در مدیریت و میزبانی کنگره عظیم حج است که این مراسم معنوی را با تلی از کشتگان در سرزمین منا به اتمام رساند.

از کاروان اعزامی شهرستان بروجرد نیز ۱۴ مهاجر قرب الی الله در این سیر و سلوک معنوی بوده که پیکر پنج‌تن از آن‌ها روز گذشته در میان حزن و اندوه مردم بروجرد تشییع و به خاک سپرده شد.

به گفته مقام معظم رهبری که فرمودند: «انسان نمی‌تواند لحظه‌ای خود را از این غم فارغ بداند» ما نیز از غم فقدان حاجیان و مهاجران الی الله در این مصیبت عظیم در سوگ نشسته‌ایم آن‌چنان‌که گویی واقعه مصیبت‌بار کشتار حاجیان ایرانی در سرزمین وحی در سال ۶۶ بار دیگر برای همگان زنده شده است. حاجیانی که با اشک شوق با خانواده خود وداع کرده و از خانه و کاشانه خود دل کنده و عازم این سفر الی الله‌ شده‌اند و امروز پیکرهای بی‌جان آن‌ها به وطن بازگشته است.

حاجی بازگشته از منا می‌گوید: افرادی که در این فاجعه زنده ماندند با تخریب دیوارهای چپ و راست توانستند بالا روند و راه نجات خود را پیدا کنند.

بشیری گودرزی نبود امکانات امدادی و بی‌توجهی امدادگران سعودی را عامل افزایش تلفات این حادثه خوانده و افزود: در ابتدا این واقعه تنها جان حدود ۵۰۰ نفر از حاجیان را گرفت اما تعلل نیروهای امدادی و بی‌توجهی آن‌ها آمار قربانیان را به بیش از چهار هزار نفر افزایش داد. وی اظهار داشت: نیروهای امدادی حاضر در صحنه، نیروهای آموزش‌دیده‌ای نبوده و نظامی بودند که توانایی انجام کاری در راستای نجات مصدومان نداشته علاوه بر این‌که هیچ امکاناتی هم در اختیار آن‌ها برای این کار نبود.

بشری گودرزی بیان کرد: پس از حضور نیروهای امنیتی، صحنه حالت حکومت‌نظامی و امنیتی پیداکرده و نیروهای نظامی با بی‌توجهی به زنده یا مرده بودن افرادی که نقش زمین شده بودند آن‌ها را تنها جمع‌آوری کرده و به شمارگرهای حمل جنازه منتقل کردند.

بشیری گودرزی می‌افزاید: تنها چیزی که پس از جمع‌آوری افرادی که نقش زمین شده بودند، باقی‌مانده بود بطری‌های خالی آب، ویلچر، حوله، کمربند و تلفن همراه بود و هیچ انسانی وجود نداشت نه زنده و نه مرده بعد ما متوجه شدیم این کانتینرها بسته‌شده‌اند و بعداً ‌متوجه شده‌ایم که این کانتینرها پس از گذشت چندین روز برای پیدا کردن اجساد باز شدند.

وی بیان می‌کند: پدرم را به‌صورت زنده از زیردست و پای مردم با کمک چند نفر بیرون کشیدم و ۳۰ -۴۰ متر آن‌طرف‌تر آوردیم و پس از گذشت ۴۵ دقیقه نیروهای امدادی خود را به صحنه واقعه رساندند و با التماس و خواهش و دادوفریاد توانستم برای حمل پدرم که جان بی‌رمقی داشت، برانکارد بگیریم.

بشیری گودرزی که از نزدیک شاهد وقوع این حادثه هولناک بوده است، بیان می‌کند: همه حاجیانی که در تصاویر منتشرشده در ساعات نخستین این فاجعه مشاهده می‌کنید، افراد نیمه‌جانی بودند که با قدری رسیدگی اوضاع جسمانی آن‌ها بهبود پیداکرده و از مرگ حتمی نجات می‌یافتند. وی اظهار داشت: پس از آوردن برانکارد توانستم پدرم را نزدیک ۱۰۰ متر از محل حادثه دور کرده و به اولین جایی که ممکن است آمبولانس بیاید و آن‌ها را سوار کند، آوردیم.

حاجی بازگشته از واقعه منا بیان می‌کند: حدود ۷۰ تا ۸۰ مصدوم را آوردیم و یکی‌یکی ردیف کردیم که همه روی برانکارد بودند متأسفانه آمبولانس می‌آمد و رد می‌شد به سمت مرکز حادثه و جایی که افراد فوت‌شده بودند، می‌رفت یک ساعت و نیم بالای سر پدرم بودم که نفس می‌کشید، داد می‌زدم آمبولانس کجاست و التماس می‌کردم، وقتی از نفس افتاد با تنفس مصنوعی و ماساژ هر کاری کردم نتوانستم او را احیا کنم، هیچ کاری نمی‌توانستم بکنم در این میان قسمتی از راه باز شد و چند عکاس عرب آمدند و رد شدند مصاحبه خاصی نکردند و عکسی از من بالای سر پیکر بی‌رمق پدرم گرفتند و رفتند.

بشیری گودرزی با اشاره به این‌که همه عکس‌هایی که آنجا گرفته‌شده و در فضاهای مجازی منتشرشده است، همگی واقعی و بااحساس‌اند، افزود: کسی بالای سر مصدوم خود نبود، تنها کسی که توانست همراهش را پیدا کند من بودم.

وی می‌گوید: پدر من ساعت ۱۱ ظهر جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و از مجموع ۷۰ تا ۸۰ نفری که زنده از زیردست و پا بیرون کشیده بودیم، بیش از ۲۰ نفر در همان صحنه فوت کرده و آمار جان‌باختگان لحظه‌به‌لحظه افزایش می‌یافت.