روتیتر
سر به فلک برای کوبیدن خال، سر در برف به هنگام فساد
عادت کردهایم به کتمان واقعیتهایی که قرار است افکار عمومی نسبت به آنها بی اطلاع باشند، واقعیتهایی که خوب یا بد وجود دارند و در بطن فوتبال ایران جا افتادهاند.
به گزارش پارس ، به نقل از خبرگزاری ایسنا بعد از بازیهای تیم ملی فوتبال ایران مقابل گوام بود که آزمون و دژاگه علیرغم نمایش خوبی که داشتند وارد حاشیهای شدند که توسط برخی از مسئولان فدراسیون فوتبال برای آنها ساخته شد.
صبوری پیشه کردیم تا چند روزی از تنور داغ احضار یا تذکر به دژاگه و آزمون بگذرد تا پیش داوری صورت نگیرد، اما ماحصل این بازارگرمیها برای فوتبال ایران چه بود؟
درست قبل از بازی مقابل هند بود که خبر تذکر و یا احضار این دو بازیکن به کمیته اخلاق رسانهای شد تا این بار هم بی تدبیری در فوتبال ایران در صدر امور قرار بگیرد.
نه در مقام دفاع از این دو ستاره فوتبال ایران بر آمدهایم و نه قصد تقبیح آنها را داریم، اما سوالی که سخت ذهن را مشغول کرده این است که آیا فدراسیون فوتبال و به صورت مستقیم کمیته اخلاق قصد پنهان کردن چه چیزی را دارد، آیا توقع از بازیکنی که در آلمان به دنیا آمده و تا رده جوانان در تیم ملی آن کشور بازی کرده و فضای جامعه و ساختار ورزش آن کاملا بر خلاف آن چیزی است که در شعارهای واهی فوتبال ما وجود دارد، تا چه میزان است؟
سوال اساسی زمانی مطرح میشود که مسالهای همچون خالکوبی را به وضوح میتوان بر بازوان، پاها و سایر نقاط بدن بسیاری از بازیکنان لیگ برتری دید، فقط کافی است بر سر تمرین این تیمها حاضر شوید تا به چشم همه چیز را شاهد باشید.
برخی مسائل علیرغم تعاریف مشخص و مبرهنی که در جامعه و عرف کشور ما دارند، اما در فوتبال ما نه تنها امروز، بلکه مطمئنا تا سالهای آینده نیز نمیتوان سیاست یکسان مدیریتی در مورد آنها اتخاذ کرد. این که آیا خالکوبی برای بازیکنان جرم تلقی میشود و با مجازات همراه است؟ آیا اکتفا به تذکر شفاهی و کتبی اصلا برای فوتبالیستها اهمیتی دارد؟ و در پایان این که آیا اساسا پنهان کردن واقعیتها از اصل موضوع میکاهد؟
فوتبال جریانی از جامعهای است که در آن رشد کرده است، نه این که فوتبال الگویی برای جامعه باشد که اساسا وقایع آن جزئی از جامعهای است که در آن متبلور میشود.
سیاست یک بام و دو هوای روسای فوتبالی و اخلاقی این رشته ورزشی بر هیچ کس پوشیده نیست، تکلیفهای نامشخص و تصمیمات نامعلوم به جزئی از وضعیت اخلاقی فوتبال در ایران تبدیل شده است.
مدار تصمیمات نادرست مدیریتی در فوتبال ایران لطمههایی ایجاد کرده است، این که با چه برنامهای، با چه هدفی و با چه رویکردی کمیته اخلاق چنین مطلبی را رسانهای میکند و تنها چند ساعت بعد عملکرد کمیته اخلاق توسط ریاست فدراسیون تقبیح و رسانهای شدن آن را عملی نادرست میداند؟
این که اگر عدم پوشش خالکوبیها نیازمند تذکر و احضار است آیا مدیرانی که درس مدیریت را نیاموخته و بعضی از سیاستهای اتخاذی نادرست آنها لطماتی به بار آورده، آیا خود نیازمند احضار و تذکر نیستند؟
کاش همان گونه که به علت توجه خاص و عام و اقبال عمومی به تیم ملی برای پوشش عملکرد خود از رسانهای شدن بهره میبردند در مقابل پروندهای قطور با عنوان "فساد در فوتبال" که به گفته نمایندگان کمیسیون اصل "90" مجلس شورای اسلامی پس از احراز تایید شده نیز واکنش نشان میدادند.
کاش به جای بی تفاوتی و بی اطلاعی از اساسیترین و اصلیترین چالشهای فوتبال ایران که با نام "فساد" امروز یا فردا در صحن مجلس قرائت خواهد شد، در باد تصمیمات یک روزه که تنها برد آن رسانهای شدن است نمیخوابیدیم!
ارسال نظر