اردوغان همدست قاچاقچیان شده
چرا دولت ترکیه به دنبال مبارزه با باندهای تبه کار قاچاق انسان نیست و علیه فعالیتهای غیرقانونی آنها وارد عمل نمیشود؟!
به گزارش پارس به نقل از دیپلماسی ایرانی مقامات ترکیه همانند کبک سرشان را زیر برف فرو برده اند و نمی بینند قاچاقچیان انسان با هزاران پناهنده سوری در خاک کشورشان چه می کنند. قاچاقچیانی که باز شدن دروازه های غرب برای پذیرش پناهندگان را به مثابه باز شدن خزانه پولی می بینند که باید نهایت استفاده را از آن ببرند. دولت ترکیه هم بی اعتنا به آن چه می گذرد به آنها و باندهای تبه کار مرتبط با آنها اجازه داده است آزادانه با جان انسان ها بازی کنند و در خاک ترکیه تجارت انسان راه بیندازند.
به گزارش روزنامه العرب، چاپ لندن، وقتی که جسد کودک سوری در سواحل ترکیه پیدا شد جهان آن قدر شوکه شد و در تکاپوی کمک به پناهندگان برآمد که فراموش کرد که از مسئولان دولت ترکیه بپرسد پس شما چه مسئولیتی در برابر جان انسان های بی گناه دارید که اجازه می دهید باندهای تبه کار و قاچاق انسان تا این اندازه آزادانه با جان مردم بازی کنند. چرا دولت ترکیه به دنبال مبارزه با باندهای تبه کار قاچاق انسان نیست و علیه فعالیت های غیرقانونی آنها وارد عمل نمی شود؟!
در مقابل رحب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه کشورهای غربی را متهم کرده است که دریای مدیترانه را تبدیل به "گورستان مهاجران" کرده اند. در حالی که هیچ اشاره ای به کوتاهی نیروهای گارد ساحلی ترکیه که به صدها سفر غیر قانونی قایق های مهاجران که قاچاقچیان انسان آنها را هدایت می کنند، نکرده است. گویی که خود "شریک این قاچاقچیان" است.
همه می دانند قاچاق انسان میلیون ها دلار سود برای عوامل دست اندرکار به دنبال دارد و هر چه شمار پناهندگان و مهاجران از کشورهای جنگ زده مثل سوریه و عراق و افغانستان و اریتره و سومالی افزایش یابد سود آنها نیز بیشتر می شود.
باندهای قاچاق انسان شبکه های اجتماعی را اجیر کرده اند تا راه ارتباطی آنها با خیل عظیم مهاجران و پناهندگانی که می خواهند از سواحل ترکیه به اروپا برسند، باشند. قاچاقچیان بابت هر فرد 1500 دلار یا یورو مطالبه می کنند و بابت هر جلیقه نجات نیز 5 دلار اضافه از پناهندگان می گیرند.
این در حالی است که اتحادیه اروپا تصمیم دارد تحرکات نظامی خود را برای نظارت بیشتر بر آب های دریای مدیترانه جهت جلوگیری از فعالیت باندهای تبه کار و فعال در قاچاق انسان افزایش دهد.
مقام های اروپایی می گویند کشورهای عضو اتحادیه اروپا تخمین می زنند حداقل 30 هزار نفر مشکوک به فعالیت در قاچاق انسان در سراسر قاره اروپا باشند که حداقل سه هزار نفر از آنها در دریای مدیترانه فعالیت می کنند. اطلاعات و نام های برخی از این افراد حتی در فهرست افراد تحت پیگرد پلیس اتحادیه اروپا یا اینترپل نیامده است.
رابرت کریبینکو، مسئول مبارزه با باندهای منظم تبه کار در این باره می گوید: «برخورد با این باندها اولویت ما است، نه تنها از سوی یوروپول بلکه در سطح تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا.»
وی در گفت وگو با خبرگزاری فرانسه همچنین می گوید: «تجارت انسان نه تنها خطری برای کسانی که تمایل به مهاجرت دارند، محسوب می شود بلکه تهدید بزرگی برای اعضای جامعه جهانی چه در بعد انسانی چه در بعد امنیتی نیز محسوب می شود.»
کریبینکو در ادامه می افزاید: «این قاچاقچیان که از اتباع و ادیان مختلف هستند، اختلافات خود را کنار می گذارند و برای انجام قاچاق انسان با یکدیگر همکاری می کنند، فقط برای این که به خواسته های خود برسند، ملاک آنها فقط پول است. برای مثال شبکه ای که اخیرا در یونان کشف شد، این شبکه شامل شش قاچاقچی انسان رومانیایی، مصری و پاکستانی به همراه 7 سوری، هندی، فیلیپینی و عراقی بود.»
قاچاقچیان انسان در چند ماه اخیر توانسته اند نزدیک به 7.5 میلیون یورو به جیب بزنند، آنها سوری ها را با برگه های عبور تقلبی از ترکیه از راه های مختلف دریایی، هوایی یا زمینی به یونان می رسانند و از آن جا آنها را به اروپا می فرستند.
ایزبلا کوپر، سخنگوی آژانس اروپایی نظارت بر مرزها (فروتکس) در این باره می گوید: «تجارت انسان بعضی وقت ها به بردگی جنسی نیز می رسد، برخی ها از فرصت استفاده می کنند و کارهای کثیفی را نیز به مهاجران و پناهندگان با دستمزدهای ناچیز پیشنهاد می دهند، این نوع تجارت ظاهرا پرسودترین نوع تجارت انسان است، بیش از هر فعالیت تبه کارانه دیگری سود دارد حتی سود آن از تجارت اسلحه و مواد مخدر نیز بالاتر است.»
قاچاقچیان انسان از شبکه های اجتماعی مثل فیسبوک برای ارائه خدمات، دادن قیمت ها و چگونگی تنظیم مسیر مهاجران و همچنین مذاکرات مربوطه استفاده می کنند.
اطلاعات فرونتکس در این زمینه حاکی از آن است که کشورهای عضو اتحادیه اروپا به اطلاعاتی دست یافته اند که نشان می دهد باندهای قاچاقچی انسان در اریتره افراد را از این کشور به سودان و از آن جا به لیبی می رسانند تا در نهایت مهاجران به ایتالیا برسند. در آفریقای مرکزی قاچاقچیان انسان از راه های گینه، بورکینافاسو و نیجر نیز استفاده می کنند. وقتی که مهاجران به لیبی می رسند آنها را به زور سوار قایق های ماهی گیری یا لنج های کوچک ساخت چین می کنند و بیشتر از حجمشان مهاجر سوار می کنند. به گفته فرونتکس بعضی از قاچاقچیان انسان مهاجران را به زور اسلحه و دشنه و قمه تهدید می کنند که به زور وارد این قایق ها شوند. و این همه در حالی است که قاچاقچیان آزادانه به کار خود می دهند بدون این که ترسی از برخورد مسئولان و پلیس بین الملل داشته باشند برای این که تا به این لحظه قانونی که باعث ترس آنها از انجام قاچاق انسان شود، وجود ندارد.
ارسال نظر