ابعاد اعتراض به مشارکت تل آویو در جشنواره پاریس

به گزارش پارس به نقل از ایرنا، شماری از مردم فرانسه و انجمن های حمایت از فلسطین در فرانسه، به محض اطلاع از برگزاری مراسمی با عنوان روز تلاویو در پلاژ پاریس، با انتقاد و اعتراض به این طرح، لغو آن را خواستار شدند.

تاکید شهرداری پاریس در برگزاری این مراسم به منظور نامگذاری بخشی از ساحل رود 'سن' به نام ' ساحل تلاویو' سبب شد تا انجمن های حامی ملت فلسطین با دریافت مجوز تظاهرات از مقامات فرانسوی، فراخوانی با عنوان 'ساحل غزه' را در اعتراض به این اقدام شهرداری پاریس منتشر کنند.

روزنامه فرانسوی 'لوموند' روز 12 اوت (21 مرداد)، یک روز قبل از برگزاری تظاهرات اعلام کرده بود که 500 پلیس و ژاندارم برای برقراری امنیت در محل حاظر خواهند شد و همه افراد نیز پیش از ورود به هر یک از پلاژها بازرسی کامل خواهند شد. 

البته روز پنجشنبه 13 اوت (22 مرداد) همین اتفاق افتاد.

در دو سوی پل 'آرکول' نزدیک کلیسای 'نوتردام' ، پلاژ غزه و پلاژ تلاویو به فاصله 300 متر از یکدیگر شکل گرفت. ورودی هر یک از این پلاژها و همچنین فاصله بین این دو پلاژ در کنترل شدید پلیس قرار داشت و در هر یک از پلاژها نیز نیروهای پلیس مستقر شدند تا ارتباط مستقیم بین دو پلاژ ممکن نباشد.

در حالی که در پلاژ تلاویو فضای جشن و اجرای موسیقی حاکم بود، پلاژ غزه وضعیت جدی تری داشت و در آن سخنرانی های متفاوتی در جهت محکوم کردن رژیم صهیونیستی برگزار می شد. همچنین تصاویری از کودک فلسطینی که توسط یهودی های شهرک نشین زنده در آتش سوزانده شد به همراه شعارهای ضد اسرائیلی در کنار رود سن نصب شده بود.

روی پلاکاردها شعارهایی چون 'به امید صلح در خاورمیانه و در کنار سن' یا 'غزه سرزمین دوست داشتنی من در کنار سن' به چشم می خورد. همچنین بر روی لباس برخی از شرکت کنندگان عدد 1948 که 8 آن به رنگ خون قرمز شده بود، دیده می شد. عده ای نیز لباس های سبز رنگ به تن داشتند که روی آن عبارات مختلفی از جمله 'اسرائیل را تحریم کنید' یا 'فلسطین را آزاد کنید' درج شده بود. در گوشه دیگری سه جوان با لباس های خونین یک صحنه کشتار را بازسازی کرده بودند. در چند بخش از پلاژ نیز محصولات مختلف فلسطینی بر روی میزهای بزرگ به معرض فروش گذاشته شده بود. 

عده ای نیز برچسب ها واعلامیه هایی شامل فهرست محصولات وارداتی ساخت اسرائیل به فرانسه را میان مردم پخش می کردند و با تشویق مردم به نخریدن این محصولات، تاکید می کردند که باید اسرائیل را تحریم کرد. 

یکی از توزیع کنندگان مستقر در این پلاژ گفت: تاکنون پنج هزار اعلامیه را میان مردم پخش کرده ایم، مردم باید آگاه شوند و این محصول ها را خریداری نکنند. این یعنی تحریم اسرائیل و یک جنگ صلح آمیز است؛ ما در پی قتل و کشتار نیستیم.

یکی از اعضای انجمن حمایت از فلسطین نیز عنوان کرد: تظاهرات ما برای اعتراض به شهرداری در جهت برگزاری 'روز تلاویو' است. از نظر ما این امر یک برنامه تبلیغاتی برای رژیم صهیونیستی محسوب می شود. 

وی در ادامه گفت: در حالی که صدها نفر سال گذشته در غزه کشته شدند، مسلم است که چنین برنامه ای باعث تحریک افکار عمومی می شود. ما تا آخرین دقایق از شهرداری پاریس خواستیم که این برنامه را لغو کند ولی از نظر شهرداری این یک برنامه فرهنگی است که نباید آنرا با سیاست آمیخت. برای ما تفاوتی نمی کند در هر صورت تلاویو پایتخت یک رژیم اشغالگر است. 

این فعال حمایت از غزه عنوان کرد: عده ای از نمایندگان ما نیز برای اعتراض نزد دادستان پاریس رفتند و در نهایت آنها قبول کردند که ما هم در نقطه مقابل پلاژ تلاویو فراخوان اعتراض آمیز خود را برگزار کنیم. بر پایه قانون اساسی فرانسه آزادی و حق بیان شامل حال همه شهروندان می شود، بنابراین چاره ای جز این نبود که با تجمع اعتراض آمیز ما موافقت شود. 

شخص دیگری که خود را عضو انجمن 'همبستگی با فلسطین' اعلام کرد، گفت : نقشه فلسطین از سال 1948 چندین بارعوض شده و هر بار فلسطین در آن کوچک و کوچکتر شده تا جایی که عده ای از یهودی های تندرو در آرزوی تصرف تمام زمین های فلسطین و دستیابی به یک اسرائیل بزرگ هستند.

سخنرانی های اعتراض آمیز همچنان ادامه یافت ، معترضان که از ظهر روز 5 شنبه در این محل جمع شده بودند تا حدود ساعت 21به تجمع اعتراض آمیز خود ادامه دادند. موسیقی سنتی برای دقایقی شنیده می شود و لباس های مختلف سنتی فلسطین به عنوان تبادل فرهنگ به نمایش گذاشته می شود. 

با بیرون آمدن از پلاژ و با کمی پیاده روی شهرداری پاریس نمایان می شود. شهرداری پاریس تقریبا در بین دو پلاژ قرار دارد و در مقابل آن توریست ها و جوانان در حال بازی در زمین های مقابل شهرداری هستند.

صدای ویولن موسیقیدان دوره گردی به گوش می رسد و عده ای برای استراحت روی نیمکت های بزرگ نشسته اند، فضا نسبتا آرام است.

به پلاژ تلاویو می رسیم. عده ای در انتظار ورود به پلاژ هستند، نظرشان را در مورد اتفاقات خشونت بار اخیر در مورد خانواده فلسطینی میپرسم و اینکه در مورد روند به اصطلاح صلح میان اسرائیل و فلسطین چه فکر می کنند. 

خانم میانسالی که خود را یک یهودی فرانسوی معرفی کرد، چنین گفت : مردم در بیت المقدس در فضای بسیار بسته زندگی می کنند و حتی نمی دانند در آنجا چه خبر است. برای آنها مهم نیست چه بر سر بقیه می آید. من فکر می کنم الان شرایط اسرائیل بسیار فاجعه آمیز است.

وی در ادامه گفت : من در فرانسه به دنیا آمدم و وقتی ازدواج کردم همیشه می خواستم به اسرائیل بازگردم. بچه دار شدم و چون نمیخواستم بچه هایم 3 سال دوره سربازی بگذرانند به آنجا بازنگشتم. همان زمان یکی از دوستانم که در اسرائیل بود به من گفت تا زمانی که بچه هایم 18 ساله شوند ما به صلح دست یافته ایم؛ 35 سال از آن زمان گذشته و وضع بهتر نشده است؛ ما هنوز از صلح فاصله داریم.

با کمی پیاده روی پلاژ تلاویو را پشت سر می گذاریم. تقریبا 300 متر آنطرفتر همه چیز آرام می شود. دیگر از آن ازدحام خبری نیست. پلیس های کمتری به چشم می خورند. رود سن به آرامی در حرکت است و کشتی ها در آب شناورند. آسمان ابریست. رهگذرهای عادی و شاید بی خبر از پل مقابل در دوردست میگذرند. صدای ناقوس کلیسای نوتردام در فضا طنین می اندازد. ساعت حدود 6 و نیم بعد از ظهر است. به تدریج بادها تندتر می شوند و آسمان تیره تر. صدای رعد و برق نشان از بارانی تند میدهد.