حکم نماز کسی که با نامحرم دوستی می‌کند

به گزارش پارس به نقل از فارس، نماز بهترین اعمال دینی است که اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادت‌های دیگر هم قبول می‌شود و اگر پذیرفته نشود اعمال دیگر هم قبول نمی‌شود، همان ‌طور که اگر انسان شبانه‌روزی پنج نوبت در نهر آبی شست‌وشو کند، آلودگی در بدنش نمی‌ماند، نمازهای پنج‌گانه هم انسان را از گناهان پاک می‌کند و سزاوار است که انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و کسی که نماز را پست و سبک شمارد مانند کسی است که نماز نمی‌خواند.

سؤالی از سوی یک دختر خانم با این مضمون مطرح شده است: «به تازگی با پسری دوست شده‌ام، می‌دانم که این کار من اشتباه است و مرتکب گناه می‌شوم، آیا با این کار من، نماز خواندن و سایر کارهایی که انجام می‌دهم، نزد خداوند بی‌ارزش خواهد بود؟» که واحد پاسخگویی مرکز تخصصی نماز این‌ گونه پاسخ می‌دهد:

ایجاد محدودیت و رعایت حدود الهی در برخورد با نامحرم، به سود و نفع هر دو طرف، یعنی زن و مرد است، قدم گذاشتن در نواهی الهی و انجام اعمالی که حضرت حق تعالی ما را از آن نهی کرده است، در مدت زمانی کوتاه یا طولانی، به ضرر خود و جامعه است و بالاخره دود مخالفت با حق تعالی، اول به چشم خود ما خواهد رفت.

یکی از مضرات ارتباط غیر شرعی با نامحرم، ایجاد مشغله فکری و محبت قلبی نسبت به جنس مخالف است، این مشغله، کم‌کم انسان را وارد معاصی بزرگتر می‌کند تا جایی که خدایی ناکرده، بعضی از گناهان ناشی از این ارتباط، ضربه‌ای سهمگین به پیکره جسم و روح انسان و جامعه وارد کرده و چه بسا تبعات ملال‌آوری به دنبال خواهد داشت.

نماز و سایر اعمال عبادی شما نزد خداوند بی‌ارزش نخواهد بود، چرا که اگر قرار بود این اعمال پس از گناه نزد خداوند بی‌ارزش باشد، دستور می‌داد تا گناهکاران دیگر نماز نخوانند.

مهم‌ترین ارزش نماز و سایر اعمال عبادی گناهکار این است که بهترین دریچه امید برای بازگشت از گناهان است، از این رو توصیه می‌کنیم نه تنها نماز خود را با این گونه وسوسه‌های شیطانی ترک نکنید، بلکه سعی کنید نسبت به احکام نماز و حضور قلب در نماز دقت بیشتری داشته باشید.

در پایان این نکته را یادآوری می‌کنیم که یکی از شگردهای شیطان رانده شده، این است که گناه را در نظر انسان زیبا و ترک آن را سخت و نشدنی جلوه می‌دهد؛ اما با توکل به خدا و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت به ویژه امام زمان(عج) می‌توان از این گونه ارتباط‌های حرام، اجتناب کرد و بر اساس وعده الهی که فرمود: «وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً»(1) و هر کس تقواى الهى پیشه کند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى‏‌کند، به فراهم شدن زمینه‌های ازدواج سالم خود امیدوار بود.

*آیا کسى که شیطان وجود او را تسخیر کرده، نماز او به حساب شیطان گذاشته مى‏‌شود؟

خیر، نماز او به حساب خودش نوشته مى‏‌شود، منتها جزء کسانى است که «خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَى اللهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِم»(2)؛ کار خوب و بد را به هم آمیختند؛ امید مى‏‌رود که خداوند توبه آن‌ها را بپذیرد.

در توضیح بیشتر باید بگوییم که افراد چند گروه هستند: بعضى‏‌ها منزه محض هستند، مخلِص و مخلَص هستند که در نامه عمل آن‏‌ها جز فضیلت چیز دیگرى نیست، مثل ائمه معصومین(ع)، بعضى‏‌ها متأسفانه کسانى هستند که در نامه عمل آن‏‌ها جز تباهى و سیاهى چیزى نیست، این‏ها کسانى اند که «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ»(3)؛ خدا بر دل‌ها و گوش‌هاى آنان مهر نهاده‏، گروه سوم کسانى‏‌ هستند که «خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً»(4)؛ یعنی گاهى به طرف فضیلت و گاه به طرف رذیلت حرکت مى‏‌کنند، این‏ها مادامى که تسلیم شیطان نشوند و عقائدشان محفوظ باشد، امید نجات دارند و نماز و عبادات این‏ها به حساب خودشان است، چون اصل عقیده را حفظ کرده‏‌اند و اجازه نداده‏‌اند بیگانه در مسائل عقیدتى به جاى ایشان تصمیم بگیرد.

دیگر پرسش‌های نمازی خود را در بخش «بپرسید» سایت قنوت مطرح کنید.

*پی‌نوشت‌ها:

1- الطلاق/2

2- توبه/ 102

3-سوره بقره/7

4-توبه/102