به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین «این هم روایتی است. به روال سی و چند سال گذشته،‌ امروز هم در راهپیمایی روز قدس به عنوان نمادی از ایستادگی مقابل ظلم، عازم خیابان انقلاب شدم. بسیاری از مردم؛ پیر و جوان و زن و مرد و کودک در زیر آفتاب داغ نیمروزی تیرماه آمده بودند و با چهره‌های گشاده آشنایی می‌دادند و حتی برخی در فرصتی کوتاه،‌ طی راه به بیان مسائل می‌پرداختند. اما در این میان،‌ گروهی اندک البته با صدایی بلند و به نظر هدایت‌شده هم بودند که در بزنگاه‌هایی جلو آمدند و با پرخاش، مسائلی را مطرح کردند. مثلا این که چرا من خواستار رسیدگی به سگ‌کشی شده‌ام! جالب این که به طور هماهنگ شعارهای مرگ بر فتنه‌گر هم سر می‌دادند. اما من هرچه به اطرافم نگاه کردم فتنه‌گری ندیدم! ظاهرا دلواپسان از یاد برده‌اند که روز قدس نمادی از وحدت همه انسان‌های آزادی‌خواه علیه ظلم است؛ آن هم در شرایطی که تلاشی عامدانه برای تفرقه میان اقوام و مذاهب مختلف در جریان است. یکی از آنها معترض بود که چرا به وضعیت آلودگی هوای تهران نمی‌رسید. پاسخ دادم آلودگی ناشی از سوخت‌های فسیلی مانند بنزن که بدترین و خطرناک‌ترین نوع آلودگی است با تلاش‌های دولت یازدهم کاهش یافته و افزایش تعداد روزهای سالم گواه این مهم است. خبرنگاران هم فراوان بودند با سوالات متعدد. خبرنگار تلویزیون آلمان پرسید آیا شعارها مغایرتی با روند مذاکرات ندارد؟ گفتم مذاکرات روند خود را دارد و لازم است با نتیجه متعادل و در بر گیرنده حقوق ایرانیان به اتمام برسد. درمورد آثار جنگ در منطقه بر محیط زیست سوال شد که به نامه سال گذشته‌ام خطاب به آقای بان کی مون درمورد وضعیت اسفناک محیط زیستی غزه اشاره داشتم. هنگام مصاحبه‌ها و حضور مردمی که با علاقه پیگیر مسائل بودند‌، باز صدای تعداد قلیلی سازمان‌دهی شده شنیده می‌شد که مرگ بر فتنه‌گر و منافق می‌گفتند. همانجا به یکی از خبرنگاران گفتم گویا برای عده‌ای همدلی و همزبانی بین دولت و ملت هیچ مفهومی ندارد.»