استارت سعید معروف برای دادن جوابی مناسب به آلکنو

بازی های دور مقدماتی ورلدکاپ در توکیو ، برای همه ورزش ایران مهم است اما برای کاپیتان تیم ملی والیبال ایران، یک اهمیت خاص دارد. او که سال قبل در زنیت کازان توانست به بزرگترین افتخار باشگاهی دنیا دست پیدا کند، می خواهد بار دیگر با سرمربی تیمش روبرو شود. او سال قبل را در ازای یک میلیون یورو برای تیمی بازی کرد که آلکنو سرمربی تیم ملی روسیه هدایتش را بر عهده داشت. مردی که یکی از بهترین مربیان دنیاست و بعد از ناکامی امسال روس ها در لیگ جهانی سر جایش در روی نیمکت تیم ملی این کشور بر می گردد تا با استفاده از بهترین والیبالیست های دور مانده از تیم مثل میخائیلف بتواند تیمی را مهیای المپیک کند که دوباره قهرمان المپیک شود. سعید اما برای بازی با او انگیزه ای ویژه دارد. ایرانی ها هیچ وقت روسیه را با آلکنو و ستاره هایش نبردند اما چیزی که امیدوارشان به پیروزی می کند، ریختن ترسشان بعد از 3 پیروزی مقابل تیم ضعیف شده روسیه است.

سعید اما غیر از این انگیزه برای بازی برابر روسیه به یک اتفاق مهم دیگر فکر می کند. او هنوز در شوک این است که چرا بعد از این همه تلاشی که برای تیم روسی کرد، آلکنو او را در لیست مازاد گذاشت و برگشتش زد. آلکنو درباره سعید جمله ای گفته بود که در دور مقدماتی بازی های لیگ جهانی هم آرامش سعید را به هم ریخته بود. حربه ای که آمریکایی ها و لهستانی ها سعی کردند با اتکاء به آن امتیاز بگیرند و حتی این قدر این حرف روی معروف اثر گذاشته بود که کواچ را هم گاهی وا می داشت تا تحت تاثیر این فضا، کاپیتان تیمش را روی نیمکت بنشاند. آلکنو گفته بود: «سعید معروف بدون شک یکی از بهترین پاسور های دنیاست که می داند توپ را چه وقت روی دست کدام بازیکن ول کند اما من ترجیح می دهم پاسوری در تیمم داشته باشم که در زمان دریافت ها بتواند دفاعی حداقلی داشته باشد و این گونه به تیمم کمک بیشتری می شود.» بهانه ای که باعث شد  قرارداد با سعید تمدید نشود. حالا اما سعید که در چند بازی آخر تیم ملی در تهران خیلی بهتر از قبل در دریافت ها ظاهر شد و با هر دریافت خوبش سعی می کرد خوشحالی اش را صد چندان کند، برنامه ای ویژه برای فصل استراحت و تمرینات بعد از آن چیده تا زمانی که برگشت بتواند با توانی مضاعف در بازی با روسیه به آلکنو و تیمش، توان بالایش در دریافت ها و دفاع کردن را هم نشان دهد. این انتقام می تواند ایران را به صعود از گروهش امیدوار کند و البته به رسیدن به سهمیه المپیک که سالهاست در حسرتش می سوزیم و این بار همه به انتظار آن نشسته ایم که تیم ملی پرتوان والیبال مان محققش کند.