به گزارش پارس به نقل از فارس، آبان ۹۲ بود که به خاطر کارشکنی فرانسوی‌ها، مذاکرات هسته‌ای سه روزه و دشوار ایران و ۵+۱ در ژنو ۲ بدون دستیابی به نتیجه‌ای ملموس به پایان برسد. این در حالی بود که آن دور از مذاکرات، فشرده‌ترین و نفس‌گیرترین دور مذاکره طی ۱۰ سال گذشته بود و با توجه به اندک بهبودی روابط، انتظار می‌رفت این دور از گفت‌وگوها به یک نقشه راه اساسی برای روزهای آینده در مذاکرات تبدیل شود.

اما «لوران فابیوس» وزیر خارجه فرانسه در اقدامی غافلگیرکننده، عدم توافق با تهران را شخصا رسانه‌ای کرد، در حالی که می‌بایست هر گونه بازتاب نتایج مذاکرات به دست «کاترین اشتون» مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا خبررسانی می‌شد.

فابیوس با اعلام اینکه کشورش هنوز به تضمین‌هایی که از این مذاکرات انتظار داشته، نرسیده است، شکاف موجود میان پاریس و متحدانش را علنی و به سطح مطبوعات رساند.

در آن زمان دو علت برای این ساز ناکوک فرانسوی‌ها ترسیم شد. عده‌ای بر این باور بودند که دولت سوسیالیست فرانسه به رهبری فرانسوا اولاند می‌خواهد نشان دهد به دنبال ایفای نقش جهانی در معادلات بین المللی است.

اما این همه ماجرا نبود. با توجه به شواهد و قرائن به نظر می‌رسید، رژیم صهیونیستی نیز صحنه گردان این ماجراست. اسرائیل از همان ابتدای شروع بازی غرب درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران از سال ۲۰۰۲ تاکنون تمام توان خود را به کار گرفته تا فشار بین‌المللی را بر ایران افزایش دهد.

در آن زمان، وقتی «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل دید دیگر نمی‌تواند آمریکایی‌ها را به همسویی با مواضع جنگ‌طلبانه خود هدایت کند، از دوست قدیمی خود «لوران فابیوس» کمک گرفت تا این بار او نقش «پلیس بد» را برای بر هم زدن توافقی که پس از مذاکرات ۵ ساعته اشتون، جان کری و محمد جواد ظریف در شب دوم مذاکرات شکل گرفته بود را ایفا کند.

او بلافاصله راهی ژنو شد و پس از ملاقاتش با اشتون و ظریف، در گفت‌وگویی اعلام کرد، «خودداری ایران از توقف فعالیت در راکتور آب سنگین اراک و بی‌اثر کردن ذخایر اورانیوم بیست درصد مانع رسیدن به توافق است».

ناسازگاری فرانسه در آن دوران به خوبی نشان داد، لابی‌های صهیونیستی و دلارهای نفتی و وعده‌های خرید سلاح و راکتورهای هسته‌ای از سوی عربستان، کار خودش را کرده است.

اکنون بعد از حدود دو سال از آن ماجرا، آخرین دور مذاکرات ایران و ۱+۵ همزمان شده با «بده بستان‌های» فرانسه و عربستان. چندی پیش بود که «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد عربستان سعودی و وزیر دفاع این کشور به پاریس سفر کرده بود؛ سفری که به امضا ۱۰ قرارداد مهم و بزرگ منجر شد.

«عادل الجبیر» وزیر خارجه عربستان نیز در کنفرانس خبری مشترک با فابیوس، از توافق کشورش و فرانسه در موضوعات مختلف خبر داد و روابط عربستان با فرانسه را راهبردی خواند.

او با بیان اینکه عربستان تمایل دارد از فناوری‌های جدید در همه حوزه‌ها بهره‌مند شود، از امضای ۱۰ توافقنامه خبر داد که در خلال سفر «محمد بن سلمان» وزیر دفاع عربستان به پاریس بررسی و نهایی شده است.

طی همین دیدارها بود که وزیر خارجه فرانسه اظهار داشت، «به (محمد جواد) ظریف (وزیر خارجه ایران) گفتم که امیدواریم به توافق برسیم اما این توافق باید قاطع و خوب باشد. ایران باید معاهدات بین‌المللی و همچنین مسئله بازرسی‌ها را بپذیرد. ورود هیئت‌های بازرسی (به ایران) ضروری است. ما بر این موضع خود باقی می‌مانیم و این موضع تغییر نخواهد کرد».

وزیر خارجه عربستان نیز همان موقع گفت: «ما هم همین اهداف را دنبال می‌کنیم و تماس و هماهنگی میان عربستان و فرانسه ادامه دارد».

بعد از این سفر بود که فرانسه اعلام کرد در حال بررسی امضا قرارداد ساخت دو نیروگاه هسته‌ای در عربستان است.

شاید ردپای ماحصل این قراردادها را بتوان در سخنان چند روز پیش فابیوس پیش از ورود به هتل «پله کوبورگ» دید؛ آنجا که او به جمع خبرنگاران آمد و سه شرط را برای شکل‌گیری توافق نهایی مطرح کرد؛ بازرسی از تاسیسات هسته‌ای، محدود شدن برنامه تحقیقات و توسعه و امکان بازگشت آنی تحریم‌ها.

او روز گذشته (یکشنبه) نیز برای در بدو ورود به وین به منظور رایزنی با وزرای خارجه ۱+۵، بدون بیان کردن سه شرط فوق به طور تلویحی بر مواضع پیشین پاریس تاکید کرد و گفت: «‌رویکرد فرانسه در این مرحله همانی است که قبلا بوده است؛ چیزی که من به آن موضع محکم سازنده می‌گویم. خواستار توافقی هستیم که باعث برقرای صلح و امنیت شود. اما همه چیز باید روشن شود. از هم اکنون تمامی کارت ها روی میز است»؛ موضعی که بوی خوبی از آن به مشام نمی‌رسد.