به گزارش پارس به نقل از تسنیم، ایران عزیز، این نگین خاورمیانه از دیرباز زادگاه و مهد پرورش شیر زنان و دلیرمردان پارسی بوده که در توصیفشان همین بس که تاریخ ساز  شده اند و فرهنگ پرور .هرآنچه جفا بر این ملت و کشور گذشته،  نتوانسته درخشش نام "ایران" را در شناسنامه گیتی و تاریخ جهان محو نماید و هنوز در مدارس و دانشگاههای سراسر جهان، تاریخ این سرزمین تدریس میشود. از حمله اسکندر گرفته تا یورش مغول و در عصر حاضر جنگ هشت ساله و اعمال تحریم های بین المللی و هجمه و فشار غرب و شرق، شاید توانسته باشد به بخشی از دارایی های مادی ما، لطمه وارد کند ولی هرگز نمیتواند دارایی‌های معنوی این ملت را به تاراج ببرد. چراکه این دارایی ها در جان و دل و فکر و روان ملت جای دارند وسرمایه هایی نیستند که با جنگ و غارت و فشار و تهدید به یغما بروند یا سیل و زلزله  و سایر حوادث تخریبشان نماید. آفت برونی این سرمایه های معنوی سلسله اقداماتی است که به "جنگ نرم" معروف شده و آفت درون آنها، تخریب داخلی، خود باختگی و افتراق و انشقاق بخش های مختلف هویت ملی ماست و البته این دو آفت در برخی حوزه ها مکمل یکدیگرند!
آنچه در سالهای اخیر بیشتر مورد بحث و تحلیل قرار گرفته شیوه های مقابله با آفت های برونی سرمایه های معنوی کشور بوده است و به نحوی از آفت های درونی این سرمایه ها غافل شده ایم . هنوز دیر نیست !  هنوز "ملیت" مایه مباهات " ملت " است! چندی است  این سرمایه ملت گرفتار آفت درونی شده است، بی توجهی به این حقیقت، اثرات مخرب  و جبران ناپذیری به بارخواهد آورد."تولید ملی" به نوعی هم سرمایه مادی کشور است هم سرمایه معنوی این مرز و بوم.
این سرمایه به حمایت ملت نیاز دارد .اشتغال ، رفاه عمومی، ثروت آفرینی و غرور ملی تنها بخشی از دستاوردهای رشد صنایع مولد داخلی است و البته تخریب صنعت داخلی، عکس این دستاوردهارا سبب خواهد شد.
درمیان صنایع داخلی ، "صنعت خودرو"  دارای سهم حدودا 4 درصدی از تولید ناخالص ملی کشور و 20درصدی  از ارزش افزوده کل صنایع میباشد. در بخش اشتغال نیز به طور مستقیم (شامل خودرو سازی و زنجیره تامین) حدود 700 هزار نفر اشتغال ایجاد کرده و غیر مستقیم ( شامل صنعت حمل و نقل، تعمیرگاهها، لوازم یدکی، خدمات اتوموبیل و..)  بیش از 2 میلیون نفر اشتغال زایی داشته است. ولی به دلایلی که تحریم ها در راس آنها بود و مجال پرداختن به سایر موارد در مرقومه حاضر نمیگنجد، دچار ضعف و افول نسبی گردیده است.
نقش برجسته‌ی این صنعت در اقتصاد کلان کشور از دید تحلیلگران غربی دور نمانده و تحریم صنعت خودرو کشور در کنار پول ملی، بعنوان بارز ترین مصداق "آفت برونی" این سرمایه کشور، نمود پیدا کرد . متاسفانه  تخریب خواسته یا ناخواسته صنعت خودرو در افکار عمومی داخلی و ایراد هجمه و حملات همه جانبه علیه این صنعت در کمال ناباوری، در داخل کشور بدلائلی که در یادداشتهای بعدی تحلیل خواهد شد ، از مصادیق بارز آفت های درونی این سرمایه ملی است که باتوجه و برخورد آگاهانه آحاد ملت و مسئولین قابل مهار و اصلاح میباشد.
به امید روزی که صنایع داخلی و به طور اخص صنعت خودرو کشور مورد توجه و حمایت ملت و مسئولین قرار گیرد.