ثبت رکورد جهانی طولانی‌ترین مهاجرت یوزپلنگ در ایران
به گزارش پارس به نقل از آنا تحلیل تصاویر مربوط به یک یوزپلنگ نر در ایران نشان می‌دهد که این یوزپلنگ مهاجرتی 215 کیلومتری را تجربه کرده، مسافتی که تاکنون درباره این جانور ثبت نشده بود. سوال این است که مشکلات زیست یوزپلنگ به خاطر دخالت‌های انسان باعث این مهاجرت طولانی شده و یا این رفتاری است که در نهاد این جانور وجود داشته است.
مرتضی اسلامی دهکردی، مدیر انجمن یوزپلنگ ایرانی، در این باره می‌گوید: «اواخر اردیبهشت ماه امسال، خبری با عنوان «تصویر برداری از چهار قلاده یوزپلنگ در پناهگاه حیات وحش دره انجیر» منتشر شد. از آن جایی که پناهگاه حیات وحش دره انجیر در استان یزد همواره یکی از زیستگاه‌های مهم یوزپلنگ بوده است، پس از پایان فاز اول برنامه پایش ملی جمعیت یوزپلنگ آسیایی در استان یزد، با همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست این استان، تعدادی دوربین تله‌ای در این منطقه باقی ماند تا یوزهای شناسایی شده هم چنان زیر نظر گرفته شود.»
اسلامی افزود: «پس از دریافت عکس‌های این خبر و بررسی دقیق آن توسط تیم پایش انجمن یوزپلنگ ایرانی متوجه یک اتفاق غافلگیر کننده شدیم. می‌دانستیم اگر این اتفاق صحت داشته باشد می‌تواند در صدر اخبار مربوط به پروژه‌های تحقیقاتی یوزپلنگ قرار بگیرد به همین دلیل با وسواس و دقت بیشتری مشغول بررسی شواهد شدیم. نتیجه شگفت آور بود؛ مهاجرت 215 کیلومتری یک یوزپلنگ نر از پناهگاه حیات وحش نایبندان طبس در استان خراسان جنوبی به پناهگاه حیات وحش دره انجیر در استان یزد.»
اسلامی تاکید می کند که این جابجایی در میان یوزپلنگ‌های دنیا یک رکورد محسوب می‌شود و پیش از این گزارش مشابهی نداشته‌ایم.
هم چنین نوید قلی خانی مدیر برنامه پایش ملی جمعیت یوزپلنگ آسیایی در این رابطه می‌گوید: «با بررسی چندین و چند باره الگوی خال‌ها مطمئن شدیم این یوزپلنگ نر که سال 1390 در منطقه نایبندان طبس توسط دوربین‌های نشنال ژئوگرافیک عکس‌برداری شده بود اواخر سال گذشته (1393) با طی مسافتی بالغ بر 215 کیلومتر به منطقه دره انجیر مهاجرت کرده است. رکورد قبلی مهاجرت یوزپلنگ‌ها در دست یک یوز پلنگ ماده در ایران بود که بین سال‌های 1388 تا 1390 بین دو منطقه دره انجیر و سیاهکوه مسافتی بالغ بر 150 کیلومتر را سه بار به صورت رفت و برگشتی طی کرده بود.»
قلی خانی اشاره کرد: «سوالی که یک بار دیگر ذهن پژوهشگران حیات وحش ایران را به خود مشغول می‌کند این است که آیا یوزپلنگ آسیایی رفتار مهاجرتی دارد و این رفتار مهاجرتی از سال‌های خیلی دور با یوزپلنگ‌ها بوده است یا این ویژگی مربوط به سال‌های اخیر است؟ در واقع، پرسش اصلی این است که احتمال تاثیرات سوء دخالت‌های انسان در زیستگاه‌های یوزپلنگ آسیایی، تا چه میزان رفتار این گونه را تحت تاثیر قرار داده است؟
حال اگر یک منطقه، نیازهای یوزپلنگ (منابع غذای، امنیت، جفت و...) را بتواند برطرف کند، آیا بازهم یوزپلنگ‌ها رفتار مهاجرتی خواهند داشت؟ اگر اینگونه باشد، اهمیت حفاظت از کوریدورها یا مسیرهای مهاجرتی برای یوزپلنگ بیش از پیش خواهد بود زیرا با یک نگاه گذرا به نقشه ایران و زیستگاه‌های تحت حفاظت یوزپلنگ، می‌توان فهمید در مناطق وسیعی از بخش کویری کشور، قابلیت مسیرهای مهاجرت یوزپلنگ وجود دارد و در این مسیرها اغلب جاده‌ها، راه آهن، مراکز جمعیتی انسانی و دیگر عوارض انسان ساخت وجود دارند.»
ارسال نظر