اندیشکده کیتو: آمریکا باید کشورهای عربی را به حال خود رها کند

به گزارش پارس به نقل از اشراف، اندیشکده کیتو در تحلیلی به قلم «داگ باندو» عضو ارشد این مؤسسه آمریکایی و متخصص در زمینه سیاست خارجی و آزادی‌های مدنی، به موضوع توجه بیش از اندازه واشنگتن به عربستان سعودی و کشورهای حوزه خلیج فارس پرداخت. «باندو» در گذشته به عنوان دستیار ویژه رئیس‌جمهور «ریگان» و سردبیر مجله سیاسی «اینکوآیری» مشغول به کار بوده است. وی به‌طور مرتب برای نشریات برجسته‌ای مانند «فورچن»، «نشنال اینترست»، «وال‌استریت ژورنال» و «واشنگتن تایمز» قلم می‌زند. «باندو» همچنین در کنفرانس‌های علمی، محیط‌های دانشگاهی و برای گروه‌های تجاری سخنرانی می‌کند. وی اغلب به عنوان مفسر در برنامه‌های شبکه‌های ای‌بی‌سی، سی‌بی‌اس، ان‌بی‌سی، سی‌ان‌ان، فاکس نیوز و ام اس‌ان‌بی‌سی حضور پیدا می‌کند. او دارای دکترای حقوق از دانشگاه استنفورد است.

■آسیب‌پذیری ایالات متحده در برابر سوءاستفاده دوستان فرضی‌اش■

عزم واشنگتن برای دفاع از بیشتر نقاط جهان، ایالات متحده را تبدیل به یک احمق بین‌المللی کرده مخصوصا اینکه در برابر سوءاستفاده دوستان فرضی‌اش هم آسیب‌پذیر شده است. اکنون کشورهای حوزه خلیج ناراحت‌اند؛ اساسی‌ترین «مشکل» آنان این است که واشنگتن فقط در پی منافع آمریکاست و نه منافع عربستان سعودی و دیگر کشورهای حوزه خلیج‌فارس که درصدد هژمونی بر خلیج‌فارس هستند. دولت [آمریکا] نشستی را برگزار کرد تا دغدغه‌های آنها را تسکین دهد و به آنها قول دفاع از منافعشان را بدهد.

اعتراض آنها این است که واشنگتن برای ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای با این کشور وارد مذاکره شد، نه اینکه وقتی جواب رد داد از تهران بخواهد از این کار صرف‌نظر کند که مسلماً هم [ایران] این جواب را می‌داد. بااینکه جلوگیری از توسعه یک جنگ‌افزار اتمی توسط ایران به‌طور چشمگیری می‌تواند محیط امنیتی منطقه را بهبود ببخشد، اما کشورهای خلیج از این هراس دارند که حذف تحریم‌ها درآمدهای ایرانیان را افزایش دهد.

■ آمریکا برای محافظت از خود نیازی به هم‌پیمانانش به‌ویژه در خاورمیانه ندارد■

آنها حتی با اینکه بشار اسد ایالات متحده را تهدید نکرده، بر سرنگون کردن بشار اسد در سوریه اصرار دارند. در نهایت اینکه آنها از واشنگتن می‌خواهند تضمین‌های امنیتی را برای حفاظت از کشورهای فاسد پیرسالار و پادشاهی‌شان بدهد.

با این حال سیاست خارجی آمریکا باید ارتقای امنیت آمریکا باشد. در واقع آمریکا به عنوان یک ابرقدرت جهانی که از نظر نظامی در بالاترین جایگاه قرار دارد، برای محافظت از خود نیازی به هم‌پیمانانش به‌ویژه در خاورمیانه ندارد.

منافع واشنگتن در منطقه بسیار محدودتر از آن چیزی است که عموماً تصور می‌شود. بازار انرژی جهانی بوده و در حال گسترش است. کشورهای عربی خلیج فارس حتی اگر واشنگتن بادیگارد پادشاهی آنها نباشد نفت خود را خواهند فروخت. دغدغه‌های دموکراتیک و بشردوستانه، دهه‌ها به خاطر حمایت از دیکتاتوری‌های کشورهای عربی خلیج فارس مورد اغماض واقع شده‌اند. [ظاهراً در مورد این کشورها تنها عبارت] «اولین کار این است که آسیبی نزنید»، بهترین رهنمود بشردوستانه است.

امنیت اسرائیل دغدغه بسیاری از آمریکایی‌ها است. اما اسرائیل یک ابرقدرت منطقه‌ای است که به خوبی توانایی دفاع از خود را دارد.بی‌ثباتی در این منطقه، بومی بوده و خارج از کنترل آمریکا است. در واقع در سال‌های اخیر واشنگتن نشان داده که دخالت، باعث افزایش بی‌ثباتی می‌شود.

■ پیامدهای حمایت آمریکا از حکومت‌های پادشاهی خودکامه منطقه ■

موضوع بسیار مهم برای آمریکا تروریسم است. اما حمایت آمریکا از حکومت‌های پادشاهی خودکامه، افرادی چون «اسامه بن لادن» را عصبانی کرده و آمریکا را هدف خشونت‌هایی مانند ۱۱ سپتامبر قرار می‌دهد. در همین‌ حال کشورهای عربی خلیج‌فارس و به‌ویژه عربستان سعودی همچنان بنیادگرایی اسلامی و افراط‌گرایی خشونت‌آمیز را تأیید می‌کنند. حملات تحت رهبری ریاض در یمن باعث قدرت گرفتن القاعده در شبه‌جزیره عربستان شده است.

همان‌طور که رئیس‌جمهور «اوباما» پیشنهاد داد، «موازنه جدیدی» به‌شدت موردنیاز است؛ اما نه آن موازنه‌ای که وی دوست دارد.

پیش از نشست کمپ دیوید، کشورهای عربی خلیج فارس به شدت خواستار یک پیمان رسمی امنیتی بودند اما ظاهراً مخالفت کنگره آمریکا مانع از تصویب آن شد. «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا گفت:”ما در حال تحقق بخشیدن به مجموعه‌ای از تعهدات جدید هستیم که درک امنیتی جدیدی را بین ایالات متحده و «شورای همکاری خلیج فارس» به وجود خواهد آورد؛ مجموعه‌ای از برنامه‌های امنیتی جدید که ما را فراتر از هر آنچه خواهد برد که در گذشته انجام داده‌ایم.”

■ تعهد آمریکا به حمایت از کشورهایی که با ارزش‌های دموکراتیک کمترین قرابتی ندارند■

تصور ایده‌ای بدتر از اینکه آمریکا خود را متعهد به دخالت در درگیری‌هایی کند که به امنیت آمریکا مربوط نیست، واقعاً مشکل است؛ آنهم دخالت به نمایندگی از کشورهایی که حتی در حراست از گرامی‌ترین ارزش‌ها نزد آمریکا، با ما وجه اشتراکی ندارند و در عین‌حال قادر به دفاع از خود هم هستند.” [نکته قابل ذکر این است که] شرکت‌کنندگان در این کنفرانس، خود دارای چارچوب‌های نهادی برای دفاع مشترک ازجمله «شورای همکاری خلیج فارس» و «اتحادیه عرب» با ۲۲ عضو، هستند. عربستان سعودی هم که از نظر هزینه‌های نظامی در جایگاه چهارم جهان قرار دارد.

■عربستان سعودی بیش از هر کشور دیگری در راستای گسترش تروریسم فعالیت کرده است■

احتمالاً منافع آمریکا زمانی به بهترین شکل حفظ می‌شود که هیچ کشوری – و مسلماً ریاض به هیچ وجه- بر خاورمیانه مسلط نباشد. پادشاهی عربستان هیچ نوع آزادی سیاسی یا مذهبی را در کشور خود نمی‌پذیرد؛ ریاض از طریق تأسیس مدارس بنیادگرایی، کودکان افراط‌گرای اسلامی را در سراسر دنیا تربیت کرده است. عربستان سعودی بیش از هر کشور دیگری در راستای گسترش تروریسم فعالیت کرده است.

واشنگتن به جای حفاظت بیش‌ازپیش به وابستگان طولانی‌مدتش باید خاطرنشان کند که می‌خواهد امور منطقه‌ای را از این پس به بازیگران خود منطقه بسپارد. خاورمیانه همچنان در این وضعیت پرهرج‌ومرج و بی‌ثبات مانند آنچه امروز است، خواهد بود. درگیری‌ها ادامه خواهند یافت و برای آمریکایی‌ها بهتر است که از آن دور باشند و وارد این خونریزی بی‌پایان نشوند.

دولت [آمریکا] برای برقراری ارتباط بهتر با کشورهای خلیج‌فارس نیازی به برگزاری نشست نداشت؛ واشنگتن فقط باید نه بگوید و سیاست جدیدی را اتخاذ کند.

پایان