رازهایی از زندان اوین

به گزارش پارس به نقل از ابتکار نـــام محله اویــن همواره با زندان برای شهروندان تداعی می شود. حالا خبر خوبی از طرف شهرداری تهران منتشر شده که زندان اوین تبدیل به پارک می شود.

محمد باقر قالیباف شهر دار تهران با اعلام این خبر گفته است : بخشی از زندان اوین به پارک تبدیل می‌شود. شهردار تهران در این مورد می افزاید که بر اساس مذاکراتی که با آیت‌الله آملی لاریجانی رئیس قوه قضاییه داشته‌ایم مقرر شده بخشی از زندان اوین به بوستان تبدیل شود. تبدیل شدن زندان به موزه یا پارک آرزوی دیرینه بسیاری از شهروندان است. پیش از این هم یکی دیگر از زندان های بزرگ تهران یعنی زندان قصر تبدیل به باغ موزه شده است. حالا هم این خبر می تواند نوید بخش آن باشد که در منطقه اوین که یکی از خوش آب و هوا ترین مناطق شهر تهران است شهروندان بتوانند از پارک استفاده کنند.

قالیباف شهردار تهران گویا برای مناطق شمالی تهران برنامه ای دارد او در ادامه رود دره های کن، فرحزاد، اوین-درکه، تجریش و داراباد تهران را مورد اشاره قرار داد و از ادامه مسیر رود دره فرحزاد به سمت بالا خبر داد.

اوین کجاست؟

محله ی اوین یکی از روستا های قصران خارج (شمیران کنونی) است که محدوده ی جغرافیایی این محله در حال حاضر از شمال بلوار دانشجو و شمال دانشگاه شهید بهشتی و بلوار فضل الله، از جنوب بزرگراه چمران و خیابان دشت بهشت، از شرق بلوار دانشجو و خیابان یمن و ازغرب به رودخــــانه درکــه محدود می گردد. در گذشته محله اوین از جنوب به تپه سرباز محدود می شده است گفته می شود دلیل نام گذاری این تپه این بوده است که این تپه در زمان قاجار محل آموزش فنون و شیوه های رزمی بوده است.

در طول قرن گذشته حتی تا سال 1346 شمسی، زندگی و معیشت مردم ساکن در اوین از طریق کشاورزی و دامداری با استفاده از آب رودخانه اوین و درکه بوده است که اکنون این زمینهای کشاورزی تبدیل به ده ها موسسه و سازمان بزرگ در سطح ملی و بین المللی شده است. این محدوده در ثبت شمیران به عنوان پلاک 68 اصلی با حدود اربعه معین شناخته می شود.

بر اساس این در گذشته اراضی پلاک 68 اصلی اعم از آبی، دیمزار، باغ ها، خانه ها و مراتع از شمال به کوه توچال، از شمال غرب به درکه و از غرب به مسیل رودخانه درکه، از جنوب به ونک و قلعه ارامنه، از شرق به خیابان ولی عصر حد فاصل شیر خوارگاه آمنه تا تقاطع شهید چمران، محمودیه و اراضی ولنجک محدود می شده است که بعد از تصرف تدریجی اراضی کشاورزی و مرتعی اوین از محدوده مذکور حدود یک هفتم آن باقی مانده که امروزه به محله (اوین) معروف است محله اوین بین 2500 تا 3500 سال پیش به وجود آمده دلیل این تاریخ گذاری این است که زمانی که زمین چمن دانشگاه در حال گود برداری بود آثار و سفال های به دست آمده در آن مربوط به 2500 تا 3500 سال پیش است و هم اکنون نیز این آثار در موزه ملی نگهداری می شود.

این محله در قدیم ایون و اذون نامیده می شد و در سال 495 هجری به بعد این اسم رایج شده است. احمد بن حسین بن عباس اذونی عالم بزرگ قرن پنجم متولد سال 495 هجری در اذون بوده که هرگاه از اذون به ری می رفته مردمان ری به وی تبرک می جستند و محضرش را مقتنم می شمردند . همچنین در اذون به سال 756 هجری شورشی به وجود آمد که حاکم ری با محاصره قلعه اذون آن را ویران کرد .

تاریخچه محله اوین

دلیل شکل گیری این محله به علت آب فراوان و هوایی بسیار خوب است که طرز شکل گیری آن به علت وجود رودخانه خطی و در حاشیه رودخانه می باشد که مکان این محله از 25 قرن پیش تا کنون 3 مرتبه عوض شده است. خانواده های اصیل این محله اعرابی، مسعودیان، اوینی، ابطحی، میر شریفی، خانواده های سادات اوینی، شعیبی، فکری، میر رحیمی و بذر افشان می باشند. سه رشته قنات در اوین وجود دارد که یکی از این رشته ها قنات نایب است که مورد استفاده ی عمومی است و دو رشته دیگر قنات حاج آخوند و قنات وزیر که در حوزه مالکیت خصوصی است.

در اوین دو حمام قدیمی که که قدمتی در حدود 300 سال دارد و تا 20 سال قبل نیز مورد استفاده بوده وجود دارد.در اوین آب انبار های مسجد جامع حیدر (آب انبار گله چال )، کوچه حاج آخوندی، آب انبار ایرج پناهی و آب انبار سید جامی وجود داشته است که تا قبل از استقرار آب رسانی بهداشتی مورد استفاده اهالی قرار می گرفته است. وجود مدفن دو امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم(ع) به نام امامزاده عزیز در پردیس دانشگاه شهید بهشتی و امام زاده مطیب در داخل بافت فعلی محله، حسینیه دویست ساله، مسجد یکصد و ده ساله، انجام بی وقفه آیین های سنتی عزاداری و استمرار نسل سادات صحیح النسب، ضمن اثبات هویت و قدمت اوین، همگی نشانه های معنا داری از تاثیر عمیق دین مبین اسلام و پیوستگی وافر مردم این روستا به بیت پیامبر اسلام (ص) به شمار می آیند.

همچنین اشیاء و آثار قدیمی مشکوفه متعلق به اوایل هزاره دوم و اواخر هزاره یکم پیش از میلاد در شمال تپه سرباز و اراضی اطراف مدفن امامزاده عزیز که حین خاکبرداری احداث تاسیسات دانشگاه شهید بهشتی بدست آمده است نشان از قدمت بالای محل دارد. وجود یک چنار قدیمی 1400 ساله باعث گردیده تا نام قسمتی از این محل که در اطراف این چنار می باشد به پاچنار معروف گردد. نهرهای قدیمی پاچنار، 5 باب مسجد، 3 باب گورستان، 3رشته قنات، وجود بیش از 40 قطعه باغ بزرگ قدیمی که در برخی از آنها بناهای قدیمی وجود دارد از دیگر دلائل قدمت اوین محسوب می شود. باغ های قدیمی اوین و بویژه خط سبز درختان چنار دویست ساله که در حاشیه نهر عمومی از پاچنار اوین تا دربند و درکه به طول تقریبی دو کیلومتر، همچون ستون های زمردین سر به فلک کشیده است ریه تنفسی تهران می باشد.

ساختمان جمعیتی این محله تا 50 سال قبل مردمان بومی بودند ولی به دلیل تصرف زمین ها و تاسیس کانون های اشتغال اعم از فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، توریستی، رسانه ای، تفریحی و تفرجی و نیاز به تخصص های مختلف شغلی، مهاجرین متفاوتی را به این محل مهاجرت داد.

معروف ترین زندان ایران که قرار است پارک شود

کامل ترین زندان پایتخت به نام زندان اوین در طول حکومت پهلوی دوم به همراه زندان های عشرت آباد و قزل قلعه ساخته شد. زندان اوین با هزینه بسیار سنگین و با همکاری دوستان اروپایی و آمریکایی پهلوی دوم، عنوان مجهزترین زندان تهران و ایران را به خود گرفت. ساخت این زندان از سال 1340 تا 1350 به طول انجامید و طبق اسناد.

زندان اوین تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، مستقیما توسط ساواک اداره می شد.شرایط زندان اوین از نظر سختگیری با زندانیان به مراتب بدتر از زندان‌های بزرگ دیگر ایران بود اما از نظر غذا و سرویس‌های بهداشتی بهتر بود. زندانیان سیاسی از طیف‌ها و گروه‌های مختلف مخالف حکومت پهلوی بودند. بر خلاف زندان قصر که شاهد فرار چندین زندانی در طی سال‌های سلطنت پهلوی بود، هیچ زندانی موفق به فرار از زندان اوین نشد.