ضریب ایمنی پلهای عابر پیاده چقدر است؟
یادش بخیر زمانی سختی بالا رفتن از پلهای عابر پیاده را به هر دوری و مشقتی که بود به جان میخریدیم و حداقل خیالمان راحت بود که سالم و با آرامش به مقصد میرسیم؛ اما حالا همان قدر که برای گذشتن از خیابان شلوغ و پر از ماشین استرس داریم، برای عبور از یک پل عابر پیاده سربسته هم دست و دلمان میلرزد.
به گزارش پارس ایران در گزارشی نوشت:فکر میکنید پلهای عابر پیاده در سال چقدر قربانی میگیرند؟ درست متوجه شدید منظور ما خیابان و ماشین نیست؛ ما دقیقاً روی صحبتمان با پلهای عابر پیادهای است که در تاریکی شب و خلوت خیابانها قربانیانشان را غافلگیر میکنند؛ بعضی پلهای عابر پیاده حالا به پناهگاههای دنجی تبدیل شدهاند که گذشتن از آنها دل شیر میخواهد، آنقدر که اگر کسی بخواهد طعمه ماشینهای خیابانی نشود، مجبور است خودش را برای حوادثی که معلوم نیست از چه جنسی است و چه زمانی سر از گذرگاههای عابر پیاده در میآورد، آماده کند.
یادش بخیر زمانی سختی بالا رفتن از پلهای عابر پیاده را به هر دوری و مشقتی که بود به جان میخریدیم و حداقل خیالمان راحت بود که سالم و با آرامش به مقصد میرسیم؛ اما حالا همان قدر که برای گذشتن از خیابان شلوغ و پر از ماشین استرس داریم، برای عبور از یک پل عابر پیاده سربسته هم دست و دلمان میلرزد. گاهی البته ترجیح میدهیم که ریسک ماشینها را بپذیریم و به امید آنکه ترمزشان بموقع عمل کند، گیر معتادان و بزهکارانی که روی پلهای خلوت بویژه در تاریکی شب به کمین نشستهاند، نیفتیم. این ترس البته در پلهای عابر پیادهای که سربستهاند و آگهیهای تبلیغاتی اجازه نمیدهد حتی کوچکترین صدا و روزنهای از آنها عبور کند بیشتر است، اما مسأله این است که نمیدانیم کجا و چه زمانی باید خیابان شلوغ را به یک پل عابر پیاده خلوت ترجیح دهیم. اگر مخاطب پروپا قرص صفحات حوادث باشید، حتماً به خاطر میآورید روزی را که رسانهها خبر از دستگیری پسر شروری دادند که در نیمههای شب، روی پل عابر پیاده محدوده شیخ فضلالله نوری زورگیری میکرد. آن روز رسانهها با تیتری هیجانی اعلام کردند که «عامل ایجاد وحشت روی پلهای عابر پیاده» دستگیر شد، اما بازتاب این خبر تعداد زیادی را به تکاپو انداخت تا هنگام عبور از پلهای عابر پیاده، حواسشان را بیشتر جمع کنند. پرونده سیاوش با 50 فقره زورگیری روی پلهای عابر، اگرچه در کلانتری 118 ستارخان به سرعت پیگیری و بسته شد ولی پرونده جدیدی را باز کرد تا شهروندانی که در ساعات پایانی شب و در تاریکی هوا مجبور به عبور از پلهای عابر هستند، نکات ایمنی را جدیتر بگیرند.
ماجرای زورگیری و مسدود کردن راه شهروندان روی پلهای عابر، البته به این مورد خاص محدود نمیشود، چراکه اگر گذرا هم پیگیر اخاذیها و مزاحمتهای خیابانی باشید، میتوانید رد خلافکاران را روی پلههای پلهای عابر پیاده هم بگیرید؛ با وجود این تاکنون آمار مشخصی از تعداد زورگیریها و بزههای خیابانی روی پلهای عابر پیاده منتشر نشده و بر این اساس نمیتوان به طور دقیق اعلام کرد که روزانه چه تعداد از شهروندان، قربانی مزاحمان هوایی میشوند، البته با مرور آمار تصادفات عابران بویژه در زیر پلهای عابر میتوان نتیجه گرفت که مسأله عبور از پلهای عابر، آنچنان که ما فکر میکنیم ساده نیست. آنطور که سید جعفر تشکری هاشمی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران اعلام میکند به طور متوسط روزانه دو نفر بر اثر تصادفات میمیرند که یک نفر از آنها عابر پیاده است؛ بنابراین نمیتوان قبول کرد که مردم از ترس زورگیران و خلافکاران راهشان را به زیر پلها کج کنند و جانشان را به شکل دیگری از دست بدهند.
سحر، ساکن خیابان آزادی است. با او وقتی مضطرب و نگران میخواهد از عرض بزرگراه یادگار امام عبور کند هم صحبت میشوم. وقتی از او میپرسم: «چطور جرأت میکنی از این خیابان به این شلوغی رد شوی؟» میگوید: «بهتر از این است که از ترس بخواهم از روی پل به پایین بپرم.»
سحر که البته تجربه تلخی از عبور از پل عابر پیاده همین خیابان دارد، ادامه میدهد: «همین چند وقت پیش هنگامی که برای رفتن به محل کارم عجله داشتم، ناگهان احساس کردم شخصی از پایین پل در حال تعقیب کردن من است، همین که به روی پل رسیدیم یک نفر از آن طرف خیابان و خودش هم از این سمت راهم را بستند و همین که خواستند چاقو در بیاورند، خوشبختانه یک نفر از پایین پل متوجه ماجرا شد و به دادم رسید. آنها هم ترسیدند و فرار کردند. از آن موقع به بعد ترجیح میدهم با احتیاط از خیابان رد شوم تا خدای نکرده این اتفاق یکبار دیگر تکرار نشود.»
البته بستن راه شهروندان روی پلهای عابر پیاده، بیشتر در خیابانهایی اتفاق میافتد که کم تردد و خلوتند، چراکه بنا به قول خود زورگیران، خیابانهای تاریک و خلوت، بهترین فرصت برای اجیر کردن عابران است؛ اما نمیتوان شلوغی خیابانها را به پای ایمن بودن پلهای عابر پیاده گذاشت و بیمحابا از هر پل عابری در هر ساعتی از شب عبور کرد.
ایمنی فدای تبلیغات
مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران چندی پیش از ساماندهی همه پلهای عابر پیاده پایتخت خبر داده و گفته بود که برنامههای زیادی برای ارتقای سطح ایمنی پلهای عابر پیاده در دستور کار داریم.
او البته اشارهای هم به تأثیر تبلیغات بر ضریب ایمنی پلهای عابر پیاده کرده و میگوید که تلاش میکنیم تا با پایان یافتن زمان قراردادهای تبلیغاتی، قراردادهای جدید پلهایی که از نظر ایمنی دچار مشکل شدهاند را تمدید نکنیم.
جمال کامیاب همچنین از ابلاغ دستورالعملی به همه مناطق در این زمینه خبر داده و میگوید که ما در این دستورالعمل اعلام کردهایم تبلیغات باید بدنه پل را به طور کامل نپوشاند تا دید کامل از بین نرود، چراکه معتقدیم در این صورت فضا برای اتراق و تردد کارتن خوابها و معتادان آماده شده و امنیت کاهش مییابد. از طرفی روشنایی پلهای عابر هم در این دستورالعمل مورد تأکید قرار گرفته تا با بازسازی سقف پلهای عابر و نصب چراغ، مشکل تاریکی آن هم از بین برود.
تأکیدات مدیرعامل سازمان زیباسازی بر افزایش ضریب ایمنی پلهای عابر پیاده نشان میدهد که این پلها در کنار پرداختن به مسائلی مثل مکانیزه شدن، بازسازی و به روز شدن برای راحتی حال شهروندان، به موضوعات دیگری مثل روشنایی و در معرض دید کامل قرار گرفتن هم احتیاج دارند.
چگونه از یک پل عابر پیاده رد شویم!
مرتضی طلایی میگوید پاکسازی مناطق از معتادان و بیخانمانها به همکاری همه بخشها و سازمانها احتیاج دارد و از طرفی بودجه سنگین هم میخواهد که شهرداری نمیتواند از عهده آن بر آید؛ بنابراین راهکار اساسی همکاری نهادهای مرتبط است.
او البته بر خلاف ما، پلهای هوایی را مکان بیدفاع شهری نمیداند و معتقد است که بخشی از این پلها، محل استراحتگاه کارتنخوابها شده که باید پاکسازی شود، اما پلهای عابر پیاده، محل تردد شهروندان هستند، روشنایی دارند و مشکل وجود کارتنخوابها، با حذف تبلیغات محیطی از عرشه این پلها حل نمیشود.
طلایی میگوید: «اگر منصفانه به این مسأله نگاه کنیم، میبینیم که نمیتوان براحتی این مکانها را ساماندهی کرد، زیرا مشکلی بین بخشی است. به طور مثال در منطقه دره فرحزاد، باقیمانده دره مهران، امتداد اتوبان چمران، زیر پل مدیریت، محله عودلاجان و هرندی فعالیتهای بسیاری صورت گرفته، اما همچنان مشکلات زیادی هم باقی مانده است.»سابقه پلهای عابر پیاده در ایران 50 ساله است، یعنی ما ایرانیها نیم قرن است که چشممان به پل عابر پیاده خورده و میخورد، اما سابقه فرهنگ استفاده از پلهای عابر پیاده شاید به 20 سال هم نرسد، حالا حدود 200 پل عابر پیاده در تهران ساخته شده که مشتریهای چند میلیونی دارد و اگرچه آمار دقیقی در دست نیست،اما می توان نگرانی های مردم در مورد امنیت پل های عابر پیاده را مرتفع کرد.
ارسال نظر