ديروز هركدام از ملي‌پوش‌ها كه اين خبر را شنيده بودند، با تعجب مي‌گفتند: «شوخي مي‌كنيد؟! به ليگ چين مي‌رود؟!» ظاهراً چيني‌ها حداقل دو، سه بار به برخي بازيكنان تيم‌ملي پيشنهاد داده‌اند و همه آنها اين پيشنهاد را رد كرده‌اند. اميرحسين صادقي مدافع تيم‌ملي و استقلال حتي در دوراني كه آسيب ديده بود، پيشنهاد چيني‌ها را رد كرد چون مي‌گفت: «از هركسي در اين‌باره مشورت گرفتم، مي‌گفت سمت چيني‌ها نرو.»

در كشور چين زندگي دشوار است. رضا شاهرودي كه سابقه بازي در اين ليگ را دارد، هميشه از آن دوران به بدي ياد مي‌كند: «شهرشان بوي بدي مي‌داد. غذاها هم كه قابل خوردن نبود. زبان‌شان را هم اصلاً نمي‌فهميدم. واقعاً روزهاي سختي بود و خدا را شكر مي‌كنم زياد طولاني نبود.» گويا براي چيني‌ها نام بازيكنان خيلي فرقي ندارد و فقط مي‌خواهند از ايران بازيكن بگيرند. مثلاً دو سال قبل رضا نورمحمدي مدافع پرسپوليس هم كه در تيم‌ملي جايي ندارد، با پيشنهاد چيني‌ها روبه‌رو شد و پاسخ منفي داد.

نكونام، منتظري، قوچان‌نژاد، دژاگه، حقيقي، سيدجلال و خيلي از بازيكنان تيم‌ملي از ليگ چين پيشنهاد داشته‌اند ولي بي‌آنكه با كسي مشورت كنند، آن را رد كرده‌اند. اول اينكه بازيكنان در چين موظف هستند 40 درصد از قراردادشان را به عنوان ماليات پرداخت كنند. دوم اينكه مثل يك كارمند خواهند بود. از صبح بايد به باشگاه بروند و شب به خانه برگردند. در اين بين فقط يك جلسه تمرين مي‌كنند و در اغلب زمان حضورشان در باشگاه بيكار هستند.