معمای تاکتیکی رئال، 2-4-4 یا 3-3-4؟

به گزارش پارس به نقل از ورزش سه، در واقع برای چندمین بار ثابت شد که نمایشی که رئال با 2-4-4 ارائه می دهد، تفاوتی محسوس با زمانی دارد که 3-3-4 بازی می کند. پابلو پولو در یادداشت خود برای نشریه مارکا، در این رابطه می نویسد :


بازی با رئال سوسیداد هرچند که برای رئال مادرید یک بازی ویژه محسوب نمی شد اما از این لحاظ که این تیم توانست سرانجام به ریتم خوب پیش از تعطیلات کریسمس خود بازگردد حائز اهمیت است.رئال در آخرین روز ژانویه، به دلیل غیبت رونالدو، با آرایش تاکتیکی 2-4-4 به میدان رفت؛ سیستمی متفاوت با سیستمی که رئال با حضور مثلث مشهورش (بیل،بنزما و رونالدو) استفاده می کند(3-3-4). 

آنچلوتی در پایان بازی با سوسیداد، در نشست خبری خود ادعا کرد که رئال از لحاظ کیفی، تفاوت چندانی با گذشته نداشت و به همان خوبی بازی کرد اما در واقعیت، رئال مادرید با سیستم 2-4-4 و زمانیکه یکی از اضلاع مثلث مخوفش در زمین حاضر نیستند،همچون این دیدار، بهتر و روانتر از همیشه بازی می کند.این بار کریستیانو در زمین حاضر نبود و آنچلوتی ترجیح داد به نفرات خط هافبکش یکی اضافه کرده (ایارامندی) و با 4 نفر، میانه زمین خود را محکم کند. 

در مقابل سوسیداد، خامس رودریگز مهاجم کاذب رئال مادرید مقابل سوسیداد بود. هرچند که او را بیشتر در حال کمک به دو مهاجم رئال (بیل و بنزما) می دیدیم؛ با این حال موفق شد یکی از گل های تیمش را به ثمر برساند.ایارا و کروس، جلوی مدافعان بازی می کردند و ایسکو کمی عقب تر از خامس، به نوعی رابط خط میانی با خط حمله بود. رئال با این 4 نفر، کاری کرده بود که بازیکنان سوسیداد از دقیقه 15 تا انتهای بازی، بدون ایده مشخصی، تنها به دنبال توپ می دویدند. 

استفاده از این سیستم، فصل گذشته چند بار به کمک رئال مادرید آمد.اولین بار در فینال کوپا دل ری مقابل بارسا بود که کارلتو در غیاب رونالدو، ترجیح داد تیمش را با آرایش 2-4-4 به زمین بفرستد.دیداری که با برتری 2-1 رئال همراهد شد و اولین جام فصل برای این تیم به دست آمد.سپس در بازی رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بایرن شاهد استفاده از این سیستم بودیم که در آن بازی نیز رئال مادرید پیروز میدان شد. 

در لیگ قهرمانان این فصل، رئال در مقابل لیورپول در آنفیلد و در حالیکه گرت بیل را دراختیار نداشت، با استفاده از سیستم 2-4-4، با ترکیب خامس، ایسکو، مودریچ و کروس در مرکز زمین، زیباترین بازی فصل خود را به نمایش گذاشت و با ارائه یک بازی برتر، برای اولین بار در آنفیلد به پیروزی دست یافت (3-0). 

در لالیگا اما رئال تا بدینجا 6 بار از این سیستم استفاده کرده که در 5 مورد به برتری دست یافته است. اولین بار در هفته دوم مقابل سوسیداد و در غیاب رونالدو بود که کارلتو سیستم 2-4-4 را امتحان کرد. رئال در 30 دقیقه ابتدایی بازی، زیباترین بازی ممکن را به نمایش گذاشت و تیم مسلط و برتر میدان بود. پس از زدن دو گل، این تیم اسیر ناآمادگی بدنی بازیکنانش شد و با دریافت 4 گل، شکست خورده از زمین خارج شد. 

دومین بار در ال کلاسیکیوی رفت در برنابئو و در غیاب بیل، آنچلوتی بار دیگر به سیستم 2-4-4 بازگشت. این بار اما رئال بازی برتر خود را در تمام 90 دقیقه حفظ کرد و با نتیجه 3-1 بارسا را شکست داد. در این بازی، پس از مدت ها رئال توانست از لحاظ مالکیت توپ نیز بر بارسا چیره شود.رئال با 4 بازیکن مرکز زمین خود (کروس، مودریچ، خامس و ایسکو)، خط میانی قدرتمند بارسا را تقریبا محو کرده بود. 

سه بازی دیگری که رئال بدون یکی از اضلاع مثلث مخوفش و با سیستم 2-4-4 به میدان رفته، بازی با لوانته (5-0 رئال)، گرانادا (4-0 رئال) و الچه (5-1 رئال) بودند. در بازی مقابل الچه، ایارامندی بجای مودریچ مصدوم بازی می کرد. 

آنچلوتی معتقد است که تیمش با حضور همزمان بیل، بنزما و رونالدو، در هنگام دفاع 2-4-4 و در هنگام هجوم 3-3-4 بازی می کند و به این تغییر تاکتیک در طول بازی آداپته شده است. با این حال این یک واقعیت است که رئال مادرید هر زمان از ابتدا با 4 هافبک در زمین حاضر شده، هم کنترل بیشتر و بهتری روی بازی داشته و هم نمایش زیباتر و مسلط تری را ارائه داده است.
سیستمی که همواره به کار کارلتو در بازی های بزرگ و سرنوشت ساز آمده است اما از سویی باید شرایط کارلتو را نیز درک کرد.مشکل آنچلوتی اینجاست که وقتی بیل، بنزما و رونالدو در شرایط بازی قرار دارند، بیرون نشاندن هر یک از آنها تقریبا غیر ممکن است. این یک واقعیت است که رئال با 3-3-4 تیمی بسیار خوب و با 2-4-4 تیم فوق العاده ای است.