به گزارش پارس به نقل از کیهان، محمود دولت‌آبادی درحالی نشان شوالیه فرانسه را دریافت کرد که این جایزه، فاقد اعتبار هنری است و بیشتر جنبه‌ای سیاسی دارد. به طوری که اغلب هنرمندان ایرانی، این جایزه را در اوج دوران انحطاط فعالیت خود دریافت کرده‌اند. به عنوان مثال، داریوش مهرجویی، کامبیز درمبخش، محسن مخملباف که بدون خلق اثر هنری چنین جایزه‌ای را دریافت کردند. محمدرضا شجریان نیز در دوره بازنشستگی و خدمات ویژه! نشان شوالیه سفارت فرانسه را گرفت.
این اتفاق درباره دولت‌آبادی پررنگ‌تر است، چراکه وی اخیرا به دلیل عدم دریافت مجوز نشر یکی از کتاب‌هایش که از سوی رادیو رژیم صهیونیستی مورد تقدیر قرار گرفت با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دچار چالش شده است. اما مهم‌تر اینکه او در مراسمی رسمی که با بودجه نظام جمهوری اسلامی برگزار می‌شود، سخنرانی کرد و انتقادات تندی را متوجه نظام جمهوری اسلامی نمود. در این مراسم که با عنوان «باشگاه پرفروش‌ها» روز یکشنبه در بنیاد ادبیات داستانی خانه کتاب (وابسته به معاونت فرهنگی وزارت ارشاد) برگزار شد، از دولت‌آبادی هم دعوت شده بود. آن‌طور که در خبرگزاری‌ها آمده، دولت‌آبادی در این مراسم چنین اظهاراتی را بر زبان آورده است: «بهترین حکومت‌ها حکومتی است که هیچ کسی با آنها بیگانه نباشد و من 30 سال است که بیگانه زندگی می‌کنم و کار می‌‌کنم... مسئله من مهم‌تر از حکومت‌هایی است که نهایتا 50 سال حکومت می‌کنند... در تمام مدتی که جمهوری اسلامی من را به خانه‌ام تبعید کرد با سه نفر گفت‌وگو کردم...30 سال است حقوق مدنی من زیر پا له شده است. حق کار، حق بازنشستگی، حق پیگیری سرقت آثارم و بسیاری از حقوقم له شده و ...» 
دولت‌آبادی همچنین در این مراسم ضمن دهن‌کجی به منتقدان ادبی و بیان اینکه ما اصلا در کشورمان منتقد ادبی نداریم، کتاب جدید خودش را یک شاهکار هنری توصیف کرده است!
اما اتفاق جالب این است که دولت‌آبادی بلافاصله پس از این اظهارات به سفارت فرانسه در تهران رفت و از دست نمایندگان دولت فرانسه که هنوز هم خوی استعماری و جنگ‌طلبانه خود را ترک نکرده‌اند جایزه نشان شوالیه را دریافت کرد!
گفتنی است، کتاب «کلنل» که از سوی وزارت ارشاد غیرقابل چاپ تشخیص داده شده است، پیش از این در کشورهای آلمان (به زبان آلمانی) و در قدس اشغالی (به زبان عبری) منتشر شده است. روزنامه ایندیپندنت چاپ انگلیس در شماره چهارم اکتبر 2011 خود با انتشار خبری درباره این کتاب نوشته بود که «کلنل» نشان می‌دهد که نظام جمهوری اسلامی در ظلم از رژیم شاه سبقت می‌گیرد. این روزنامه همچنین افزوده بود: «کلنل- طبق آنچه مترجم انگلیسی‌زبانش گفته است- شرح اين ماجراست که انقلاب چگونه فرزندان خود را می‌خورد.» همچنین روزنامه نیویورک‌تایمز چاپ آمریکا نیز در یادداشتی که در اول جولای 2012 منتشر کرده درباره این اثر چنین می‌نویسد: «کلنل، رمانی درباره انقلاب اسلامی 1979(1357) و عواقب خشونت‌بار بعدی آن است.»