به گزارش پارس به نقل از نسیم، مسعود فراستی نیز که در مراسم «روایت یک حقیقت» نگاهی دوباره به زندگی هنری شهید آوینی حضور داشت عنوان کرد: شهید آوینی فردی نبود آنچنان که می نمود. او فرد بسیار با سوادی در زمینه فلسفه و ادبیات بود ولی بینش سیاسی نداشت. پیروزی انقلاب اسلامی ایران آوینی را از یک روشنفکر بی ربط به یک متفکر تمام عیار انقلاب تبدیل کرد.
 
فراستی گفت: "روایت فتح" بهترین سند مستند سینمای ایران از ابتدای تاریخ تا به امروز است. مرتضی آوینی زنده است و تا به امرو هم زنده است. او نیاز دیروز بود و نیاز امروز هم است.
 
وی افزود: او فرد بسیار منحصر به فردی بود. شهید آوینی از نظر فرهنگ و خصوصیات شخصی هم منحصر به فرد بود. او در زمینه فرهنگ 30 سال اخیر هم کاملا منحصر به فرد بود. حرف های او تازه، رو به جلو، برای خود او و سوال برانگیز است.
 
فراستی ادامه داد: آوینی در حوزه نقد به شدت بی رحم بود. درمورد "محسن مخملباف" دو نقد من و شهید آوینی نوشتیم. هردو نقدهای بی رحمانه ای است. اما نقد شهید آوینی از نقد من بسیار بدتر است.
 
وی اضافه کرد: من سال بعد در هیچ مراسمی که برای شهید آوینی برگزار می شود شرکت نخواهم کرد مگر اینکه حرف جدیدی برای زدن داشته باشم.
 
این منتقد سینما گفت: اگر شهید آوینی امروز زنده بود اصلا این سریال مزخرفی که بهروز افخمی تعریف کرد را نمی ساخت و از آن تعریف نمی کرد. اگر مرتضی زنده بود از فیلم «یه حبه قند» و این قبیل مزخرفات دفاع نمی کرد. اگر مرتضی زنده بود از این مزخرفی که به اسکار رفته دفاع نمی کرد.
 
وی تأکید داشت: اگر مرتضی زنده بود می ایستاد و محکم و یه تنه و شمشیر می زد. او خود را لوس نمی کرد و دیگر بازی در نمی آورد. اسیر روز نمی شد. سیاست زده نمی شد و چپ و راست نمی رفت و راه خود را می رفت.
 
فراستی عنوان کرد: قطعا ما را از نظر نظری یه قدم به جلو می برد و اگر هم می خواست فیلم بسازد آت و آشغال نمی ساخت و در زمینه نظری و عملی مسئله داشت. مقاله آوینی جزء بهترین مقالاتی در دنیاست که فردی درباره هیچکاک نوشته است.
 
وی تأکید داشت: شهید آوینی روشنفکر نبود و از آن عبور کرده بود. گذشته مرتضی آوینی ابدا عیب نیست. زیرا بعد از اینکه اما را دید و خصوصا بعد از جنگ مرتضی، مرتضی امروز شد.