ماهیت خاتمی در جریان عیادت

به گزارش پارس، هشت صبح نوشت: چرا خاتمی به دیدار رهبر انقلاب نرفت؟ به یزد رفتنش را آن هم در روزهای بیماری و حضور رهبر انقلاب در بیمارستان باید باور کرد یا روایت محمدعلی ابطحی درباره اینکه بیت رهبر انقلاب اجازه این دیدار را نداد. 

نکته اینجاست موضوع عیادت یا عدم عیادت سیدمحمد خاتمی از رهبر انقلاب به بازی دو سر باخت برای وی تبدیل شد. واقعیت آن است که برخلاف سخنان افرادی چون  دکتر محسن رهامی عضو ارشد مجمع روحانیون مبارز که از «همراهی همیشگی» سید محمد خاتمی با رهبر انقلاب سخن به میان آورده، خاتمی به طور خاص در پنج سال گذشته و بخصوص بعد از حوادث انتخاباتی 1388، ماهیت خود را در تعارض با مجموعه نظام و حمایت از جریان معترض به نتیجه انتخابات تعریف کرد. 

بسیاری از کسانی که هوادار وی و جریان اصلاحات بودند هم به دنبال خاتمی حاضر به تمکین به نتیجه انتخابات نشدند و نتیجه آن شد که همه دیدند. نکته اینکه خاتمی در سال های گذشته بارها در جلسات مختلف به صراحت از عدم وجود شاهدی مبنی بر خلاف بودن نتیجه انتخابات سال 1388، سخن گفته ولی در عمل حاضر به بیان رسمی و عمومی آن نشد. 

خاتمی هویت خود را در تعارض با نظام تعریف کرده و از همین رو نیز در روزهایی که از عراق و لبنان و سوریه و ... دهها نفر از علما و مسئوولین در داخل و خارج راهی تهران شده بودند تا به عیادت رهبر انقلاب بروند، به اردکان رفت و در آنجا برای رهبر انقلاب طلب سلامتی و عافیت کرد.

خاتمی در جریان انتخابات مجلس با هوشمندی به روستایی نزدیک پایتخت رفت و رای خود را به صندوق انداخت تا بتواند حیات سیاسی جریان اصلاحات را بر خلاف خواست جریان تندروی این جناح مبنی بر تحریم انتخابات تضمین کند. 

در ماجرای بیماری رهبر انقلاب اما وی عملا با سیاسی کاری به نوشتن نامه ای به نمایندگی از مجمع روحانیون اکتفا کرد و ماجرای عیادت از رهبر انقلاب را در هاله ای از ابهام گذاشت تا هرکس به زعم خود به گمانه زنی بپردازد.  

خاتمی این سال ها خاتمی سال های ریاست جمهوری یا حتی خاتمی قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 هم نیست. وی هویت خود را به هویت کسانی پیوند زده که بسیاری شان  دلی در گرو انقلاب ندارند. خاتمی بدون استثنا به دیدار همه مجرمان امنیتی می رود و به دلجویی از آنها می پردازد. هرکس که توسط دستگاههای امنیتی کشور بازداشت شود، فارغ از جرم و جزایش محبوب خاتمی می شود. کافی است نگاهی گذرا به فهرست بلند دیدارهای خاتمی در چهار-پنج سال گذشته بیندازیم تا صحت این سخن مشخص شود. 

اصلاح طلبان اگر به دنبال حضوری فعال در عرصه سیاسی داخل کشور هستند، راهی جز تمکین به بایدها و نبایدهای کار سیاسی در ایران ندارند. کما اینکه در همه جای دنیا روال همین است و احزاب و مجموعه هایی که حاضر به پذیرش چارچوب کلی نظام سیاسی یک کشور نباشند، امکان حضور در عرصه سیاسی را ندارند.