اشتباه استراتژیک فدراسیون فوتبال / حالا باید با قیمتی بیشتر کروش را نگه دارند!

به گزارش پارس به نقل از خبر،علی کفاشیان همچنان می گوید پول تمدید قرارداد با سرمربی پرتغالی تیمش را ندارد و حالا با خنده ای بیشتر می گوید ، باید ببیند اگر پولی کف دستش بماند به سراغ تمدید قرارداد با سرمربی هم می رود. این دو خیلی رابطه گرمی ندارند. مشکل هم مدت هاست سر مسائل مختلف میان شان ایجاد شده و هیچ کس هم دیگر کتمانش نمی کند. وزارت ورزش هم همسو با علی کفاشیان مدام از تصممیم های او دفاع می کند و همین ساعاتی قبل بود که امیر خادم معاون پارلمانی وزیر به خبرگزاری فارس گفت وزارت پول تمدید قرارداد کروش را ندارد. کروش که قرارداد خود و دستیارانش برای سال های پیش رو ، سالانه ۱۶ میلیارد تومان می شود.

کروش اما حالا دیگر یک خواست ملی است. بازی غرور انگیز تیم ملی برابر آرژانتین چنان فشاری را به حریف سرشناسی که برای قهرمانی دنیا به برزیل آمده اورد تا بازیکنان این تیم در رختکن بیش از ۱۰ دقیقه دست بزنند و پایکوبی کنند. درحالی که در رختکن تیم ملی بچه های ایران برای فرصت از دست رفته اشک می ریختند و سرمربی پرتغالی دلداری شان داده بود و برای شان از این می گفت که شما قهرمان دو دوره دنیا را اینگونه عاجز کرده بودید.

طرفداران پرشمار آرژانتینی که بیش از ۱۵ هزار نفرشان به بلوهوریزتنه آمده بودند تا ساعت ها می زدند و می رقصیدند که انگار همه دنیا با گل مسی به آنها رسیده بود . شب تا صبح ، سرمستانه فریاد ویوا آرجنتینا ، سر می دادند و و می زدند و می رقصیدند چون باورشان نبود این قدر خوش شانس و به لطف داور توانستند با ۳ امتیاز از چنگ ایران بگذرند. بازی غرور انگیز تیم ملی سبب شده بود بیش از ۲۰ هزار برزیلی یک صدا فریاد « اوله اوله اوله ایران ، ایران » سر دهند و حالا نام ایران همه حاضرین در برزیل را یاد فوتبال زیبا و جسورانه می اندازد. در این شرایط دوباره همه رسانه های دنیا یاد کارلوس کروش افتادند که تا قبل از جام جهانی بسیاری او را دیگر پا به سن گذاشته و در مسیر بازنشستگی می شناختند. شرایط اما برای فوتبال ایران با او و این دو بازی تغییر کرده است. بازیکنان تیم ملی برای مربی شان جان می دهند و همه او را یک ستاره می دانند. به پایش اشک می ریزند و او را مثل یک رهبر فکری در تیم شان می دانند. حالا این که او بماند یک خواست چند نفره نیست که او میان مردم ایران هوادارانی بی شمار دارد. این یک خواست ملی است . خواستی که از سوی دولت به عنوان یک مطالبه مردمی پیگیری می شود و فدراسیون فوتبال باید انجامش دهد.

این خواست عمومی را قبل از اعزام تیم ملی به برزیل ، حسین فریدون ، برادر رئیس جمهور در دو نشست جداگانه با کارلوس به طور ضمنی مطرح کرده بود اما حالا شرایط فرق دارد. کفاشیان که قبل از بازی ها می گفت اول بگذارید ببینیم چه نتایجی حاصل می شود ، باید پای مذاکره با مردی بنشیند که در قامت یک قهرمان ملی حرفش خریدار دارد. کفاشیان اگرچه هنوز هم با همان خنده های معروفش می گوید باید به جیبش نگاه کند و با این پول یارای نگه داشتن کروش را ندارد ، حالا باید دوباره به جنگ افکار عمومی برود. حالا باور همه دنیا این است که ایران بهترین تیم دنیاست و بازگشت تیم به عصر مربیان ایرانی ، دورانی که اگر به قهرمانی در جام ملتهای آسیا نیانجامد ، کابوسی بزرگ برای همه متولیان ورزش و حتی دولت بدل می شود پس باید انها به حفظ شرایط موجود فکر کنند . شرایطی که این بار دست بالا را در اختیار مربی پرتغالی گذاشته است!