چه کسانی نان «فتنه» را میخورند؟
راهبرد عوامل بيروني و دروني بقاياي فتنه برخلاف شعار ظاهري رفع حصر، تداوم حصر يا پايان آن بدون عذرخواهي سران فتنه است.
پايگاه خبري تحليلي «پارس»- عباس حاجينجاري- سالگرد انتخابات دهم رياست جمهوري و فتنه پس از آن فرصتي را فراهم كرده است تا حاميان اصلي آن حوادث تلخ بار ديگر با طرح مجدد آن در رسانهها و شبكههاي اجتماعي و القاي زنده بودن «جنبش سبز» حماسه سياسي مردم ايران در انتخابات يازدهم رياست جمهوري در سال 1392 را مصادره به مطلوب كنند.
شبكه انگليسي بيبيسي در مطلبي در تاريخ 21/3 در اين زمينه مينويسد: «پنج سال از تولد جنبش سبز گذشته و معترضان البته به سايه رفتهاند و در خيابان نيستند، اما جابهجا اعتراض و خواسته خود را تا حد امكان عقلايي و واقعبينانه (!) و با سنجش هزينه فايده تعقيب كردهاند. انتخابات رياست جمهوري 92 خود گواه و سرفصلي مهم بود. تغيير تدريجي بلوك قدرت در جمهوري اسلامي پس از انتخابات 92 و تقويت حضور تكنوكراتها و بروكراتها و دموكراتها و شبهدموكراتها در حكومت، امكان تداوم جنبش اجتماعي و مجال تقويت عرصه عمومي وشانس گسترش جامعه مدني را افزايش داده است.»
شبكه دويچه وله نيز با ادعاي اينكه رفع حصر از سران فتنه خواسته مقدماتي اوليه است، از ايران به عنوان كشور خرده جنبشها ياد كرده كه بايد اين خردهجنبشها در بستر يك رودخانه بزرگ سامان يابند و به همين دليل تأكيد ميكند كه رهبران جنبش بايد بعد از رفع حصر همان راه پيشين را ادامه دهند.
چرايي اصرار غربيها و سرپلهاي داخلي آنها را در زنده و فعال نگهداشتن فتنه بايد در اهداف راهبردي آنها در چگونگي مقابله با جمهوري اسلامي ايران جستوجو كرد كه تاريخ 35 ساله جمهوري اسلامي ايران گواهي بر نوع و تنوع اين راهبردها در مقابله با نظام اسلامي است. در جريان حوادث پس از انتخابات دهم و در شرايطي كه خيابانهاي تهران بستر آتشافروزيهاي عوامل داخلي فتنه بود، سفارتخانه برخي از كشورهاي غربي، نظير سفارت انگليس به ستاد هدايت آشوبهاي خياباني تبديل شده بود و از آن سوي دنيا كنگره امريكا پس از تغيير شعارهاي عوامل ميداني از «تقلب در انتخابات» به هدفگيري شعارهاي اساسي انقلاب در حمايت از مقاومت فلسطين و لبنان در روز قدس سال 88 عملاً با تخصيص رسمي بودجه 55 ميليون دلاري براي كمك به فتنهگران، مأموريت اصلي كاخسفيد را حمايت و هدايت اين حركت قرار داد كه پيامدهاي تلخ آن از اذهان مردم شريف ايران قابل زدودن نيست و آنچه كه سالهاي بعد تحت عنوان تحريم فلجكننده اقتصادي، مردم ايران ناچار به تحملش شدند محصول پيوند راهبرد عوامل داخلي و بيروني است چرا كه در همان دوران كلينتون وزير خارجه وقت امريكا در گفتوگو با سيانان اذعان ميكند كه «ما كارهاي زيادي انجام ميدهيم تا معترضان را واقعاً قدرتمند سازيم و به حمايت از اپوزيسيون ادامه ميدهيم.» و رئيس كميته روابط خارجي مجلس نمايندگان امريكا نيز بعد از تلاش ناموفق سران فتنه در غائلهآفريني در 25 بهمن 1389، ضمن حمايت و تجليل از آنها اقدامات انجام شده در حمايت از سران فتنه را كافي ندانسته و تأكيد ميكند كه يكي از راههايي كه از طريق آن ميتوانيم و بايد از مردم ايران حمايت كنيم، اين است كه از تمام راهها و ابزار موجود براي تحريم ايران استفاده كنيم.
اما آنچه كه اكنون و با گذشت پنج سال از آن روزهاي تلخ كه حتي بيبيسي نيز حاضر به تأييد آن نيست و در فراخوان اخير خود حاميان داخلي را به پيگيري مطالبات تا حد امكان عقلايي و واقعبينانه و با سنجش هزينه فايده دعوت ميكند، بايد مورد توجه قرار گيرد اهداف غرب و عوامل داخلي در زنده نگهداشتن شعلههاي اين فتنه است.
1- انتخابات يازدهم و حضور حماسي مردم در آن انتخابات نشاندهنده سلامت ساز و كارهاي برگزاري و نظارت بر انتخابات در ايران است كه بيپايگي شعار تقلب و فراخوانهاي بعد از آن را اثبات كند و به همين دليل است كه بعد از آن انتخابات عوامل بيروني و داخلي فتنه با تلاش براي ارائه تحليلي وارونه از انتخابات يازدهم، آن را در راستاي اهداف «جنبش سبز» تعريف و تفسير ميكند. تعبير بيبيسي مبني بر اينكه «پس از انتخابات 92 حضور تكنوكراتها و بروكراتها و دموكراتها و شبهدموكراتها در حكومت امكان تداوم جنبش اجتماعي و مجال تقويت عرصه عمومي و شانس گسترش جامعه مدني را افزايش داده است» نشان دهنده برآورد آنها از دولت يازدهم است و به همين دليل است كه تلاش ميكنند نشستها و مراسم رسمي دولت را به عرصهاي براي طرح مطالبات خود مطرح كنند.
2- راهبرد عوامل بيروني و دروني بقاياي فتنه برخلاف شعار ظاهري رفع حصر، تداوم حصر يا پايان آن بدون عذرخواهي سران فتنه است، زيرا از اين طريق قادر خواهند بود ضمن حفظ ظرفيت اجتماعي در صحنه، از پاسخ به سؤال اصلي مردم در زمينه چرايي تحليل اين هزينه سنگين بر مردم ايران در سالهاي اخير كه تحريم فلجكننده غرب تنها گوشهاي از آن است طفره روند. ضمن اينكه از اين طريق ميتوانند روند مطالبهگري خود را از دولت يازدهم حفظ كنند.
3- اخلال در روند خدمترساني دولت به مردم و درگير كردن دولت به حواشي نيز يكي ديگر از اهداف كساني است كه سعي دارند دولت يازدهم رادر اين پرونده درگير كنند. سايت كلمه در گزارشي از مراسم روز پنجشنبه جشن انتظار و اميد، مدعي ميشود كه شركتكنندگان چندين بار در مراسم به نفع موسوي و كروبي شعار دادند، يا اينكه همين سايت از ديدار عبدالله نوري با فرزندان موسوي خبر ميدهد. روشن است هدف از اين خبرسازيها علاوه بر چالشآفريني براي دولت، جلوگيري از فراموشي هواداران و حفظ آنان در صحنه است تا به زعم خود و بر اساس راهبرد بيگانگان، «همان راه پيشين» را ادامه دهند.
ارسال نظر