به گزارش پارس به نقل از فارس، بیژن زنگنه وزیر نفت اخیرا گفته است بنزین پتروشیمی آلاینده است و در تهران نیز توزیع شده است. یوسف رشیدی معاون مرکز هوا و تغییر اقلیم سازمان محیط‌ زیست که سازمان متبوع وی بیشترین اظهارات درباره آلایندگی بنزین را در سطح افکار عمومی مطرح کرده است پیش از این در گفت‌وگو با فارس گفته بود ما بنزین پتروشیمی را در هیچ جای ایران تست و آنالیز نکرده‌ایم اما می‌دانیم که آلاینده است. وی همچنین گفته بود بنزین وارداتی را تست نکرده‌ایم اما می‌دانیم که آلاینده نیست. رشیدی مرجع اطلاعات خود را وزارت نفت دانسته بود. جالب آنکه وزارت نفت در لبیک به درخواست سازمان محیط‌زیست و ادعای آلایندگی مطرح شده از سوی این سازمان تولید بنزین پتروشیمی و جایگزینی آن با واردات را آغاز کرده است.

مراد هاشم‌زهی نایب رئیس اول کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز در اظهاراتی عجیب گفته است: «متاسفانه آنها به صورت نمادین بنزین یورو ۴ را در برخی پمپهای بنزین توزیع می کردند و براساس آن مدعی می شدند که محصولات مجتمع‌های پتروشیمی دارای کیفیت مناسب است.» هاشم زهی حتما خواهد توانست درباره ارتباط توزیع محدود بنزین یورو ۴ و آلاینده نبودن بنزین پتروشیمی توضیح دهد. کما اینکه درباره چنین ارتباطی تا کنون از دهان هیچ یک از مسئولان فعلی و سابق صنعت نفت مطلبی شنیده نشده است.

اما فارغ از همه این ادعاها، این سوال جدی و آزاردهنده همچنان باقی است که چرا هیچ سندی درباره این ادعاها از سوی هیچ یک از گروه‌ها و نهادهای دلواپس آلایندگی بنزین پتروشیمی‌ها ارائه نمی‌شود؟ مگر تست کردن و استخراج آنالیز بنزین‌های مختلف از بنزین پتروشیمی گرفته تا بنزین پالایشگاه‌های داخلی و بنزین وارداتی چقدر پیچیده یا هزینه‌بر است که نه وزارت نفت و نه محیط‌زیست و نماینده‌های دلواپس آلایندگی تا کنون هیچ سندی درباره میزان آلایندگی بنزین پتروشیمی‌ها منتشر نمی‌کنند؟

یا این گروه‌ها چرا توضیح نمی‌دهند چگونه ریفرمیت پتروشیمی ایران که به امارات صادر می‌شد و پس اختلاط با دیگر اجزای بنزین یعنی نفتای سبک و سنگین و رافینیت توسط شرکت‌های اینوک و ترافیک اورال به ایران از امارات به ایران صادر می‌شد آلایندگی نداشت اما اجرای همین فرآیند در داخل کشور ناگهان موجب آلایندگی شده است؟

خبرگزاری فارس که پیش از این اسناد غیر قابل انکاری درباره آنالیز محموله‌های بنزین وارداتی و میزان آلایندگی آنها و همچنین اسنادی درباره میزان اهتمام دلواپسان فعلی آلایندگی بنزین پتروشیمی در صنعت نفت به تولید و توزیع بنزین پاک در دوره‌های قبلی مسئولیت خود منتشر کرده بود، تصمیم گرفت انتشار آنالیز محموله‌های ریفرمیت(ماده اولیه تولید بنزین) را نیز بر عهده بگیرد.

بر اساس این گزارش، در ۴ محموله از ریفرمیت پتروشیمی نوری که ۷۰ درصد از بنزین پتروشیمی‌ها را تولید می‌کند درصد «بنزن» زیر ۲ درصد است. «بنزن» جدی‌ترین عامل آلایندگی و سرطان در میان ترکیبات بنزین محسوب می‌شود. اختلاط ریفرمیت با دیگر اجزای بنزین یعنی نفتی سبک، نفتای سنگین و رافینیت درصد «بنزن» را در بنزین نهایی بسیار کمتر خواهد کرد.

این در حالی است که پالایشگاه تهران در زمان وزارت زنگنه در سال ۸۱ بنزین نهایی خود را با محتوای بنزین ۵ درصد حجمی در کشور توزیع می‌کرد. محموله‌های وارداتی بنزین نیز که اغلب از کشورهای در حال توسعه در آسیای جنوبی مانند هند یا کشورهای آسیای میانه وارد می‌شود در بیشتر موارد اساسا تست‌های زیست‌محیطی را پاس نمی‌کنند و در مواردی که تست‌های زیست‌محیطی روی آنها انجام شده است بعضا تا ۸ درصد حاوی «بنزن» بوده‌اند. اگرچه مسئولان وزارت نفت می‌گویند محموله‌هایی با محتوای «بنزن» زیر ۲ درصد نیز وارد کرده‌اند.

بر اساس این گزارش در این ۴ محموله از بنزین پتروشیمی نوری که در اسفند سال گذشته و فروردین امسال تحویل شده‌اند درصد «بنزن» ۱.۷۵ درصد، ۱.۸۱ درصد، ۱.۷۲ درصد و ۱.۵۸ درصد بوده است.