پایگاه خبری تحلیلی «پارس» - مباحثات - روز گذشته تجمعی با حضور جمعی ازاساتید و فضلا و طلاب با عنوان «نگرانیم» و با هدف اعلام نگرانی درخصوص سیاستها و عملکردهای فرهنگی دولت در مدرسه فیضیه برگزار شد. بیان چند نکته به صورت صریح و خلاصه درباره این تجمع ضروری است.

حوزویان همیشه نسبت به مسائل مختلف جامعه از جمله جریانات فرهنگی و دینی حساس بوده و با احساس مسئولیتی که دارند تلاش می‌کنند رخدادهای فرهنگی را زیر ذره بین داشته باشند و با توجه به وظیفه شرعی و فرهنگی و رسالت امربه معروف و نهی منکر نسبت به مسائل فرهنگی و دینی کشور واکنش نشان دهند. این واکنش‌ها گاه به صورت حمایت از برنامه‌های مثبت دولت و گاه تذکرات ناصحانه و در برخی موارد انتقاد بوده است.

با روی کار آمدن دولت جدید و مشاهده برخی تغییر روش‌ها در سطح مدیران فرهنگی و یا فراهم شدن زمینه فعالیت عناصر نامطلوب در عرصه فرهنگ، دغدغه و حساسیت حوزویان تشدید شد که قطعا این امر نه با اهداف سیاسی، بلکه براساس همان وظیفه شرعی بوده و امید است دولتمردان نیز این نگرانی ها را درک و نسبت به رفع آن اقدام کنند.

اما روز گذشته تجمع برگزار شده در مدرسه فیضیه برخی ملاحضات را درپی داشت که انتظار می‌رفت برگزارکنندگان این تجمع به آن توجه کنند:

* رهبر معظم انقلاب در چند اظهار نظر اخیر در باب مسائل فرهنگی، نگرانی خود را در این زمینه اعلام کردند و عدم حضور ایشان در نمایشگاه کتاب نیز پیام بزرگی به متولیان و مدیران فرهنگی کشور داشت. همچنین مراجع عظام تقلید نیز در چندماه اخیر به صورت علنی و گاه خصوصی تذکرات صریحی به مسئولان فرهنگی کشور داشته‌اند.

طبعا جایگاه رهبر معظم انقلاب و مراجع تقلید اقتضا می کند به صورت کلی نگرانی جامعه دینی کشور را در باب فرهنگ اعلام کنند و انتظار می رود فضلا و اساتید حوزه وارد جزئیات مسائل فرهنگی شده و با تولید فکر و اندیشه و آسیب‌شناسی وضعیت موجود به تکلیف خود در این زمینه عمل کنند.

به نظر می رسد برگزاری تجمع «مانگرانیم» و تکرار عین فرمایشات مقام معظم رهبری و مراجع تقلید نشان دهنده عدم شناخت دقیق برگزارکنندگان از تکلیف و وظیفه خود بود چراکه رهبرمعظم انقلاب دیدگاه کلان خود را فرموده‌اند و از حوزویان انتظار ورود عینی به این ساحت را دارند.

اگر قرار باشد رهبر معظم انقلاب و مراجع تقلید نسبت به امور فرهنگی اعلام نگرانی کنند و فضلا و اساتید نیز همایشی برگزار کرده و عین همین فرمایشات را تکرار کنند و خود را قانع به انجام تکلیف نمایند، کدام بخش از جامعه به صورت کارشناسی به این عرصه از جمله کتاب، هنر و … ورود پیدا خواهد کرد و به صورت مصداقی آسیبها را مرتفع خواهد نمود؟

* بدون تعارف باید گفت در هشت سال اخیر بیشترین زمینه حضور حوزویان در امر فرهنگ این کشور مهیا بود و متصدیان برگزای همایش دیروز لازم است پاسخ دهند که تا چه اندازه توانستند به صورت ایجابی درزمینه فرهنگ کشور تاثیرگذار باشند. چند طرح زیربنائی فرهنگی را طراحی و یا اجرا کردند؟ آیا کارکرد حوزویان همیشه از موضع سلبی که امری بسیار سهل و آسان است باید باشد؟

* از جمله مسائل دقیق که لازم است مورد توجه فضلا قرار گیرد این است که عرصه فرهنگ و سیاست دومقوله کاملا متفاوت با ویژگی ها و مولفه‌های خاص خود است. اگر قرار باشد دغدغه های فرهنگی را دقیقا با همان ابزارهای موراستفاده در عرصه سیاست پیگیری نمائیم قطعا راه به جائی نخواهیم برد. اقتضای سیاست فضاسازی رسانه ای، تجمعات میدانی و … است درحالی که مسائل فرهنگی باید با فکر و اندیشه و آسیب شناسی علمی و منطقی پیگیری شود. در این بین این سوال جدی مطرح است که انگیزه برگزارکنندگان همایش دیروز از انتخاب عنوان که شائبه تقلید از دیگر همایش های سیاسی بود چه چیزی می تواند باشد؟ امری که به راحتی بهانه سوء استفاده به رسانه های خاص را داد و اصل دغدغه های مطرح شده در این برنامه را به حاشیه برد!

امید است حرکت هایی که قرار است به نام حوزویان انعکاس پیدا کند با درایت بیشتری صورت گیرد تا ضمن جلوگیری از سطحی نگری و سوء برداشتها رسالت و تکلیف واقعی فضلاء و اساتید حوزه ادا گردد.

انقلاب جامعه دولت رسانه رهبر معظم انقلاب کارشناسی مدرسه مقام معظم رهبری نمایشگاه کتاب فرهنگی