شکست انحصار روایت تاریخ با«من روحانی هستم»

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»،شهاب اسفندياري در صفحه اجتماعي خود نوشت:

این ماجرای واکنش ها به فیلم «من روحانی هستم» مرا به یاد نظر استیوارت هال درباره پیامدهای متناقض جهانی شدن انداخت. هال معتقد است که فرآیندهای جهانی شدن با امکان دادن به «حاشیه‌ها» برای ورود به مرحله «بازنمایی» ، به‌نحو تناقض‌آمیزی موجب بروز «عمیق‌ترین انقلاب فرهنگی» شده اند:

«در جهان ما به‌نحو تناقض‌آمیزی، در حاشیه‌بودگی  به موقعیتی قدرتمند مبدّل شده است. سوژه‌‌های جدید، جنسیّت‌های جدید، قومیّت‌های جدید، مناطق جدید و جوامع جدید، که تاکنون از اشکال عمدۀ بازنمایی فرهنگی محروم شده بودند، حالا خودی نشان می‌دهند. این‌ها ازطریق مبارزه […] به امکانات و ابزارهایی دست یافته‌اند تا برای نخستین بار […] به نمایندگی از خود حرف بزنند و تاریخ‌های پنهان خود را بازیابی ‌کنند[…] سعی دارند این بار داستان را از پایین به بالا، به جای از بالا به پایین، بازگو کنند» (35- 34 :1991 Hall). 

و به نظرم تمام وحشت ارباب قدرت و جریان رسانه ای وابسته به آن، ناشی از این است که فهمیده اند انحصار روایت تاریخ دارد از دست آنها خارج می شود. و این طبعا خیلی خطرناک است...