ظریف: اکنون نوبت غرب است

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در نشریه فایننشال تایمز مطلبی نوشت. متن این یادداشت در ادامه می آید:

بالاخره واقع بینانه به نظر می رسد که برای حل بحران غیر ضروری که برنامه هسته ای ایران را در بر گرفته است امیدوار بود. تا حد زیادی به خاطر اینکه رویکرد ها نسبت به کشورم در حال تغییر است. اکنون این امر که دانشمندان کشورم فن آوری هسته ای را کسب کرده اند و به طور گسترده این امر که دانش کسب شده را نمی توان از ایران گرفت پذیرفته شده است.

همچنین این درک که ایران هیچ علاقه ای به سلاح هسته ای ندارد رو به افزایش است. این درست است که ما در منطقه ای ناآرام زندگی می کنیم. ما همواره اعلام کرده ایم که حرکت به سمت سلاح هسته ای- و حتی مشکوک شدن به این اقدام- امنیت ملی ما را در معرض خطر قرار می دهد.

از دیدگاه ما سلاح هسته ای از ابزارهای منسوخ و متعلق به گذشته است. زرادخانه هسته ای اسرائیل کمکی به جنگ ۲۰۰۶ با لبنان نکرد. حوادث تراژیک ۱۱ سپتامبر نشان داد که حتی نیرومندترین قدرت هسته ای جهان نمی تواند امنیت خود را با به خطر انداختن امنیت دیگران حفظ کند. هیچ جایگزینی برای تعهد و تعامل وجود ندارد.

سلاح های کشتار جمعی ابزارهای ضعیفی بریا امنیت و بازدارندگی محسوب می شوند. این برای همه دولتها به ویژه کشورم ایران مصداقیت دارد. کشور من از اندازه و وسعت خود، جغرافیا و منابع طبیعی و انسانی خود راضی است و طی ۳ قرن اخیر آغزگر هیچ تجاوزی نبوده است.

گزینه سلاح هسته ای امنیت ما را به مخاطره می اندازد؛ و مزیت نسبی ما در نیروهای متعارف را به خطر می اندازد. در عوض ما باید اعتماد کنشگرانی که بی دلیل از قدرت ایران نگران شده اند را کسب کنیم. ایران نمی تواند انتظار داشته باشد به بازدارندگی هسته ای معنا داری، مستقیم و یا از طریق واسطه دست می یابد.

فراتر از این محاسبات استراتژیک، ما به طور اصولی با سلاح های هسته ای مخالف هستیم. آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران تا بدانجا پیش رفته است که فتوایی مبنی بر حرمت و ممنوعیت توسعه، ذخیره و استفاده از این نوع سلاح ها را صادر کرده است. وجدان ما پیش از این در معرض آزمایش قرار گرفته است. زمانی که صدام حسین در سطحی بی سابقه از جنگ جهانی اول تا کنون مردم ما را با گاز های شیمیایی مورد حمله قرار داد، ما از سلاح های کشتار جمعی حتی در پاسخ متقابل استفاده نکردیم.

در حالی که برخی در غرب همچنان گرفتار توهمات گذشته خود هستند، معدودی تردید دارند که دستیابی به توافق مورد قبول دو طرف تنها راهی است برای ان که اطمینان حاصل شود که برنامه انرژی هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز باقی می ماند. این تغییر یک شبه رخ نداد بلکه پس از ان بود که دیده شد فشار بیشتر، و تحریم ها تنها منجر به سانتریفیوژ بیشترف خشم و بی اعتمادی بیشتر شد.