به گزارش پارس به نقل از مهر، هانی رستگاران گفت: در سراسر جهان کلان شهرها و پایتختهای بسیاری وجود دارند که جز قرارگیری مراکز استراتژیک و سیاسی کشور در آنها، از اهمیت تاریخی و گردشگری بالایی برخوردارند و این امر باعث شناخت آنها به عنوان شهرهای چند وجهی شده است به خصوص در اروپا این نکته قابل مشاهده است که شهرهایی مثل پاریس، رم یا لندن فارغ از اینکه به عنوان پایتخت سیاسی کشورهای متبوع شان از آن ها یاد می شود، شاخصه های حایز اهمیت دیگری را دارند که از مهمترین آنها بعد تاریخی و حفاظت از هویت بافتهای قدیمی است که هر ساله گردشگران فراوانی را از گوشه کنار دنیا به منظور بازدید از آن ها جذب کرده و همین نکته از منظر اقتصادی و فرهنگی باعث رشد صنعت گردشگری و تبادلات تجاری کشورهایی از این دست شده است.

این کارشناس معماری گفت: ایده نگاه تک بعدی به شهرها که دهه های گذشته در اروپا و برخی کشورهای آسیایی وجود داشت، موجب توسعه یک سویه صنعتی آنها شد ولی این ایده به پایان راه خود رسیده و امروزه دیگر جایگاهی در میان ایدئولوژی های مدیریت شهری در جهان ندارد. شهرها و کشورها برای اینکه بتوانند با یکدیگر در زمینه های گوناگون رقابت کنند نیازمند توسعه و رشد چند وجهی هستند که امروزه بیش از پیش شاهد آن هستیم و اثرات آن مشهود است.

رستگاران بیان کرد: یکی از این ویژگیهای مهم درآمدزا در شهرها که برای آن برنامه ریزی های کلان اقتصادی در سطوح بالای سیاسی و برنامه های بلند مدت طرح ریزی می شود، موضوع گردشگری است که از چند عامل مهم ورود سرمایه به شهرها و کشورها با صرف هزینه کم و بهره وری بالا است. به همین علت برنامه های اقتصادی و درآمدی کشورها با این رویکرد بیشتر به سمت ایجاد زیرساخت های تاثیر گذار برای جذب هر چه بیشتر گردشگر شده است البته این امر بین کلان شهر، پایتخت و یا شهرهای کوچک تر تمایز و تفاوتی نمی گذارد.

وی طرح انتقال پایتخت را از اقدامات مفید و موثر برای فراهم شدن زیرساخت مناسب جذب گردشگر و تبدیل این شهر از یک مرکز صرفاً سیاسی و اقتصادی، به یک مرکز گردشگری و جهانگردی دانست که سالانه درآمد فراوانی را عاید مدیریت شهری و کشور می کند.

کارشناس ارشد برنامه ریزی و مدیریت شهری گفت: تهران از دوره قاجار که به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد روز به روز گسترش یافته و جمعیت آن تنها از ۵۰ سال گذشته تا کنون حدود ۳ برابر افزایش یافته است و به لحاظ وسعت چندین برابر شده است. این سیر گسترش شهری، گذشته از بی نظیر بودن نسبت به سایر نقاط جهان و میزان بالا و بی اصول رشد جمعیت مهاجر، که طی سال های اخیر به سمت پایتخت سرازیر شده اند، باعث شده تا امروزه تهران با معضلات بسیار زیادی از جمله ترافیک، گره های شهری، حاشیه نشینی، آلودگی هوا و… مواجه شود که همه این مسایل نهایتاً منجر به از دست رفتن منابع درآمدزای فراوانی از جمله جذب گردشگر و صنایع مرتبط می شود.

وی افزود: نه تنها گردشگری خارجی بلکه گردشگری داخلی نیز دست خوش ناملایمتی هایی شده که حتی ساکنان آن را مجبور به ترک پایتخت و فرار در مختصر زمان تعطیلات می کند.

رستگاران ادامه داد: به تازگی طرحی در مجلس مجددا مورد توجه نمایندگان قرار گرفت که از سال ها پیش نیز مطرح بوده ولی هیچ گاه با دید جدی به آن نگاه نشده بود با این حال به طرح انتقال پایتخت شهرت پیدا کرد طرحی که از منظر بسیاری از صاحب نظران و پژوهشگران راه حل مناسبی در راستای برون رفت از مشکلات موجود کلان شهر تهران است. صرف نظر از اینکه کدام شهر برای جایگزینی پایتخت مورد نظر واقع شود و به چه شکل قرار است این رویداد مهم صورت پذیرد، ولی شاید به جرات بتوان گفت یکی از بزرگ ترین فوائد آن توسعه و رشد صنعت گردشگری در تهران خواهد بود که شاید سال هاست جز ابعاد مغفول مانده و کمتر مورد توجه گرفته این کلان شهر محسوب شده است.

این کارشناس بیان کرد: تهران یکی از شهرهای تاریخی ایران به شمار می رود که بافت و هویت تاریخی اصیل آن همیشه بحث محافل فنی و دانشگاهی بوده است. اگر از یک گردشگر خارجی پرسش شود کدام یک از شهرهای ایران را برای بازدید مد نظر دارید، به طور حتم ترجیح می دهد بیشتر به شهرهایی همچون اصفهان، شیراز، مشهد، یزد و… سفر کند که تبلیغات بیشتری برای گردشگری آنها صورت پذیرفته، تا تهرانی که به شلوغی و آلودگی هوا شهرت دارد.

وی گفت: با اجرای طرح انتقال پایتخت می توان امیدوار به باز شدن شریانهای شهر، کاهش ترافیک، بهبود شرایط آلودگی هوا و رویت منظر های فرهنگی و تاریخی شهر تهران بود که هویت و ماهیت این شهر را شکل داده اند. ایجاد فرصتهای جدید معرفی بافتها و اماکن تاریخی شهر تهران نظیر عودلاجان، کاخ گلستان، کاخ سعدآباد، بازار تهران و… و فراهم آمدن شرایط تقویت پتانسیلهای عظیمی که تهران در زمینه گردشگری دارد می تواند از عوامل مهم درآمدزایی باشد که مدیریت شهر و تامین منابع مالی آن را سهولت بخشیده و به تناسب آن عواید و منافع فراوانی را برای کشور به همراه داشته باشد.