فتنه‌گران طلبکار بدانند رافت اسلامی حد و اندازه‌ای دارد

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، صادق امامی: برای انجام مصاحبه مردد بودم. آیت الله را از روز های پیش از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و در اولین حضورشان در خبرگزاری تسنیم می شناختم. از همان جلسه که درباره انتخابات ریاست جمهوری یازدهم سخنی به نقل از مولوی قندهاری گفت و تاکید داشت که جایی پخش نشود، احتمال می دادم که پس از این گفت و گو با ایشان برای ویژه نامه « فیل مست» باید منتظر هجمه ها و تخریب های بداخلاقان سیاسی به این استاد اخلاق باشیم. بر همین اساس نیز تلاش بر این بود که محور مصاحبه بر روی نکات اخلاقی و انحراف اخلاقی انجام شود تا لااقل بداخلاقان سیاسی و کسانی که همچنان از دیکتاتوری سبز حمایت می کنند، به ساحت این استاد اخلاق توهینی نکنند. آیت الله دکتر روح الله قرهی در تهران و در خانواده ای متدین متولد شد. وی پس از گذراندن دوره مقدمات و تفسیر در سال ۱۳۵۹ عازم قم شد و سطوح عالیه حوزوی را نزد آیات عظام گلپایگانی، مرعشی نجفی، تبریزی، بهجت، مکارم شیرازی و آیات حسن زاده آملی و جوادی آملی گذراند و در نهایت از آیت الله مرعشی نجفی (ره) اجازه نامه اجتهاد کسب کرد.

وی در دوران هشت سال دفاع مقدس در کنار تحصیل دروس حوزوی چندین بار در میدان نبرد حق علیه باطل حضور پیدا کردند و در سال ۱۳۶۴ در منطقه عملیاتی فاو بر اثر گاز خردل اعصاب، شیمیایی شده و در سال ۱۳۶۵ نیز در منطقه عملیاتی شلمچه با اصابت ترکش و تخلیه چشم راست و ساییدگی مهره های ستون فقرات به خیل جانبازان جنگ تحمیلی پیوستند.

آیت الله قرهی در سال ۱۳۷۴ از قم به تهران، مدرک دکترای فلسفه غرب را از دانشگاه هامبورگ، دریافت کرد و به تدریس فلسفه، حقوق و معارف در دانشگاه های نیروی انتظامی، علامه طباطبایی، امام صادق (ع) و تهران مشغول شد. وی از سال ۱۳۸۱ با تأسیس حوزه علمیه امام مهدی (عج) در شهرک حکیمیه تهران فعالیت های دانشگاهی خود را متوقف کرده و به تربیت طلاب پرداختند.

به هر روی قرار مصاحبه حضوری به جهت عود کردن بیماری شیمیایی آیت الله، امکان پذیر نشد و حتی مصاحبه تلفنی نیز چندین بار تغییر کرد، اما در آخرین روزهای منتهی به نهم دی، سرانجام مصاحبه با استاد اخلاق شرق تهران فراهم شد.

در طول مصاحبه کم نبود سرفه هایی شیمیایی که نشانه حال وخیم استاد داشت اما اینها باعث نشد که مصاحبه نیمه تمام بماند. آیت الله بی پرواتر از شان و شخصیت دنیایی از همان سوال اول، با شرح کوتاهی بر مباحث اخلاقی، سیبل اصلی را هدف گرفت و تا آخر نیز همانگونه ادامه داد.

آیت الله قرهی در پاسخ به این سوال که چرایی فتنه به مبانی غلط فکری اصلاح طلبان بود یا امیال نفسانی آن را به این سو کشاند، گفت: آنچه که باعث خود بداخلاقی ها می شود، عدم تفکر دینی است. اینها جدا تفکر حقیقی نسبت به این نظام مقدس نداشتند و صد در صد در راستای همین مساله به بداخلاقی ها هم روی آوردند زیرا کسی که اعتقادی به یک نظام و یک ایده و روش نداشته باشد، طبیعی است که با هر نوع روشی ولو بداخلاقی با آن ایده مبارزه می کند.

وی با اشاره به اظهارات موسوی خوئینی ها مبنی بر عدم اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه، اظهار داشت: وقتی خود اینها به عدم این مساله مُقِر هستند، دلالت بر عدم اعتقاد آنان به این نظام مقدس دارد و طبیعی است بعد از آن به هر طریقی که بشود از جمله دروغ پراکنی، تقلب و دست در دست دشمن دادن، با نظام مبارزه کنند.

رئیس حوزه علمیه امام مهدی (عج) درباره اینکه پس چگونه آقای موسوی در اظهارات و حتی چند بیانیه های پس از انتخاباتی تاکید بر ولایت فقیه داشت، تصریح کرد: بحث آقای موسوی با جریانی که آن جریان پشت سر آقای موسوی بودند، متفاوت است. من اعتقاد دارم آقای موسوی « حب الدنیا راس کل خطیه» حب دنیا را داشت و در این جریان فریب خورد و تاوانش را هم به اینکه خودش را از این نظام ترد کرد، داد.

آیت الله قرهی ادامه داد: سخن از ولایت فقیه شگرد آنها بوده که کما اینکه الان برخی از دولتمردان ما شگردشان این است که هی اعلان بکنند ولی فقیه و حتی لفظ « آقا» را به کار ببرند. این تعبیر را کسی که به عنوان تئوریسین شان است، بیان کرده که این کار را حتما انجام دهید و شما هم زین پس از ولایت فقیه بگوئید.

وی درخصوص اینکه آیا شما سران فتنه را مفتون یا فتنه گر می دانید، گفت: اینکه بیان کنیم که سران فتنه مفتون بودند -خیلی عذر می خواهم دور از ساحت قدس همه آقایان- حماقت است. کسی که هنوز نتواند این را بفهمد، پس به چه درد می خورد؟ اگر اول انقلاب بود؛ اگر کسی نمی دانست؛ اگر آقا صحبت نکرده بود؛ اگر امام راحل صحبت نکرده بودند، بله اما پس از این همه سال با همه این موانعی که ما داشتیم؛ با همه خطراتی که انقلاب از کنار او گذشت و توطئه هایی که دیده بودند، هنوز هم بگوییم اینها مفتون هستند؟

رئیس حوزه علمیه امام مهدی، مفتون را کسی دانست که وقتی متوجه شد، بلافاصله اعلام برائت کند اما کسی که تا آخرین لحظات هم اعلام برائت نمی کند، مفتون نیست.

آیت الله قرهی با اشاره به فتنه ۸۸ و رفت نظام اسلامی، تصریح کرد: اگر کسی تصور کرده که از این به بعد می تواند همچون فتنه ۸۸ توطئه بکند، باید بداند که دیگر دیگر رافت سلامی تمام شد و این ها مشمول « اشدا علی الکفار» هستند.

وی ادامه داد: اگر بخواهند این بار در دانشگاه ها و جاهای دیگر شلوغ کاری کنند و تصور کنند دُم در آوردند و می توانند در مقابل نظام و ولایت بایستند، بدانند این تو بمیری از آن تو بمیری ها نیست. این دفعه گوششان را بدجوری می گیریم می کشیم.

مشروح گفت و گو با آیت الله قرهی در ادمه می آید:

* فتنه گران اعتقادی به نظام نداشتند

  اگر بخواهیم به فتنه ۸۸ بپردازیم، اولین سوال چرایی شکل گیری این فتنه بود. به نظر حضرتعالی، بروز فتنه ناشی از چه مساله ای بود؟ آیا علت آن تنها مبانی فکری غلطی بود که سالها اصلاح طلبان بدان توجه داشتند؟ یا اینکه امیال نفسانی و بداخلاقی های سیاسی آنان را بدین سو کشاند؟

- آیت الله قرهی: آنچه که باعث خود بداخلاقی ها می شود، عدم تفکر دینی است. اینها جدا تفکر حقیقی نسبت به این نظام مقدس نداشتند و صد در صد در راستای همین مساله به بداخلاقی ها هم روی آوردند زیرا کسی که اعتقادی به یک نظام و یک ایده و روش نداشته باشد، طبیعی است که با هر نوع روشی ولو بداخلاقی با آن ایده مبارزه می کند.

من اعتقاد راسخ دارم که آنها همانطور که یکی از سران خودشان بیان کرد و گفت « ما به ولایت مطلقه فقیه اعتقاد مطلق نداریم، ولی ترسیدیم که در دوران امام این را بیان کنیم» اعتقادی به ولایت فقیه ندارند. خب وقتی یکی از همین ها که به عنوان رئیس خاکستری و سیاه و از این تعاریفی که به کار می برند خودش مُقِر (اقرار کننده) به این مطلب است که اعتقادی به اصل ولایت فقیه نداشتیم و ترسیدیم در زمان حضرت امام بیان کنیم، دلالت بر این است که اینها معتقد به این نظام مقدس نبودند و نیستند و طبیعی است بعد از آن به هر طریقی که بشود از جمله دروغ پراکنی، تقلب و دست در دست دشمن دادن، با نظام مبارزه کنند.

کسی که معتقد به مذهبی نباشد صددرصد بداخلاقی ها برای او معنا ندارد. ما هستیم که ارزشها را ارزش می دانیم ولی آنها که ارزش را ارزش نمی دانند، این بداخلاقی ها را به عنوان بداخلاقی نمی دانند بلکه آن را به عنوان وسیله ای می داند که به هدف خود برسد و این هدف وسیله ای است که هدف را توجیه خواهد کرد تا به آن مقاصد شوم خود برسند.

* آقای موسوی حب الدنیا داشت

  شما می فرمائید که شیخ خاکستری اصلاحات صراحتا از عدم اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه گفته اند. اما آقای موسوی در تبلیغات انتخاباتی خود و حتی چند بیانیه ابتدایی بیانیه های پس از انتخابات، همواره بر قانون و ولایت فقیه حتی شاید بیشتر از آقای احمدی نژاد و سایرین تاکید داشتند. چگونه می شود این تناقض را حل کرد؟

- آیت الله قرهی: فرمایش خیلی خوبی بیان کردید. ببینید بحث آقای موسوی با جریانی که آن جریان پشت سر آقای موسوی بودند، متفاوت است. من اعتقاد دارم آقای موسوی که « حب الدنیا راس کل خطیئه» حب دنیا را داشت و در این جریان فریب خورد و تاوانش را هم به اینکه خودش را از این نظام ترد کرد، داد.

آقای موسوی را اینقدر باد کردند و به او گفتند تو بر حقی که به جد باورش شد. اما ملاک ما آن چیزی است که جریان است. آقای موسوی یک فرد بود ولی جریانی در کار است. آقای موسوی یک مهره از این جریان بود اما متاسفانه کسی که زود فریب می خورد و به تعبیر من از روز نخست شم سیاسی نداشت البته حتی برای نخست وزیری نیز یکی از معضلات بود کما اینکه دیدیم شم سیاسی قوی نداشت. در انتخابات ریاست جمهوری هم دیگران آقای موسوی را می چرخاندند و او در اینجا به عنوان مهره ای قرار گرفت که همان بداخلاقی هایی که حالا می شود اینجا به آن اشاره کرد.

من اینجا ۲ مطلب را می توانم بیان کنم. یکی اینکه سخن از ولایت فقیه شگرد آنها بوده که کما اینکه الان برخی شگردشان این است که هی اعلان بکنند ولی فقیه و حتی لفظ « آقا» را به کار ببرند. این تعبیر را کسی که به عنوان تئوریسین شان است بیان کرده که این کار را حتما انجام دهید و شما هم زین پس از ولایت فقیه بگوئید. شاید یک تعبیرشان همین قضیه بوده است.

* خوئینی ها و ولایت فقیه

یادم می آید چند سال قبل آقای موسوی خوئینی ها در قم در باب خبرگان رهبری در مسجد اعظم -حتی مسجد اعظمش را هم یادم هست- بیان کرد ما ولایت فقیه را قبول داریم اما بعد از مدتی اعلام کرد که ولایت مطلقه فقیه را قبول نداشتیم ولی جرات نداشتیم بیان کنیم.

این یک نوع شگرد است. یک مطلب می تواند این باشد که شگردشان این است و مطلب ثانی که مُختَص آقای موسوی است حب الدنیای وی است. او سیاستمدار نبود و یک مهره و آلت دستی برای این جریان بود که متاسفانه این آلت دست هم بعد که روی لج و لجبازی افتاد، متاسفانه لج بازی اش کار دست او داد و عناد ورزید تا در نهایت این لج بازی کار دست او بدهد بلکه او را به عنوان یکی از سران فتنه محسوب کند.

* مفتون دانستن سران فتنه حماقت است

با اشاره به این مساله، شما معتقدید سران داخلی فتنه مفتون بودند یا فتنه گر؟

- آیت الله قرهی: اصلا اینکه بیان کنیم که سران فتنه مفتون بودند کج اندیشی، ساده سازی و سهل انگاری است. کسی که هنوز نتواند بفهمد پس به چه درد می خورد؟ مفتون شدن بعد از این همه زمان؟ اگر اول انقلاب بود؛ اگر کسی نمی دانست؛ اگر آقا صحبت نکرده بود؛ اگر امام راحل صحبت نکرده بودند، بله اما پس از این همه سال با همه این موانعی که ما داشتیم؛ با همه خطراتی که انقلاب از کنار او گذشت و توطئه هایی که دیده بودند، هنوز هم بگوییم اینها مفتون هستند؟

به نظر می آید این حرف خودش دلالت بر کج اندیشی است. کسانی که ابن صحبتها را می کنند، به نظر بنده شناخت دقیقی از فضا و عرصه ندارند.

طبیعی است اولیای خدا و کسانی که مبانی دینی را می دانند، می فهمند که اینها مفتون نبودند بلکه اینها به جد خواسته و نخواسته کم کم با عنادورزی که به دست آوردند، سران فتنه شدند. اگر اول هم اینها ناخواسته مهره شدند، دیگر بعد سران فتنه شدند. مفتون کسی است… توجه بفرمائید به این نکته که عرض می کنم. مفتون کسی است که وقتی متوجه شد، بلافاصله اعلام برائت کند اما کسی که تا آخرین لحظات هم اعلام برائت نمی کند، مفتون است؟ اینکه غلط است. آنها به طور حتم خود سران داخلی فتنه هستند.

* بی تقوایی باعث دیکتاتوری فردی می شود

  شما به برخی از دلایل انحراف آقایان اشاره دارند. مقام معظم رهبری درخصوص فتنه، فرمایشی دارند که اشاره ای به چرایی انحراف آقایان موسوی و کروبی است. ایشان می فرمایند « در زمینه روحی همه ما یک میل به دیکتاتوری وجود دارد. این را باید سرکوب کنید. این فیلِ مست درون را با چکش قانون و دین و تعبد دائما سر به راه نگه دارید. » شما جدای از این میل به دیکتاتوری، دلایل لغزش سران فتنه را در چه می دانید؟

- آیت الله قرهی: بله کسانی که بی تقوا هستند، اینطور اسیر نفس می شوند. فرد بی تقوا که متخلق به اخلاق الهی نشده، طبیعی است کم کم رو به دیکتاتوری می برد. اینکه آقای موسوی گفته « اگر همه بگویند که این انتخابات صحیح بوده، من می گویم غلط است» ، این همان دیکتاتوری فردی است که انسان بدان مبتلا می شود.

* نقش اطرافیان موسوی در انجماد فکری او

جدای از میل به دیکتاوری فردی، یک مساله دیگر اطرافیان فرد هستند. به نظر من اگر کسی باور بکند که باید ماورای حزب و جناحی نگاه کند، برنده است. من اعتقاد راسخ دارم به اینکه در اسلام تشکل است اما تحزب به عنوان حزب نیست. آیت الله العظمی شاه آبادی در کتاب « شجرات المعارف» که ما بحث و شرحی هم با بعضی از آقایان و اساتید دانشگاه در این باره داشتیم، می فرمایند « تشکل با تحزب فرق می کند. » در حزبگرایی هر چه حزب و اطرافیان می گویند، فرد عمل می کند که این فرد را دچار انجماد فکری می کند. اما اگر شما بیرون از حزب نگاه کردی، ماورای حزب نگاه کردی، از انجماد فکری هم بیرون می آیی.

یکی از مطالب همین است که در احزاب اطرافیانی وجود دارند که اگر انسان اعتماد راسخ به آنها بکند و خودش هم بداند این اطرافیان - ظواهر اطرافیان نشان داده می شود- اهل تقوا نیستند، دچار مشکل می شود. شما نگاه کنید کسانی که به دلیل اینکه زید آمده نماز جمعه، نماز جمعه را با کفش خواندند. کفش به پا، دختر و پسر کنار هم نماز خواندند. خب وقتی انسان ببیند این نوع افراد برای انسان هورا و درود و سلام می دهند و می گویند تو بر حقی، خود انسان عاقل باید دقت کند که « العاقل یکفی بالاشاره» این اشاره کفایت می کند که اینها من را فریب می دهند. اینها معلوم است که من را دوست ندارند. این یکی از نکات بسیار مهمی است که باید در آن تامل کرد. پس یکی از عوامل هم اطرافیان بودند.

مساله دیگری که باید دقت کرد این است که سیاستمدار بعد از ۳۵ سال باید بداند که هر چه بیگانگان گفتند ما باید برعکسش را همانطور که امام فرمودند، انجام دهیم و وقتی رادیوها، ماهواره ها، رسانه ها و سایت های بیگانه از من تمجید می کنند و اینطور به نظام هجمه می آوردند و امروز من را در مقابل این نظام علم می کنند، یک کاسه ای زیر نیم کاسه است و نباید فریب خورد. پس یک قضیه دیگر عدم کیاسیت و سیاسیت حقیقی اینها بود.

آقایان موسوی و کروبی قضایای سال ۷۸، ده سال پیش از ۸۸ را دیده یودند وقتی با توجه به این قضایا نتوانند، درست تحلیل کنند، به نظر من باید حتی به آنهایی که به اینها اجازه دادند مسئول شوند، کمی انقلت گرفت و حتی به آنها هم ایراد گرفت تا دیگر برای کسانی که این نوع تخصص ها را ندارند، بیشتر دقت کرد که نتوانند در منصب های بسیار مهم در این نظام مهدوی حضور داشته باشند. پس مساله دیگر عدم توجه به مخالفت نظام های معاند با نظام بود.

* منافات ترجیح اقلیت بر اکثریت با اصول دموکراسی

مساله مهم دیگر باید در آن دقت کرد، آنچه است امام المسلمین بیان فرمود و ادعای « امت» که اینها می کنند، است. آنها وقتی دیدند امام المسلمین و امت یک طرف هستند، چطور قوه تشخیص نداشتند؟ آنها با اینکه ادعای دموکراسی دارند ولی قبول نداشتند که اکثریت مردم همانطور که ۹ دی را خلق کردند و اگر هم بخواهند باز خلق می کنند، کجابودند؟ در ۲۲ بهمن اکثریت کدام سمت هستند؟ همه اینها را اگر رعایت می کردند و ادعای مردمسالاری، مردمسالاری که داشتند، می فهمیدند که مردمسالاری حقیقی که ما تحت عنوان مردمسالاری دینی مطرح می کنیم، در این سمت هست. اینکه می شود ترجیح دادن اقلیت بر اکثریت.

این یک نوع دیکتاتوری است که کسی بخواهد اقلیت را به اکثریت ترجیح دهد و اعلام کند اکثریت اشتباه می کنند و ما اقلیت درست می گوییم. این هم با مبانی دموکراسی و مردمسالای ادعایی آنان مخالف است. در انتخابات دروغ بزرگ آنان که ادعای مردمسالاری می کردند، مشهود شد.

* تشریح تقسیم بندی خواص

  یکی از ائمه جمعه به نقل از رهبری گفته اند که چند روز پس از ۲۲ خرداد رهبری فرمودند که « من تاسف می خورم که چرا عده ای نمی خواهند بفهمند که قصه، قصه انتخابات نیست بلکه آنها به دنبال براندازی هستند و من با تمام توان در برابر آن می ایستم» . سوال این است که چرا خواص متوجه این امر نشدند و به حمایت از نظام نپرداختند و بسیاری یا سکوت کردند و یا اینکه نوعی سخن گفتند که در جریان رو به رو نیز آبرویی داشته باشند؟

- آیت الله قرهی: البته من اعتقاد دارم باید خواص تقسیم بندی شود. اینکه بنا باشد همه مسئولان را خواص بدانیم، اشتباه است. در اصطلاح عامیانه آنهایی که در این نظام مسندی و منصبی دارند و مثلا استاندار یا امام جمعه یا نماینده مجلس، وزیر و… هستند، خواص هستند ولی من اعتقاد دارم اینها را نمی توانیم به عنوان خواصی که ملاک است قرار دهیم. خواص اصلی در نظام مهدوی متقین و علمای ربانی همچون آیت الله خوشوقت (اعلی الله مقامه الشریف) هستند که هشیار بودند، هشدار دادند؛ حتی بعضی از دیگران سینه سپر کردند و فریاد زدند ولی آن موقع نه جراید دست آنها بود نه روزنامه ها و نه کسی اینها را انعکاس می داد. گاهی برخی از خبرگزاری های دینی حرفهای آنها را آنهم گاهی بیان می کردند.

* برخی خواص گمان می کردند رهبری عوض می شود

خواص حقیقی بین مردم و در توده مردم بودند و اعلان می کردند و به خاطر همین هم مردم هشیار بودند ولی بعضی ها که از آنها به خواص تعبیر می شود، به دلیل اینکه باور نداشتند این نظام مهدوی است، متاسفانه تصور کردند که جدی جدی دارد اتفاقاتی می افتد و امکان دارد -به زعم خام آنها- رهبری عوض شود و… بر همین اساس هم سکوت اختیار کردند تا ببینند کدام غالب و کدام مغلوب می شوند. این مساله دلالت بر بی تقوایی و دنیاطلبی بعضی از خواص است و شکی نباید بکنیم که اینها دنیا دوست و دنیا طلب هستند. کسی که برای دنیای خودش چانه می زند و منتظر است ببیند چه کسی غالب می شود و چه کسی مغلوب می شود سکوت اختیار می کند و به موقع سخن نمی گوید، دنیاطلب هست. این فرد را ما خواص نمی دانیم و او را از عوام بدتر می دانیم.

خواص اصلی همین توده مردم و علمای ربانی مثل آیت الله خوشوقت (اعلی الله مقامه الشریف) و امثال او بودند که در بین مردم فریاد می زدند و غرش و خروش می کردند که ما اجازه نمی دهیم کسی به این نظام هجمه بیاورد و خونمان را می دهیم و قطعه قطعه می شویم و اجازه نمی دهیم این نام مهدوی که مزین به وجود مقدس آقاجانمان امام زمان (عج) است صدمه بخورد. اما اگر منظورمان از خواص، دولتی ها و کسانی است که منصب دارند، باید گفت آنها ترسیدند و این دلالت بر بی تقوایی و بی اعتقادی آنان به نظام است.

* از این طلبه بپذیرید که نظام مهدوی است

من یک نکته ای را عرض می کنم و با این وضعیت شیمیایی ام باز هم عرض خواهم کرد اگر من نبودم این را یادگار داشته باشید. آقا جان! این نظام، نظام مهدوی است. مسئولین ما بدانند و متوجه و هشیار باشند و از یک طلبه بپذیرند این حرف را که این نظام، نظام مهدوی است و هر کس با این نظام درافتد ور می افتد.

البته نظام مهدوی با دولت مهدوی فرق می کند. ما تا حالا دولت مهدوی نداشتیم. دولت مهدوی در زمان وجود مقدس آقاجانمان (عج) است. حضرت که تشریف بیاورند، دولت مهدوی تشکیل می شود. اما نظام، نظامِ مهدوی است.

این نظام، نظام مهدوی است. اگر امام جمعه ای -حتی امام جمعه ای- یا استاندار یا نماینده یا وزیری تصور کند که در دوران فتنه به عنوان حواص سکوت کنند تا ببینند چه کسی مغلوب و چه کسی غالب می شود، این دلالت بر بی اعتقادی و بی تقوایی به نظام و انقلاب است. اینها به تعبیر عوام الناسی « الله بختکی» آمدند و یک کاره ای شدند حالا می بینند اوضاع ناجور است، با خود می گویند بگذارید ببینیم چه کسی پیروز می شود. اینها خواصی است که شما بیان می کنید.

* نظام و رهبری شکست ناپذیرند

در فتنه، خواص حقیقی سینه سپر می کردند و داد می زدند و مواظبت می کردند. خواص حقیقی آیت الله نوری همدانی است که فریاد زد و گفت « خامنه ای رهبر است دشمن او ابتر است. » خواص حقیقی آیت الله خوشوقت هستند. خواص حقیقی هیچ ابایی نداشتند که فردا چه خواهد شد چون اینها برای خدا کار می کردند. اما برخی برای نفس و برای مقام و پستشان سکوت کردند. اعتقاد حقیقی من این است که هنوز هم خواص به تعبیر شما، باور ندارند که این نظام، نظام مهدوی است. ولی از بنده طلبه بپذیرند که نظام مهدوی است و همیشه حتی اگر تنگناهای بدتر از فتنه ۸۸ پیش بیاید، نظام و رهبری شکست ناپذیر هستند. آنها آن موقع ننشینند و ببینند چه کسی غالب و چه کسی مغلوب می شود.

* پیش از فتنه از وقوع آن خبر دادیم

شما پیشتر فرموده اید بندگان خالص خدا هستند که آن قدر اوج می گیرند که اصلاً در دنیا هم به واسطه این ها حتّی فتنه های آخرالزمان شناخته می شود. در جایی دیگر هم فرموده اید که اگر دعای اولیای خدا نبود، فتنه ۸۸ جمع نمی شد، چون در آن زمان اولیای خدا شب ها نمی خوابیدند و در حال دعا بودند. سوال این است که چرا علما از پیش درخصوص فتنه هشدار و روشنگری نکردند؟ می توانید در این زمینه دعای علما بیشتر توضیح دهید؟
عرض و ضد یک سوالی شما رده بودید. بگذارید آن سوال را بگویم. سوال کرده بودید که چرا می گیویند که فتنه وجود دارد ولی قبلا بیان نمی کردند.

- آیت الله قرهی: چه کسی می گوید بیان نمی کردند؟ آقای دکتر حسینی و موسوی، حجت الاسلام و المسلمین یاسینی، نجفی و دیگر دوستان اطلاع دارند که خود ما بارها و بارها هشدار دادیم. حتی به بعضی از مسئولین گفتم که فتنه به جود می آید.

صدای این کسانی که باید بگویند را نمی رسانند. برسانید آقا! فتنه هایی هست که حتی نوع و طریقه اش و اینکه به چه سبک و سیاق است را بیان می کنیم؛ اما به شرط باور. قبل از فتنه ۸۸ بیان کردیم که در انتخابات فتنه می شود و ما این را گفتیم و شهود هم داریم افراد بسیار زیادی هستند که می توانید از آنها سوال کنید که من چندین بار گفتم آیت الله موسوی قندهاری بیان کرده در سال ۸۸ فتنه ای به وجود می آید. حتی ما فتنه های دیگری داریم ولی اینکه به همه برسد، بحث جدای دیگری است.

* فتنه در شوروی اتفاق می افتاد، تکه تکه می شد

  به نظر شما، در رفع فتنه و برچیدن آن با توجه به اینکه فتنه گران حتی حرمت عاشورای حسینی را نگاه نداشتند، امدادهای الهی نیز به کمک ملت و نظام ایران آمد؟

- آیت الله قرهی: اصلا همه اش امداد الهی بود. شما زوایای فتنه را کما اینکه یک مجموعه نه جلدی را در این زمینه اخیرا رونمایی کردند، بیبنید. این فتنه برای هر کشوری مثل شوروی سابق به وجود می آمد، امپراطوری اش تکه تکه و بدتر از الانش می شد؛ کما اینکه دیدیم اتفاق کوچکتر از این در شوروی سابق آن را تکه تکه کرد.

وقتی زوایای فتنه ۸۸ را بررسی می کنیم، چندین برابر بدتر و بدتر از آن چیزی است که در شوروی سابق به وجود آوردند. با این حال شوروی سابق کا. گ. ب و همچنین افراد با سابقه براندازی و ضد جاسوسی دارند و تجارب آنها در برابر تجارب ما مثل عدد « یک» در برابر « صد» می ماند و این هیچ جای تعارف هم ندارد که تجارب آنها نسبت به ما خیلی بیشتر بوده، ولی در کشور ما نشد انچه باید می شد. حدیث داریم که « التجربه الفوق العلم» تجربه هم خیلی بالاتر از خود علم است.

* فتنه ۸۸ براندازی کامل بود

من قائل به این هستم که از روز نخست عنایت حضرت حجت (روحی له الفدا) و امدادهای غیبی بوده و الا تمام آنچیزی که در فتنه به وجود آمده، هر کدامش یک براندازی کامل بود. فتنه ۸۸ می توانست براندازی بسیار بسیار عظیمی را در هر کشوری به وجود بیاورد و کشور را تکه تکه کند. این فتنه بدتر می توانست بدتر از آنچیزی است که در صدر انقلاب که مباحث کردستان و بلوچ ها و… به وجود آمد، باشد.

برای اثبات امدادهای غیبی الهی همین بس که شما ببینید هر توطئه ای کردند، به خودی خود رسوا شدند. فتنه گران چند نفر را اعلام کردند که کشته شدند اما بعدا آنها به خودی خود پیدا شدند. دوستان اطلاعات بیان کردند در خیلی موارد ما دنبال پروژه و برنامه دیگری بودیم که اینها به دست ما می افتادند. اینها جز به لطف خدا و امداد غیبی و عنایت باری تعالی و دعای حضرت حجت است؟ اینکه آقا جان (مقام معظم رهبری) در نماز جمعه با حضرت حجت نجوا و با ایشان صحبت کردند و گفتند « تو صاحب این انقلابی و این آبرویی که تو به ما دادی و… » جز این است که صاحب نظام، خود آقا جان امام زمان (عج) است؟

ما غیر از این نمی دانیم و همه چیز را از زیر تا درشت را جز امداد غیبی نمی بینیم. این فتنه برای هر نظامی اتفاق می افتاد، باید خونریزی های شدیدی رخ می داد و در خیابان ها کشت و کشتارهای مسلحانه اتفاق می افتاد. البته آنها می خواستند سلاح پخش کنند و درگیری خیابانی راه بیندازند و مردم را به جان هم بیندازند، ولی نتوانستند. اما شما الان ببینید که اینها اینقدر پررو شدند در حالی که ما حتی اینها را محاکمه نکردیم و فقط در حبس خانگی هستند. خیلی از کسان دیگر، خیلی ها. ببینید اینها چقدر پر رو شدند.

الان در مصر می بینید که انقلابی را با کودتا از بین بردند. حالا درست است مرسی با آن جریانهایی که به وجود آورد، مقصر هم بود اما نگاه کنید هر روز عده ای را می گیرند و محاکمه می کنند ولی ما این کار را نکردیم.

ولی این نکته را اشاره کنم که آخر بحث است. این را حتما انتشار بدهید و برایشان بیان کنید تا بدانند. نظام مقدس رافت اسلامی اش را در حد اعلا نشان داد. اگر کسی تصور کرده که از این به بعد می تواند همچون فتنه ۸۸ توطئه بکند، باید بداند که رافت اسلامی حد و اندازه ای دارد و این ها مشمول « اشدا علی الکفار» هستند. اگر بخواهند این بار در دانشگاه ها و جاهای دیگر شلوغ کاری کنند و تصور کنند دُم در آوردند و می توانند در مقابل نظام و ولایت بایستند، بدانند این تو بمیری از آن تو بمیری ها نیست. این دفعه گوششان را بدجوری می گیریم می کشیم.

امام راحل یک مواقعی دیگر اجازه نمی داد که دشمنان دم در بیاورند. منافقین وقتی آن قضایا را به آن وضعیت کشیدند، امام اعلام کرد با اینها به شدت برخورد کنید. اینها فکر نکنند که می توانند با رخنه در دانشگاه ها مجددا جان بگیرند. بخشی از اینها که باید جلب و محاکمه می شدند الان پررو پررو می گویند « ما چه مشکلی داریم؟ » اگر اینها تصور کردند با نفوذ مجدد در دانشگاه می توانند کاری کنند، بدانند، حتما بدانند، حتما بدانند که این بار نمی شود این کار را کرد.

در انتها باید یک تشکر ویژه هم از آیت الله لاریجانی بکنم که این بار بسیار عالی ایستادند و بیان فرمودند که اینها خیلی پررو شدند. ایشان درست فرمودند که اینها پررو شدند. اینها تازه طلبکار شدند اما این بار این خبرها نیست. رافت اسلامی حد و اندازه ای دارد. اینکه از سال ۷۸ آقا چفیه را به روی شانه مبارکشان انداختند، یعنی ما ایستاده ایم. اینها بدانند کسانی که حب الدنیا ندارند در مقابل اینها می ایستند و با زبانها و قلمهای گویا از نظام دفاع می کنند.

جدا باید، بارها و بارها گفت که این امت باوفا بدانند که اینها پبروز نخواهند شد ولی بهتر است این فتنه گران بنشینند و آرام زندگی شان را بکنند. اگر خوشان می خواهند مطالبی را درست کنند، بدانند ما از این حرفهای مستکبرین نمی ترسیم؛ آنها غلط های زیادی می کنند. آنها مشکلات کشور خودشان را رفع کنند. خانم اشتون غلط کرده به اوکراین می رود. عضو سنای آمریکا غلط کرده اوکراین رفته. به آنها چه مربوط است که فضول الممالک شدند و هر جایی مطلبی است، بلند می شوند می روند و شلوغ کاری می کنند. ایران اوکراین نیست. خاک بر سر مسئولی که اجازه بدهد اینها از اروپا و امریکا بیایند و تهدیشان کنند. البته کسانی هم که دنیاطلب هستند، حقشان این است. اما ما اجازه نمی دهیم این کارها را نمی دهیم.

ما یقین داریم که امروز آمریکا در افول است و ما داریم بادش می کنیم. اینها دارند بادش می کنند. آمریکا و اروپا خودشان اینقدر مشکل دارند که از خداشان است با ما ارتباط برقرار کنند ولی اگر اینها تصور کردند ما از ۲ قطعنامه می ترسیم، بدانند که این حرفها نیست. ما از قطعنامه های اینها وحشت نداریم؛ اینها هیچ غلطی نمی توانند بکنند.

اینها اگر می توانستند، در سوریه کاری می کردند. من عرض کردم و باز عرض کردم اگر در سوریه کوچکترین غلطی می کردند احتمال اینکه در نیویورک و واشنگتن اتفاقی بیفتد، بود. تل آویو و حیفا و بعضی شهرک ها ۱۰۰ درصد با خاک یکسان می شد اما احتمال مطالب برایشان وجود داشت و این را جدی بگیرند از ما و فکر نکنند که ما نشستیم آرام اینها هر غلطی دلشان خواست بکنند.

در ایران هم به این افرادی که تصور خام می کنند که مجددا جانی گرفتند می گویم که بنشینید زندگی عادی تان را بکنید و همانطور که نظام به شما و سران داخلی فتنه رحم کرد و اجازه نفس کشیدن بهتان داده، خدا را شکر کنید و الا اگر بخواهید حرف زیادی بزنید، آن موقع با شما به اشد مجازات برخورد می کنیم و آن اشدا علی الکفار که بیان شده را حتما در مورد شما اجرا خواهیم کرد.