" بختیار نوکر بی‌اختیار" ، چگونه به یکی از شعارهای انقلاب تبدیل شد؟

اختیار کابینه خود را با ۱۵ وزیر که هیچ کدام در دولت های پیشین عضویت نداشتند، معرفی کرد.   " امینی" و" صدیقی" از چهره های وابسته به آمریکا و ملی گرایان، حمایت خود را از دولت بختیار اعلام کردند.  


مخالفت قاطع امام (ره) با دولت بختیار
 

امام خمینی (ره) در پاریس سخنرانی کرد و گفت: " ما با این دولت مخالفیم برای اینکه غیرقانونی است، چون شاه معرفی کرده است. غیرقانونی است چون مجلسین معرفی کرده اند و هر دو غیرقانونی اند. این دولت خائن است. " مردم ایران به اظهارات رهبرشان واکنش نشان دادند. شعار ملت یکی بود. " بختیار نوکر بی اختیار" .
 
غربی ها که نیک آگاه شده بودند، مواضع و اظهارات امام خمینی (ره) در پاریس، عاملی برای تحریک و تهییج مردم ایران است، بلافاصله نماینده ای را به دیدار امام فرستادند. نماینده ‍ ‍ ‍ " ژیسکار دستن" رئیس جمهور فرانسه به دیدار امام خمینی می رود و پیغام" کارتر" را می برد.  

 

پیغامی با این مضمون، " آمریکا از شاه حمایت نمی کند، آیت الله هم با بختیار کاری نداشته باشد. " امام قاطعانه در پاسخ از حذف کامل تمام نهادهای نظام شاهنشاهی سخن می گوید.  

 
" بختیار" در حالی که نخستین روزهای صدارتش را می گذارند، به مجلس رفت و وعده انتخابات آزاد و تجدیدنظر درقراردادهای نظامی را داد.

 

انحلال ساواک، محاکمه سریع غارتگران، آزادی کلیه زندانیان سیاسی و لغو تدریجی حکومت نظامی از دیگر رئوس برنامه های فوری دولت بختیار در سیاست داخلی بود.  

فرار شاه مخلوع
 
سرانجام روز ۲۶ دی ماه ۱۳۵۷ شاه کشور را ترک کرد. هیچ یک از دوستان اروپایی و آمریکایی شاه پذیرای او نیستند؛ تنها" انور سادات" رئیس جمهور مصر برای میزبانی از شاه مخلوع ایران اعلام آمادگی می کند.  

 
در حالیکه بختیار برای تشکیل شورای سلطنت به تکاپو افتاده است، امام خمینی (ره) طی اعلامیه ای از مردم می خواهند تا با تظاهرات و ابراز نارضایتی علیه دولت بختیار به پا خیزند و موجبات سقوط دولت او را فراهم آورند. مخالفت امام (ره) با حکومت بختیار موج جدیدی از مبارزات مردمی را به دنبال داشت. شدت اعتراضات به حدی بود که کارکنان وزارتخانه ها از پذیرفتن وزرای جدید خودداری نموده و عملا از اعضای کابینه سلب اعتماد و اختیار شد.  

یا مرگ یا خمینی، شعاری که دولت بختیار را لرزاند
 
در روز اربعین ۱۳۵۷، به موجب اعلامیه های امام خمینی (ره) ، میلیون ها تن از ایرانیان به خیابان ها آمدند و بانگ" یا مرگ یا خمینی" را سردادند.  

 
در حالیکه صفوف به هم فشرده مردم در سراسر شهرهای ایران برای سرنگونی دولت بختیار شکل گرفته بود، " جلال تهرانی" رئیس شورای سلطنت برای ملاقات با امام (ره) عازم پاریس شد، امام از پذیرفتن" تهرانی" خودداری کرد و باز هم ضرورت استعفا بختیار تاکید کرد.  
 
در حالیکه" مرزبان" مشاور" بختیار" اجازه ملاقات با امام (ره) را نیافته بود، بختیار طی مصاحبه ای اعلام می کند که خود شخصا برای ملاقات امام عازم پاریس خواهد شد. اما از پاریس خبر رسید که امام خمینی تنها در صورت استعفا حاضر به پذیرفتن بختیار است.  
 
در شرایطی که زمزمه بازگشت امام خمینی (ره) در سراسر ایران پیچیده است، فرودگاه مهرآباد توسط نظامیان محاصره می شود. مردم که از محاصره فرودگاه مهرآباد خشمگین شده اند، بار دیگر به خیابان ها می آیند و یکصدا این شعار را فریاد می زنند" وای به حالت بختیار اگر امام فردا نیاد"

مقاومت بیهوده بختیار
 
بختیار که از اتحاد انقلابی مردم، مستاصل شده بود، مصاحبه ای مطبوعاتی را ترتیب داد و اعلام کرد سنگر قانون اساسی را رها نخواهد کرد و استعفا نمی دهد.  

 
تمدید ماموریت" هایزر" فرستاده نظامی آمریکا در ایران از سوی" برژنسکی" مشاور امنیت ملی کاخ سفید، برای ارتش ایران و دولت بختیار، حامل این پیغام بود که واشنگتن همچنان به بقای رژیم پهلوی امید دارد.

بازگشت امام به میهن، آخرین میخ به تابوت دولت بختیار
 
روز ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، هواپیمای حامل امام خمینی در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست، مردم از فرط خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدند و یک صدا شعار" درود بر خمینی" سر می دادند. نطق تاریخی اما در بهشت زهرا، خاکستر جنازه رژیم را هم بر باد داد؛ به خصوص آنجا که فرمودند: " من به پشتوانه ملت توی دهن این دولت می زنم" .
 
" بختیار" که همچنان می کوشد، کشتی به گل نشسته دولتش را به ساحل آرامش برساند با شنیدن خبر تشکیل نخستین دولت انقلاب اسلامی به دستور امام خمینی، غافلگیر می شود.
 
در حالی که عده ای از فرماندهان ارتش برای بمباران محل اقامت امام (ره) در مدرسه علوی، برنامه ریزی کرده بودند، " برژنسکی" ، نظامیان را آماده کودتایی می کند که قرار است، ظرف چهل و هشت ساعت آینده، بهمن ۱۳۵۷ را به مرداد ۱۳۳۲ الصاق کند. خبر وقوع کودتای احتمالی به آیت الله طالقانی می رسد و او نیز امام را مطلع می کند. پخش فیلم بیعت همافران با امام خمینی، ارتش را دچار جنگ داخلی می کند.