به گزارش پارس به نقل از مشرق، مساله برخورد سیاسی با یک مقوله ملی مانند برنامه هسته ای کشورمان، موضوعی است که به وضوح آنرا می توان در رفتار برخی از جریان های سیاسی دید. جریان های سیاسی که نشان داده اند بیش از هر مساله دیگر به منافع حزبی و جناحی خود فکر می کنند و بسیاری از موارد را ابزاری برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود قرار می دهند. در این میان از یک سو شاهد آن بودیم که گروهی توافق هسته ای را یک پیروزی بزرگ قلمداد کردند و با اسطور سازی باب انتقاد و تحقیق و تفحص در این مساله را بستند و از سوی دیگر گروه های مخالف نیز توافقنامه هسته ای را معاهده ترکمن چای خوانده و به شدت آن را تخریب کردند و کمتر شاهد نقد منصفانه و اصلاح گرانه در این زمینه بودیم.

عباس سلیمی نمین فعال سیاسی اصولگرا که زمینه کاریش تاریخ معاصر است در این زمینه با  « فردا» گفت وگویی انجام داده است. وی آفت اصلی اینگونه تندروی ها را غبار آلود شدن فضا و پنهان شدن حق و حقیقت در این میان می داند که به اعتقاد وی این مساله سبب پنهان شدن نقیصه ها و امتیازات این توافقنامه حساس می شود که در آینده کشورمان بسیار تاثیرگذار است.

در ادامه شرح کامل گفت گوی مذکور می آید:

بهره برداری تبلیغاتی دولت از توافقنامه هسته ای

عباس سلیمی نمین، کارشناس برجسته اصولگرا در گفت وگو با خبرنگار سیاسی « فردا» با اشاره به برخورد دوگانه و جناحی با مساله توافق هسته ای ژنو گفت: در ارتباط با آنچه که صورت گرفت یعنی توافقاتی که ما با ۵+۱ داشتیم از دو منظر این موضوع قابل بررسی است. اول از منظر مصالح ملی که من فکر می کنم  از این نظر در مجموع کار مناسبی صورت گرفت اما به دلیل اینکه دولت می خواست یک بهره برداری تبلیغاتی هم از این موضوع داشته باشد، تعجیل کرد و این تعجیل موجب شد که خیلی با کارشناسان و صاحب نظران مشورت نشود و بعضا در ارتباط با عبارات دقت لازم صورت نگیرد.

وی افزود: اگر دولت در این وادی قرار نمی گرفت که به طور شتاب زده برای گزارش صد روزه عملکرد خود از این مقوله بهره برداری سیاسی کند، قطعا مصالح ملی بیشتر مورد حفاظت و صیانت قرار می گرفت.

این پژوهشگر تاریخ معاصر ادامه داد: از سوی دیگر موضوع حزبی و گروهی است. اگر از منظر حزبی و گروهی به این مساله بنگریم، بعضی از احزاب می خواهند انتقاداتی داشته باشند که بعضا این انتقادات از حوزه انصاف خارج است. از این منظر باید آنها را دعوت کنیم که واقعا انتقادات اساسی داشته باشند و به طور مثال از لحاظ حقوقی بگویند که فلان عبارت نباید باشد و کمک کنیم به اینکه در مذاکرات جامع این نقیصه ها و ضعف ها برطرف بشود. ضمن اینکه این احساس در خارج از کشور ایجاد نشود که ما فاقد وفاق و یکپارچگی ملی در این زمینه هستیم.

سلیمی نمین با بیان اینکه نباید به مساله برنامه هسته ای بر اساس منافع جناحی نگاه کرد، اظهار داشت: لذا در این قضیه من یک تذکر دلسوزانه به آقایان احزاب و گروه ها دارم که در موضوعات کلانی که بسیار ظریف و حساس هستند، کمتر مصالح حزبی شان را لحاظ کنند. ما در مواجهه با غرب و دشمنان قسم خورده خودمان  قرار داریم. در این موضوع هیچ کسی تردید ندارد که مبنای صهیونیسم امروز ضدیت با اسلام است و آمریکا در مقابل هر اعتقادی که در برابر زیاده خواهی سرمایه داران صهیونیسم باشد، می ایستد و چون سدی در برابر این موضوع عمل می کند. اگر این را قبول داریم امروز آمریکایی ها می گویند که ما در راس دیپلماسی مان حفاظت و صیانت از منافع صهیونیست ها قرار دارد؛ یعنی آمریکایی ها سوگند یاد کرده اند که در این مواجهه همچنان رو یا روی ما باشند. بنابراین ما با یک مساله جدی مواجه هستیم و این مساله در حد مسائل کلان ملی است. لذا خیلی منطقی به نظر نمی رسد که ما در این شرایط حرف ها و سخن هایی به میان بیاوریم که بویی از رقابت های حزبی و نه دفاع از مصالح سیاسی از آنها به مشام می رسد.

مساله ترمیم ارتباط با آمریکا در زمان خوبی مطرح نشد

وی افزود: اما نکته دیگری در این زمینه وجود دارد که به دوستان دولت مربوط می شود. دوستان دولت در شرایطی که بسیار وقیحانه آقای جان کری این بحث را مطرح می کند که ما تمام تاسیسات هسته ای ایران را برخواهیم چید و اگر ایران از توافق بازگردد ما او را با تهدید نظامی مواجه خواهیم کرد، صحبت هایی را مطرح کردند مبنی بر اینکه عدم ارتباط با آمریکا همواره تداوم نخواهد یافت و یا بحث بازگشایی سفارت آمریکا در ایران مطرح شد. ضمن اینکه باید بگویم این حرف هایی که زده شده از سوی دولت حرف درستی است و اگر آمریکایی ها ماهیت خود را تغییر بدهند، سفارتشان نیز می تواند در کشورمان دوباره فعال شود و هم اینکه روابط ما با انها بهبود یابد ولی این موضوع منوط به این است که ماهیت شان را تغییر بدهند و رویکردشان را اصلاح کنند.

این کارشناس امور سیاسی تاکید کرد: این حرف، حرف درستی است اما در این شرایطی که آقای جان کری ایران را  تهدید می کند، به صلاح نیست. آقای روحانی در شرایطی این سخنان را مطرح می کنند که آنها به گونه ای وقیحانه حرف می زنند که گویی لات های گردنکش سخن می گویند. اینگونه سخنان به معنی نرمش در برابر یک آدم قلدر و لمپن خیابانی است که تبعات و برداشت های سوئی دارد؛ بنابراین به عنوان یک دلسوز دولت درخواست دارم که متوجه باشند که در چه شرایطی چه سخنی می گویند.

سلیمی نمین با بیان اینکه سیاست طرف مقابل را در سیاست خارجی باید لحاظ کنیم، گفت: ما با هر کشوری که علیه مصالح ملی ایران عمل نمی کند، باید ارتباط داشته باشیم و ارتباط هم خواهیم داشت اما آمریکایی ها در اینجا پیوندی ناگسستنی با صهیونیست ها دارند و همچنان این رویکرد خودشان را حفظ می کنند لذا این مساله را باید مد نظر قرار بدهیم که اگر هم می خواهیم این حرف را بزنیم بگوییم که اگر آمریکایی ها دست از حمایت از این ن‍ ژادپرستان افراطی بردارند ما نیز به  ترمیم رابطه با آنها فکر می کنیم.

وی حمایت آمریکایی ها از صهیونیست را یک اصل بنیادین در سیاست خارجی این کشور دانست و گفت: « هرتسل»   در این زمینه می گوید ما پایگاه تمدن غرب را در دل خاورمیانه بنا کردیم تا این بربرها  یعنی مسلمانان را هدایت و اداره شان کنیم. در این شرایط که آمریکایی ها می گویند که ما با تمام توان در خدمت صهیونیست ها خواهیم بود، چگونه می شود به ترمیم روابط اندیشید. از این نظر باید در چنین مواردی دقت بیشتری در اظهاراتمان داشته باشیم.

مذاکرات هسته ای در سطح بالاتری از دولت جمع بندی می شود

این کارشناس امور سیاسی افزود: این مشخص است که مذاکرات هسته ای تنها بر اساس تمایل دولت نیست، بلکه در سطح بالاتری و در کل نظام جمع بندی شده است و این نیست که تنها دولت در این زمینه دست داشته باشد. ضمن اینکه رهبر معظم انقلاب هم به صراحت اعلام کرده اند که ما بر این قضایا نظارت لازم را داریم اما ضعف هایی هم تیم مذاکره کننده داشته است و بنابراین مساله توافق هسته ای تنها مربوط به دولت نمی شود که بگوییم دولت به طور مستقل در این زمینه عمل می کند.

سلیمی نمین خاطر نشان کرد: در مذاکرات هسته ای با تصمیم و مجوز نظام و با اعتمادی که نظام به تیم مذاکره کننده داشته، عمل شده است. اما این اعتماد به این معنی نیست که هر آنچه که انجام داده اند درست بوده است. کما اینکه برخی از عناصر خود دولت هم انتقاداتی از تیم مذاکره کننده به عمل آوردند. آقایان شمخانی و صالحی انتقاد کردند و دیگران نیز از خود دولت و از برخی بی دقتی ها که در این زمینه صورت گرفته است، گلایه کرده اند.

وی با طرح این مطلب که برخی انتقادات و طرفداری های افراطی از مساله هسته ای نیز ناشی از تبلیغات سیاسی و جناحی است، گفت: ما در این مسائل باید موضوعات را از دایره مسائل حزبی خارج کنیم. حالا اگر بعضی ها  در دولت دارند بسیار تبلیغات می کنند که تیم مذاکره کننده اصلا اشتباه نداشته، خطا می کنند و باید خطاهای خودشان را بپذیرند و اصلاح کنند و ضمن اینکه سخنی نگویند که دشمن احساس کند که ما از موضع ضعف داریم با آنها برخورد می کنیم.

این کارشناس مسائل سیاسی با انتقاد از برخی اظهارنظرهای رئیس جمهور بیان داشت: آقای روحانی هم در این زمینه خطا داشتند. بخصوص زمانی که تاکید داشتند خزانه خالی است، این یکی ازخطاهای ایشان بود. در حالی که این موضوع خلاف واقع بود، خاصه برخی خرج هایی که دولت می کند نشان می دهد که به این صورت نیست که خزانه خالی باشد.   این حرف هم اینگونه تلقی می شود که ما از موضع ضعف در برابر آمریکایی ها قرار گرفته ایم، در حالی که وضعیتمان در جهان و منطقه نشان می دهد که در موضع قدرت قرار داریم.

سلیمی نمین تاکید کرد: نباید دولت نیز در چارچوب دعواهای گروهی همه مسائل را به دولت قبلی نسبت بدهد؛ گرچه دولت گذشته هم خطاهای فاحشی داشته است اما اینکه تلاش کردند شرایط امروزی که دولت در آن قرار دارد همه را به دولت گذشته تعمیم بدهند این مساله خیلی درست نیست و به نفع دشمن خواهد بود.

خطای جبهه پایداری و حامیان دولت در زمینه توافق هسته ای

وی افزود: بنابراین فقط این نیست که یک طیفی از احزاب خطا می کنند بلکه به نظر من آنهای دیگر نیز خطا می کنند یعنی هم تیپ هایی  مثل جبهه پایداری در این زمینه تندرویی می کنند و هم تیپ هایی از دولت و این تندرویی ها در این شرایط به هیچ وجه منطقی نیست و اگر کمترین عرق ملی داشته باشیم این گونه حزبی و جناحی با این موضوع برخورد نمی کنیم.

این کارشناس مسائل سیاسی در انتهای سخنان خود با اشاره به آسیب های که نگاه تبلیغاتی و جناحی به مساله هسته ای وارد می کند، گفت: آسیب های این نوع برخورد هم در جبهه بین الملل است هم در جبهه داخلی. در جبهه داخلی ما باید در مورد این موضوع متحد و متفق باشیم زیرا مساله هسته ای با منافع ملی ما گره خورده است. جبهه داخلی را نباید متشتت کنیم. این یک ضرورت است و در جبهه داخلی نباید سخن هایی بگوییم که موجب تجری دشمن بشود و دشمن احساس کند که می تواند فشارش را بر ما بیشتر کند و زبان قلدری و زورگویی اش را تقویت کند بنابراین هم در حوزه بین الملل و هم در حوزه داخلی یکسری تبعاتی دارد که این تبعات را باید ما محدود و مهار کنیم.