ترکیب پرسپولیس و استقلال در دربی ۷۸

به گزارش پارس به نقل از ایران ورزشی، ترکیب تیم ها به شرح زیر است:

* ترکیب احتمالی میزبان

- دروازه بان: نیلسون
- مدافعان میانی: جلال حسینی و محسن بنگر
- مدافعان کناری: میثم حسینی و حسین ماهینی
- هافبک های تدافعی: محمد نوری (قاسم دهنوی) و رضا حقیقی
- هافبک های نفوذی: پیام صادقیان، محسن مسلمان و محمدرضا خلعتبری
- مهاجم: مهدی سیدصالحی

* ترکیب احتمالی میهمان

- دروازه بان: مهدی رحمتی
- مدافعان میانی: امیرحسین صادقی و حنیف عمران زاده
- مدافعان کناری: هاشم بیگ زاده و مجید غلام نژاد
- هافبک های میانی: ساموئل و آندرانیک تیموریان
- هافبک های کناری: پژمان نوری و خسرو حیدری
- مهاجمان: محمد قاضی و محمدمهدی نظری

* نگاه فنی

انگار نه انگار در همه این سال ها کسل کننده ترین و غیرفوتبالی ترین نمایش ها را به نام دربی به خوردمان داده اند که دوباره همه نگاه ها اینطور مشتاقانه خیره مانده اند به بازی جمعه. این دربی مگر چه فرقی با قبلی ها دارد که دوستدارانش از کری خواندن دست نمی کشند؟ این بازی هر چقدر هم که نامش دهان پر کن باشد، چیزی در چنته ندارد؛ چیزی که بشود به فوتبال ربطش داد و به آن دل بست.

بازی بزرگ فوتبال ایران قرار بوده نمایش قدرت سرخابی ها باشد اما امروز بهانه ای است برای به رخ کشیدن ترس شان. ترس از شکست و بدتر از آن، تحمل واژه های تحقیرآمیزی که سکونشین ها بر سرت آوار می کنند. هیچ کس نمی خواهد این بازی را ببازد اما از ترس غافلگیر شدن، برای پیروزی هم نمی جنگند و چه چیزی بهتر از تقسیم برابر امتیازها.

نهایتش این است که هواداران چند روزی غر می زنند اما دوباره خیلی زود همه چیز برمی گردد به روزمرگی. نه از سورپرایز خبری هست و نه قرار بر تماشای یک فوتبال خاص. آرایش تیم ها هم همانی است که در هفته های پیش می دیدیم. فقط شاید بعضی تقابل ها چشم مان را بگیرد؛ آن هم شاید.

پرسپولیس دلش را به نیلسون خوش کرده که در سه دربی پیشین گل نخورده و با سیزده کلین شیت رکورددار دروازه بانی لیگ برتر هم هست. دو پله بالاتر از رحمتی که همچنان دنبال مرد برزیلی می دود. نبرد اصلی اما جایی است که قاضی برای انتقامجویی از پرسپولیس باید با بهترین خط دفاعی لیگ کلنجار برود.

او البته نظری جوان را هم در کنار خود دارد و پشت سرش، پاسورهایی همچون آندو و خسرو حیدری که برای تغییر نتیجه بازی می شود به آنها امید بست. آندو البته کار دشوارتری هم دارد و آن ایستادن مقابل مثلث تهاجمی پرسپولیس است. همه تجربه های او، پژمان نوری و ساموئل در خط هافبک استقلال خلاصه شده و البته هر سه به اندازه تجربه شان، کُند هستند.

درست برعکس صادقیان و مسلمان و خلعتبری که برای نزدیک شدن به دروازه پیش رو باید از سرعت و تکنیک خود کمک بگیرند تا بتوانند از این خط هافبک باتجربه بگذرند. این سه بازیکن احتمالا باید جور تک مهاجم پرسپولیس را هم بکشند چرا که به اندازه سیدصالحی، مدافعان بلندقامت و باتجربه استقلال هم در سرزنی مهارت دارند و رد کردنشان آنقدرها هم آسان نیست.

آنچه اما در این بازی اهمیت دارد گل نخوردن است، نه گل زدن که کسی به خاطرش به آب و آتش بزند. دایی و قلعه نویی هم بدون شک پیش از هر چیز محافظت از دروازه های خودی را از بازیکنانشان طلب خواهند کرد و بعد از آن اگر فرصتی دست داد، هدف گرفتن دروازه مقابل را. دربی به بی برنده بودن عادت کرده اما هر نتیجه ای جز پیروزی، جام را از دسترس پرسپولیس دور خواهد کرد.

اختلاف چهار امتیازی با استقلال صدرنشین شاید تنها در این بازی قابل جبران باشد و علی دایی هم آنقدر ابزار در اختیار دارد که سه امتیاز را هدف گذاری کند و بتواند به آن هم برسد.

استقلال اما خاطرش آسوده است که با یک امتیاز هم صدرنشین می ماند و نزدیک تر به قهرمانی. اگر نگاهمان به دربی فوتبالی باشد، باید نگران استقلال باشیم که بازیکنانش یک به یک رفتند و این تیم شاید به اندازه سه تا تعویض هم روی نیمکت بازیکن نداشته باشد. در عوض دایی آنقدر دستش پر است که اگر قانون اجازه می داد، می توانست حتی برای هر نیمه اش سه تعویض جور کند.

حکایت دو مربی این دربی هم چیز عجیبی است. یکی مثل دایی به اندازه دو تیم بازیکن دارد اما برای کوچ کردن هیچ اندیشه دیگری همراهی اش نمی کند و امیر قلعه نویی، به همان اندازه که بازیکن ندارد از همفکری دستیارانش کمک می گیرد.

این بازی اما آنقدر غیرفوتبالی است که هر اتفاقی را بشود به آن ربط داد. مثلا همین دعواهای کش دار دو باشگاه بر سر سوت های سوال برانگیز داوران و بیانیه هایی که تمامی ندارند و از سویی دیگر، اعتصاب بدموقع و عجیب پرسپولیسی ها که هیچ کس نمی داند پایانش چگونه خواهد بود. پیش بینی نتیجه پایانی دربی اما خیلی هم دور از ذهن نیست. مگر اینکه تیمی بخواهد سورپرایزمان کند. این زیبای خفته سرانجام از خواب بیدار شود.

* پیام صادقیان

تاثیر نبودنش را در یکی دو تا از بازی های پیشین دیده بودیم. پیام صادقیان تا اینجای کار با زدن دو گل و ارسال ۶ پاس گل، بهترین و موثرترین بازیکن تیم دایی بوده و همچنان همه امید این مربی است.

تجربه اش از دربی هم اگر چه در بازی رفت خلاصه می شود اما صادقیان تک ستاره آن بازی بود و جایزه بهترین بازیکن زمین را هم مال خود کرد. پیام صادقیان همچنان پررنگ ترین نقش را در پرسپولیس به دوش می کشد و البته اگر قرار است باز هم ستاره لقب بگیرد، پیش از هر چیز باید از خط هافبک باتجربه استقلال بگذرد.

* محمد قاضی

انتقامجویی او از پرسپولیس را در بازی رفت انتظار می کشیدیم اما قاضی هنوز هم می تواند غافلگیرمان کند. او تا اینجای کار و با وجودی که از ۲۲ بازی، ۲۰ تا را فیکس بوده، تنها ۵ گل زده اما حساب این بازی را باید از بقیه جدا کرد. او هنوز انتقامش را از پرسپولیس نگرفته و این دربی بهترین موقعیت است. قلعه نویی هم به همین انگیزه های او دلخوش کرده و امیدوار است که رکورد نباختن هایش در دربی را این بار با گل یا گل های محمد قاضی حفظ کند. مهاجم منتخب او اما توان گذر از بهترین خط دفاعی لیگ را خواهد داشت؟