به گزارش پارس ، دوران ۸ ساله اقامت بختیار در پاریس، تاثیری عمیق بر خلق و خوی او گذاشت. تاثیری که توانست هویت فرانسوی را بر هویت ایرانی او غلبه دهد، تا این‏ که در سال ۱۳۱۸ ش با یک دختر فرانسوی ازدواج کرد. بختیار پس از دریافت دکترای حقوق از دانشگاه سوربن، در ۱۳۲۴ بدون همسر و سه فرزندش به تهران بازگشت و به حضور شاه جوان راه یافت. از آن پس مدارج ترقی را در ادارات دولتی پیمود و با جبهه‏ های سیاسی متمایل به غرب، همکاری کرد. پس از کودتای ۲۸ مرداد، به جرم همکاری با حزب توده دستگیر و ۲/۵ سال محبوس شد. بختیار در سال‏ های دهه ۱۳۴۰ به خاطر کارهاش در جبهه ملی دوم، از مراحم خاص دربار برخوردار گردید و مدیریت تعدادی از شرکت‏ های بنیاد پهلوی را بر عهده گرفت.

در حالی که روند رو به رشد مخالفت مردم مسلمان با حکومت رژیم پهلوی هر روز شدت می‏ یافت، بختیار به عنوان آخرین تیر ترکش شاه، مقام نخست‏ وزیری را عهده ‏ دار گردید. اما او توانست این سمت را تنها ۳۷ روز حفظ کند. او در طول این مدت کوشید تا به کمک امپریالیسم آمریکا، رژیم در حال مرگ پهلوی را نجات دهد. وی در این دوران کوتاه به طراحی توطئه‏ هایی نیز مبادرت ورزید که طرح انفجار هواپیمای حامل حضرت امام خمینی (ره) در مسیر بازگشت به تهران از آن جمله بود. با سقوط رژیم پهلوی، شاپور بختیار، پس از یک دوره اختفا در تهران، با حمایت دست‏ های مرموزی به خارج گریخت و عازم فرانسه شد. بختیار در فرانسه مورد حمایت کامل سرویس‏ های اطلاعاتی غرب قرار گرفت و با تغذیه کلانِ مالی محافل صهیونیستی، نخستین فعالیت‏ های توطئه‏ گرایانه را علیه نظام نو پای جمهوری اسلامی آغاز کرد. از مهم‏ ترین این توطئه‏ ها، کودتای نافرجام نوژه در تیرماه ۱۳۵۹ و طرح تجزیه خوزستان بود که هر دو با شکست مواجه گردید. شاپور بختیار نزدیک به ۱۲ سال به عملیات خیانت‏ بار خود علیه آرمان‏ های ملت و استقلال و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران ادامه داد تا اینکه سرانجام در نیمه مرداد ۱۳۷۰ در ۷۷ سالگی در ویلای مسکونیش در حومه پاریس توسط افراد ناشناس به قتل رسید.

 

 

 

 

شاپور بختیار در مجلس شورای ملی   

 

 

 

سخنرانی شاپور بختیار ( نخست وزیر) در جلسه علنی مجلس شورای ملی هنگام اخذ رأی اعتماد از مجلس     

 

 

 

مصاحبه مطبوعاتی شاپور بختیار ( نخست وزیر) با خبرنگاران داخلی و خارجی     

 

 

 

شاپور بختیار (نخست وزیر) هنگام معرفی کابینه خود به محمدرضا پهلوی در کاخ مرمر