بازیگر «اشک ها و لبخندها» درگذشت

به گزارش پارس به نقل از کافه سینما، بازیگر قدیمی الینور پارکر، در سن ۹۵ سالگی درگذشت.

او سه بار بخاطر ایفای نقش زنان مصمم نامزد جایزه اسکار شده بود. علت مرگ وی عوارض ناشی از عفونت ریه بود.

الینور پارکر چند سال پیاپی، ۱۹۶۵ و ۱۹۵۵،۱۹۵۱ نامزد اسکار شد; اما اوایل سال های ۱۹۶۰ شهرت او رو به افول گذاشت. ; آخرین نقش خاطره انگیز الینور پارکر، بارونس در آوای موسیقی (اشک ها و لبخندها) بود، نقش بارونسی که کاپیتان (کریستفر پلامر) را به جولی اندروز می بازد.

کریستفر پلامر در بیاینه ای که پس از مرگ پارکر اعلام کرد چنین نوشت: « الینور پارکر یکی از زنان زیبارویی بود که; تا حالا شناخته ام. هم در مقام یک انسان و هم یک زن زیبا. این اخبار ناراحت کننده را به سختی باور می کنم، چون مطمئن هستم او طلسم خواهد شد و تا ابد زنده خواهد ماند. »

مرگ پارکر هم زمان شد با نمایش نسخه جدید آوای موسیقی از شبکه ی ان. بی. سی.

الینور پارکر پس از حضور در آوای موسیقی به بازیگری در سینما و تلویزیون ادامه داد.

او در گفت وگویی در سال ۱۹۸۸ در توضیح نرسیدن به مقام ستاره گونه همچون دیگر همکارانش گفت: « بیش از هرچیزی من یک بازیگر نقش دوم هستم. نقش های بسیار گوناگونی را روی پرده ایفا کرده ام که شخصیت واقعی ام را هیچ گاه نمایان نکرده است»

پارکر نخستین بار با کمپانی برادران وارنر قراداد بست و ایفاگر نقش های کوتاه شد تا اینکه کمپانی استعداد او را کشف کرد و نقش میلدرد راجرز در بازسازی Of Human Bondage را به النور داد. فیلم شکست خورد و الینور دوباره به نقش های معمولی روی آورد. تا اینکه با « زندانی» (۱۹۵۰) به شهرت رسید و برای نخستین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نقش نخست شد.

سال بعدش بخاطر ایفای نفش در داستان کمیسر در کنار کرک داگلاس دوباره نامزد اسکار شد.

وی در سال ۱۹۵۵ نقش خواننده اپرا را در Interrupted Melody ایفا کرد. نقشی که برای ایفای آن سختی های زیادی تحمل کرد و نتیجه اش یک نامزدی اسکار دیگر شد.

از فیلم های مهم او می توان اشاره کرد به مردی با بازوی طلایی، سوراخی در سر (هر دو در کنار فرانک سیناترا) و شاه و چهار ملکه مقابل کلارک گیبل.