به گزارش گروه سیاسی : جوامع غربی با تمام معضلات و مشکلاتی که دارند یک وجه مثبت نسبت به کشورهای جهان سوم و به ویژه ایران در آنها دیده می شود و آن زیر سوال نبردن آمار و ارقامی است که از زبان یک مسئول آگاه و معتبر در کشورشان اعلام می شود. متاسفانه در ایران سال هاست زمانی که دولتی سر کار می آید به کل، آمار و اطلاعاتی را که دولت قبل ارایه داده است را زیر سوال برده و سعی می کند با ضعیف نشان دادن تمام اقدامات سال های گذشته طوری گزارش دهد که گویی تمام فعالیت دولت سابق فانی و عبث بوده است.

به گزارش پارس ، رییس جمهور با عمل به وعده انتخاباتی خود پس از صد روز گزارشی از عملکرد خود ارائه داد، گزارشی که بیشتر آن انتقاد به عملکرد دولت احمدی نژاد، بخشی عملکرد چند ماهه دولت یازدهم و در نهایت برنامه آتی روحانی برای اداره مملکت بود. گزارشی که سبب شد تا احمدی نژاد درخواست مناظره با روحانی را مطرح کرده و فرصتی بخواهد تا پاسخ انتقادات وی را بدهد. این در حالی است که احمدی نژاد نیز در طول دوران ریاستش بارها اقدامات دولت هاشمی و خاتمی را به شدت نقد کرده و بر عملکرد آنها تاخت. مناظره ای که به اعتقاد کارشناسان برگزاری آن در این برهه از زمان لزومی ندارد. به گفته محمد حسن آصفری عضو هیات رییسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس مناظره رییس جمهور سابق و کنونی در شرایطی که کشور نیاز به آرامش دارد صحیح نیست. آصفری در گفتگو با خبرنگار« پارس» تاکید کرد: شرایط فعلی کشور ایجاب می کند که آرامش در کشور حاکم باشد و مناظره با رییس جمهور لزومی ندارد البته رییس دولت یازدهم نباید گذشته را زیر سوال برده و باعث اختلاف میان گروههای مختلف سیاسی در کشور شود.

کشورهای غربی در بیان آمارها و گزارش عملکردها، واقعیت را تا حدی بیان می کنند که بعد از تحویل دولت نقطه ضعفی در گزارش و آمار آن ها نباشد که دست آویز زیر سوال بردن تمام فعالیت های آن ها شود. در تبیین این مطلب همین بس که کشور های غربی و در صدر آن ها آمریکا در اعلام آمار هایی که حتی به ضررشان تمام می شود تمام عزم خود را جزم می کنند تا خدشه ای در آن ایجاد نشود. برای مثال انتشار آمار تجاوز، کشتار و ضرب و شتم را به گونه ای بیان می کنند که هیچ ایرادی به آن نمی توان گرفت و این درحالی است که این آمار به ضرر شان تمام می شود اما شاهدیم که به طور واضح بیان می شود.

در حالی که این کشور ها بدون کشیدن خط بطلان بر آمار های ارایه شده در کشورشان به کار خود ادامه و پاسخ منتقدان خود را نیز بدون فرار رو به جلو می دهند، مدیران دولتی ایران و به ویژه روسای جمهور برای بزرگسازی اقدامات خود و نیز کم اهمیت جلوه دادن اقدامات روسای جمهور ادوار گذشته سعی می کنند با نشانه گرفتن انگشت اتهام به سوی سیاستمداران سابق، خود را برتر از آن ها نشان دهند. فارغ از اینکه بعد از مدتی نوبت به خودشان می رسد و فردی که در آینده زمام دولت را در اختیار می گیرد پا جای پای آن ها می گذارد و بیرحمانه تیغ انتقاد را بر قامت دولت قبل می کشد.

صحت و سقم گزارش و انتقادهای رئیس جمهور بماند، اما نکته ای که نباید از کنار آن به راحتی گذشت نبود نهاد و سازمانی خاص در کشور است که مسئولیت تائید یا تکذیب امار و ارقام سیاستمداران را بر عهده بگیرد تا اهالی سیاست به راحتی اقدامات یکدیگر را زیر سوال نبرند.

به نظر می رسد اگر تهیه آمار ارقام در کشور استاندارد سازی و قانونمند شود دیگر نیازی به مناظره و دعوای رسانه ای برای بررسی عملکرد دولتها نباشد. آمار و ارقام استاندارد شده می تواند در خصوص اختلافات حکمیت کند.