یک اعتراف وقیحانه در کی یف

وزیر دفاع اوکراین صراحتا از  ورود بازیگران قدرتمند به بازار تسلیحات اوکراین تا پایان ماه جاری یا ابتدای سپتامبر خبر داده و به فعالیت ۵۰ شرکت در این عرصه اشاره کرده است. وی از  راه اندازی کارخانه هواپیماهای بدون سرنشین «بیرقدار» ساخت ترکیه و رایزنی ها برای استقرار کارخانه این شرکت تسلیحاتی در یکی از مناطق اوکراین خبر داده است. بر اساس این ادعا، اوکراین پیش از تهاجم روسیه مکان مناسبی را برای تاسیس کارخانه پیشنهاد داده بود و سازنده ترکیه‌ای نیز مایل است در آنجا کارخانه خود را بسازد؛ حتی اگر در مناطق نسبتا امن غربی اوکراین واقع نشده باشد.کی‌یف و آنکارا قرارداد افتتاح یک کارخانه بیرقدار در اوکراین را در فوریه سال گذشته قبل از جنگ اخیر  امضا کردند. پارلمان اوکراین نیز این توافق را در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ تصویب کرد.ورود  گسترده شرکت های تسلیحاتی آلمانی و فرانسوی نیز در همین راستا صورت خواهد گرفت. 

معنای روند کنونی این است که ناتو قصد دارد فرامتن بحران را در محیط پیرامونی روسیه حفظ کند، حتی اگر جنگ اوکراین با انعقاد پیمان صلح میان کی یف و مسکو پایان یابد. به عبارت بهتر، دولت اوکراین به شرکت های تسلیحاتی تضمین داده است که حتی انعقاد پیمان صلح احتمالی در آینده، تاثیری در فعالیت آنها در خاک این کشور نخواهد داشت.

این مسئله، ترجمانی از همان راهبرد خلق گره های کور از سوی آمریکادر نظام بین الملل است. یکی از حوزه های ژئو استراتژیک آمریکا در این عرصه، حیاط خلوت روسیه می باشد. اگرچه مقامات ناتو در محاسبات خود در قبال جنگ اوکراین ( چه درعرصه عملیاتی و چه اقتصادی) به منافع مدنظر خود دست پیدا نکرده اند، اما این به معنای تمرکززدایی آنها از بحران سازی در این منطقه نیست.قطعا شرکت های تسلیحاتی در اروپا وآمریکا نیز به تبع دولت های خود از حفظ تنش میان روسیه و اوکراین استقبال می کنند زیرا در یک بستر آرام  وبه دور از تنش، این سوداگری خطرناک شکل نخواهد گرفت. 

اظهارات اخیر وزیر دفاع اوکراین نشان می دهد که کی یف هنوز نسبت به عمق فاجعه بازی خود در زمین غرب آگاه نشده و به جای اتخاذ سیاستی مبنی بر فاصله گیری از ناتو و روی آوردن  به چینش میز مذاکرات صلح بر اساس الگوهای دوجانبه ( به دور از دخالت بازیگران مداخله گر غربی)، اوکراین را به زمین تمرین و عملیات آتلانتیکی ها در جهان سیاست تبدیل کرده است…..