محمدکاظم انبارلویی
سرمایههای سیاسی غرب در ایران !
۱- سرمایه های سیاسی غرب در ایران مدام در حال سوختن است.
دوران قاجار و پهلوی دوران سرمایهگذاری انسانی غرب در ایران بود. با ظهور انقلاب اسلامی، بخشی از این سرمایهها به غرب کوچ کرد. بخشی از آن در داخل ماند تا زاد و ولد کند. از آغاز پیروزی انقلاب روزی نیست که جاسوسان ، خودفروختگان و وطنفروشان زیر تیغ حذف نیروهای امنیتی و قضائی قرار نگیرند. علیرضا اکبری گاندوی انگلیسی اولین آنها و آخرین نیز نیست. این رشته سر دراز دارد. مسئله نفوذیها همیشه یک مسئله اصلی در صیانت از امنیت ملی است.
۲- عوامل و عناصر جاسوسی غرب در ایران همیشه «کد» جاسوسی ندارند یا حقوق جاسوسی هم دریافت نمیکنند. غرب با سیطره بر عقل و هوش آنها کسانی را در اختیار دارد بیمزد و منت که عامل اعمال اراده غرب در ایران هستند.
۳- اخیرا خانم کلینتون، وزیر خارجه دوران اوباما و رقیب ترامپ، در مورد اغتشاشات اخیر در ایران افاضاتی داشتند و اینکه؛ « ما باید تماسهای خود را با دوستانمان در ایران بهویژه روحانیون و نخبگان دانشگاه بیشتر کنیم و به آنها تفهیم کنیم.
الف: نترسید ما قصدی علیه اسلام نداریم. فقط شما اصرار به اجرای برخی احکام اسلام نکنید.
ب: ما قصد سرنگونی جمهوری اسلامی را نداریم . فقط میخواهیم فضا برای سکولارها قدری باز باشد و به احکام اسلامی ازجمله حجاب موقتا عمل نشود.»
۴- هیچ روحانی و هیچ نخبه دانشگاهی این پیام مزورانه خانم کلینتون را نمیپذیرد! اما سؤال این است چرا این پیام صادر شده است؟
پاسخ آن است که سر فشار حداکثری سیاسی، اقتصادی ،
نظامی و فرهنگی به سنگ خورده است. اراده ملت ایران بر اراده شبکه های جاسوسی دشمن وعناصر وطنفروش و تجزیهطلب و ضدانقلاب پیروز شده است.
خانم کلینتون در زمینی دارد «دانه» میپاشد که مستعد همین حرفهای فریبآمیز است.
برخی از بهاصطلاح روحانیونی که اخیرا حرفهایی زدهاند الهام از همین حرفهای بیربط خانم کلینتون است. ایضا برخی سیاسیون هم همین حرفها را با تفاوتهایی نشخوار میکنند.
۵- ما اکنون در مرحله «پسافتنه» هستیم. دشمن دارد تلفات خود همراه با هزینههای بربادرفته را احصا میکند.
فاز بعدی فتنه چیست؟ از کجا سر بر خواهد آورد؟ از این فتنه تا فتنه بعدی چقدر زمان داریم؟ سؤالاتی که باید در اتاق جنگ نرم و جنگ شناختی مراکز امنیتی، سیاسی، نظامی و قضائی پاسخ آن را یافت.
همین سؤالات در احزاب سیاسی و رجال سیاسی ، مذهبی پای کار انقلاب باید مطرح شود و پاسخ شایسته خود راپیدا کند. عقلانیت سیاسی حکم میکند ما از یک سوراخ چند بار گزیده نشویم!