چگونه با دروغگویی کودک برخورد کنیم ؟
دروغگویی کودکان موضوع مهمی است که همواره والدین را نگران می کند؛ اما باید بدانیم هیچ الگویی بهتر از پدر و مادر برای بچهها وجود ندارد. دروغ نگویید تا شاهد دروغ گفتن کودک خود نیز نباشید.
به گزارش مشرق، دغدغه راستگویی فرزندان و پرهیز از گفتن دروغ توسط آنها از مهمترین دغدغههای والدین در زندگی است؛ چرا که سنگ بنای درست شخصیت کودک در خانواده شکل میگیرد و اگر کودک در خانواده با دروغگویی والدین مواجه نشود، این سوء رفتار را به عنوان روش تربیتی فرا نمیگیرد.
کودک دروغگو قطعا آن چیزی نیست که والدین در جریان تربیت کردن فرزندشان به دنبالش هستند. دروغگویی کودکان معمولا والدین را خیلی نگران میکند. البته والدین باید نسبت به دروغ گفتن کودک خود حساس باشند؛ اما نباید فراموش کنند که این مشکل نیز مانند بسیاری از مشکلات رفتاری دیگر در دوران کودکی قابل حل شدن است.
در این گزارش سعی داریم به شما مهارت مقابله با دروغگویی کودکان را بیاموزیم و راههای مواجه با چنینی حالتی را آموزش دهیم.
قدم اول؛ شناسایی دلایل راستگو نبودن کودک است. بعد از آن است که میتوانید به دنبال راه حلی برای مشکل بگردید. در ادامه راهکارهای طلایی برای مواجهه با کودک دروغگو را با هم بررسی میکنیم.
همه ما میدانیم که هیچ کودکی از ابتدا دروغگو متولد نمیشود؛ بلکه در طول زندگی است که سروکله این خصوصیت رفتاری ناهنجار در او پیدا میشود. محیطی که او در آن زندگی میکند به عنوان مهمترین عامل اثرگذاری در دروغ گفتن کودک به شمار میرود.
کودک شما تا قبل از ۳ سالگی در حال واکاوی محیط پیرامون خود است. در این مدت او هنوز از دیدن بسیاری از پدیدهها پیرامون خود سردرگم میشود. از این جهت بسیاری از رفتارهایی که در این بازه سنی از او سر میزند، غریزی است.
دروغگویی کودکان بین سه تا هفت سالگی بیشتر ریشه در خیالپردازی آنها دارد و خیلی از مواقع راستگو نبودن کودک صرفا به دلیل گرفتار شدن او بین خیال و واقعیت است
کودک دروغگو کمتر از ۳ سال هیچ عمدی در دروغگویی ندارد
کودک دروغگو کمتر از ۳ سال هیچ عمدی در دروغگویی ندارد. مهمترین چیز در زندگی او امنیت است و اگر هم دروغ میگوید، به طور غریزی به دنبال راهی برای حفظ امنیت خود است.
دروغگویی کودکان بین سه تا هفت سالگی بیشتر ریشه در خیالپردازی آنها دارد. کودک در این سالها خیلی در رؤیا سیر میکند و همین مسئله باعث میشود که خیلی از مواقع راستگو نبودن کودک صرفا به دلیل گرفتار شدن او بین خیال و واقعیت باشد.
از سن شش یا هفت سالگی به بعد کودک شما کاملا تفاوت بین حقیقت و دروغ را درک میکند. با توجه به این نکات بیایید نگاهی به دلایل دروغگویی کودکان بیندازیم.
دلایل دروغ گفتن کودک
کودک دروغگو گاهی اوقات دلایلی برای این رفتار خود دارد که واقعا والدین را متحیر میکند. والدین برای آنکه بتوانند واکنش مناسبی در برابر دروغگویی کودکان از خود نشان دهند، باید به خوبی دلایل این رفتار را بشناسند.
برخی از مهمترین دلایل راستگو نبودن کودک عبارتاند از:
یاد گرفتن دروغگویی از بزرگترها (بهویژه والدین)
نگرانی از سرانجام و عواقب پذیرفتن مسئولیت
نداشتن شناخت و آگاهی مناسب از ارتباطات اجتماعی
تمایل به حضور در یک جمع دوستانه یا جلوگیری از طرد شدن از آن
کمک کردن به شخص مورد علاقه
خیالپردازی کودکانه
دور زدن قوانین سختگیرانه والدین در خانه
کنجکاوی برای تجربه نتیجه دروغ گفتن
نحوه برخورد مناسب والدین با کودک دروغگو
حال که با مفهومی به نام کودک دروغگو آشنا شدیم و دلایل دروغ گفتن کودک را با هم مرور کردیم، وقت آن است که به دنبال راهکارهای مناسب برای مواجهه با این رفتار از سوی کودکان باشیم.
برخی از مهمترین تدابیری که باید در این زمینه از سوی والدین در پیش گرفته شود، عبارتاند از:
۱. او را کودک دروغگو خطاب نکنید
به خاطر داشته باشید که قرار است در مقام درمانگر ظاهر شوید. کودک نباید شما را به چشم ناظم مدرسه ببیند. شما پدر و مادر او هستید و باید مشکلات خود با او را از مسیر دوستی برطرف کنید.
دروغ گفتن کودک به هیچ عنوان به شما این اجازه را نمیدهد که او را دروغگو خطاب کنید
دروغ گفتن کودک به هیچ عنوان به شما این اجازه را نمیدهد که او را دروغگو خطاب کنید. اصلاً فرض کنید که این کار را انجام دادید؛ چه دستاوردی دارد؟ فراموش نکنید که خیلی اوقات او فقط مشغول رؤیاپردازی است.
اگر او را کودک دروغگو خطاب کنید، در واقع به صورت ناخودآگاه این رفتار او را به رسمیت شناختهاید. آن وقت است که کار شما برای مواجهه با او دشوار خواهد شد.
۲. هنگام دروغ گویی کودکتان عصبانیت خود را کنترل کنید
دروغگویی کودکان خیلی از مواقع به دلیل رفتاری است که از والدین خود میبینند. اگر وقتی کار اشتباهی میکنند، رفتار پرخاشگرانهای از شما ببینند، آن وقت است که از دروغ به عنوان سپری برای در امان ماندن از عصبانیت و خشم شما استفاده میکنند. البته منظور ما این است که سعی کنید کنترل خود را در مواجهه با رفتار کودکان از دست ندهید. بسیاری از مشکلات از رفتارهای نسنجیدهای آغاز میشوند که والدین در یک لحظه از خود نشان میدهند.
۳. به کودک دروغگو بگویید که از دستش ناراحت هستید
کودک دروغگو باید متوجه شود که ماه هیچوقت پشت ابر نمیماند و دیر یا زود دیگران متوجه میشوند که او دروغ گفته است. به همین دلیل وقتی متوجه میشوید که دروغ گفته است، بلافاصله به او بفهمانید که متوجه رفتار اشتباه او شدهاید.
حتما ناراحتی خود را از دروغگویی کودک بروز دهید. کودکان کاملا به پدر و مادر خود وابسته هستند و دوست ندارند که آنها را ناراحت کنند. این باعث میشود که او متوجه شود دروغ گفتن، شما را ناراحت میکند و در ادامه این رفتار غلط را کنار بگذارد.
۴. تنبیه مناسب برای دروغ گفتن کودک در نظر بگیرید
هر اشتباهی از سوی کودک باید با تنبیه مناسبی از سوی والدین مواجه شود. تنبیه باید متناسب با نوع اشتباه باشد تا اثرگذار باشد. از تنبیههای هوشمندانه استفاده کنید. شما به عنوان والدین کودک بهتر از هر کسی میدانید که او از چه چیزهایی خوشش میآید و از چه کارهایی متنفر است.
حتما لیستی از این موارد تهیه کنید و متناسب با نوع اشتباهی که مرتکب میشود، یکی از آنها را بهعنوان تنبیه برای او در نظر بگیرید. مثلا میتوانید او را یک هفته از خوردن خوراکی مورد علاقهاش منع کنید یا تفریح آخر هفته را به خاطر راستگو نبودن کودک لغو کنید.
شدت تنبیهها را زمانی افزایش دهید که کودک دروغگو دست از رفتار غلطش برندارد و آن را تکرار کند. اجازه دهید متوجه شود که دروغ گفتن برای او هزینه دارد و در صورت تداوم این کار هزینههایش سنگینتر هم میشود. نکته مهم این است که همیشه جریمه دروغ گفتن را از جریمه کار اشتباه او سنگینتر در نظر بگیرید.
۵. او را به خاطر راستگوییهایش تشویق کنید
گاهی اوقات یک رفتار یا اقدام اشتباه از کودک شما سر میزند. اما او آن قدر شهامت دارد که مسئولیت کار خود را بپذیرد و به شما اعلام میکند که این کار را کرده است. در اینگونه مواقع نوع مواجهه شما در رفتارهای آینده او فوقالعاده اثرگذار است. او را بابت کار اشتباهش تنبیه کنید؛ اما فراموش نکنید که باید حتما به خاطر راستگوییاش نیز تشویق شود. اینگونه است که کودک شما متوجه میشود راست گفتن ارزشش را دارد.
اگر وقتی کار اشتباهی میکنند، کودک رفتار پرخاشگرانهای از شما ببینند، آن وقت است که از دروغ به عنوان سپری برای در امان ماندن از عصبانیت و خشم شما استفاده میکنند
۶. کودک دروغگو را تحقیر نکنید
وقتی از او کاری میخواهید و به هر دلیلی نمیتواند آن را انجام دهد یا از انجام برخی از کارهای معمول روزمرهاش ناتوان است، به هیچ عنوان نباید او را تحقیر کنید. هر آدمی از تحقیر شدن بیزار است. این احساس اگر در کودکان قویتر از بزرگترها نباشد، قطعا ضعیفتر نیست.
تحقیر کردن کودک باعث میشود که اضطراب و استرس او در هنگام انجام دادن کارهای مختلف بیشتر شود؛ چراکه او نگران است اگر از پس انجام آن کار برنیاید، باید خود را برای شنیدن تحقیر آماده کند. یکی از راههایی هم که برای رهایی از این موقعیتها استفاده میکند، دروغگویی است. اجازه دهید او احساس کند هیچجای امنتری از آغوش شما وجود ندارد.
۷. الگوی عملی مناسبی برای کودک دروغگو باشید
کودک دروغگو خیلی از مواقع آینه رفتار والدینش است. اگر والدین به هر دلیلی در طول زندگی روزمره خود مداوم از دروغ گفتن به عنوان حربهای برای پیش بردن کارهای خود استفاده کنند، کودک نیز به خوبی میتواند متوجه این مسئله شود. هیچ الگویی بهتر از پدر و مادر برای بچهها وجود ندارد. دروغ نگویید تا شاهد دروغ گفتن کودک خود نیز نباشید .
۸. از مشاوره متخصص کمک بگیرید
وقتی شاهد تداوم دروغگویی کودکان خود هستید، حتما باید از کمک مشاوره متخصص برای پیدا کردن راهحل مناسب استفاده کنید. قطعا مشاور با توجه به تجربه و دانش تخصصی که در این زمینه دارد، میتواند گره از مشکل شما باز کند.
۹. با خواستههای نامعقول به دروغگویی کودکان دامن نزنید
کودک دروغگو گاهی اوقات محصول خواستهها و انتظارات نامعقول والدین است. والدین باید بهخوبی توانمندیهای فرزند خود را بشناسند. درخواستهای نابهجا فقط باعث میشود که کودک شما به زحمت بیفتد. در این بین وقتی متوجه میشود که از پس کار برنمیآید، برای اینکه مقابل شما سرافکنده نشود، به دروغ پناه میبرد.
کلام پایانی
دروغ گفتن کودک مسئله مهمی است که باید حتما مورد توجه والدین قرار بگیرد. کودک دروغگو نباید به حال خود رها شود و حتما باید والدین به دنبال راهحلی برای درمان اینگونه رفتارهای فرزند خود باشند. به خاطر داشته باشید که دروغگویی کودکان در سطوح متفاوتی رخ میدهد و والدین باید در مواجهه با هر یک از آنها رفتار مناسبی از خود نشان دهند. دقت کنید که رفاقت همراه با اقتدار همواره جواب میدهد. کودک همیشه باید شاهد اقتدار والدینش باشد؛ اما در عین حال باید بداند که هیچ آغوشی امنتر از سایه پدر و مادرش در دنیا وجود ندارد.