خود اشتغالی به سبک بانوان نجار + تصاویر
فروزان امیدی به همراه سه بانوی دیگر همکار خود، ذوق زنانه خود را بر خشکی چوب حاکم ساخته و اینچنین به همه اثبات کرده که در دنیای مردانه، زنان موفقی هستند که ناملایمات نه تنها آنان را ضعیف و سرخورده نکرده بلکه قویتر هم خودنمایی میکنند.
بانوان نجار خود اشتغالی ایجاد کردند. خود اشتغالی بانوان نجار باعث کسب درآمد شده است. 4 خانم در این خود اشتغالی همکاری می کنند.
خبرگزاری فارس لرستان- سمیرا عزیزی، همیشه عنوان کارآفرین جذاب بوده و بین افراد جلوه خاصی داشته است. داستانهای مهیج و جالبی نیز از کارآفرینان مشهور دنیا شنیدهایم. عمدتا فرد در تنگناها با پذیرفتن ریسک و تردیدهای ذاتی در هر اقدام جدیدی، فرصتهای نو و تازهای را میآفریند و اینگونه تحسین اطرافیان را برمیانگیزد.
کارآفرینی جنسیت و سن و سال نمیشناسد و حتی به اهل کجا بودن هم مربوط نیست چراکه از دل دورترین و محرومترین مناطق هم افرادی بوده که تهدید را به فرصت مبدل ساختهاند بنابراین هر کسی میتواند خالق ایده و طرحی نو باشد.
یکی از این دست افراد فروزان امیدی است که به همراه سه بانوی دیگر همکار خود، ذوق زنانه خود را بر خشکی چوب حاکم ساخته و اینچنین به همه اثبات کرده که در دنیای مردانه، زنان موفقی هستند که ناملایمات نه تنها آنان را ضعیف و سرخورده نکرده بلکه قویتر هم خودنمایی میکنند.
به راستی که آنان سرمایههای ملی هستند و قطعا بدون حضورشان نمیتوانیم جایگاه مناسبی در سطح جهان داشته باشیم.
کارگاه من، خانهام بود
در گفتوگویی که با این بانوی کارآفرین داشتیم، ابتدا خود را معرفی و اظهار میکند: فروزان امیدی متولد ۶۷، متاهل و ساکن خرمآباد هستم؛ تحصیلات دانشگاهی من نیز در رشته IT است.
وی با بیان اینکه سال ۹۵، زمانی که ساکن تهران بودند به کلاسهای آموزش مجسمهسازی رفته و از همان موقع استارت کار خود را زده است، میافزاید: وقتی دیدم با مدرکم نمیتوانم شغلی برای خود دست و پا کنم، از هنری که یاد گرفتم استفاده کرده و وارد بازار کار شدم.
امیدی در ادامه بیان میکند: بیکاری، من را اذیت میکرد بنابراین با مجسمهسازی شروع به فعالیت کردم و بعد از دو سال که به خرمآباد جابجا شدیم، کار خود را در همین زمینه ادامه دادم؛ از طریق فضای مجازی دستسازههای خود را تبلیغ و به فروش میرساندم و کارگاه من، خانهام بود.
کرونا هم مانع فعالیت ما نشد
این بانوی کارآفرین با یادآوری اینکه در کنار فروش مجسمه به آموزش این هنر هم میپرداختم و بین ۲۰ تا ۳۰ هنرجو داشتهام، اضافه میکند: عمده فروش ما به صورت نمایشگاهی بود و البته مجازی هم سفارش میگرفتیم اما متاسفانه با شیوع کرونا، بازار ما نیز متوقف شد.
وی ادامه میدهد: تعطیلی بازار، من را به فکر راهاندازی کارگاه انداخت و به همراه کار نجاری، هنرهای معرق، منبت و مجسمهسازی را نیز پیگیری کردیم که به تدریج بر فعالیت ما اضافه شدند.
امیدی با بیان اینکه به همراه سه بانوی دیگر فضایی اجاره و به کار نجاری مشغول هستیم، میگوید: البته دو آقا و یک خانم دیگر هم خارج از مجموعه با ما همکاری میکنند.
این شهروند خرمآبادی در ادامه با اشاره به نحوه یادگیری صنعت کار با چوب و نجاری بیان میکند: به واسطه مجسمهسازی با نجاران زیادی در ارتباط بودم که کار آنان را میدیدم و هر زمان سوالی ذهنم را درگیر میکرد از آنها میپرسیدم؛ همچنین کلیپهای آموزشی زیادی نیز در این رابطه مشاهده کردم.
از وی دلیل نامگذاری صنایع چوبی خود با عنوان"نیساچوب" را جویا شدم و در ادامه اضافه میکند: "نیسا" اسم کهن و خیلی قدیمی شهر الشتر است و چون من اصالتا اهل آنجا هستم این نام را برگزیدم.
بازخوردهای مثبتی از طرف مردم داریم
امیدی به برخورد مردم و مشتریان با بانوان نجار اشاره میکند و با مطلوب بودن این برخوردها میگوید: تاکیدمان روی کیفیت، تنوع و متریال عالی است و در کنار اینها نظر و دیدگاه مشتری برایمان محترم است و ارجحیت دارد بنابراین آنان نیز خیلی عالی استقبال کرده و بعد از سفارش به دوستانمان هم تبدیل میشوند.
این بانوی نجار علت پایین بودن قیمت تولیدات خود را جلب رضایت مشتریان عنوان کرده و میافزاید: کار با چوب خیلی دشوار است و سنبادهکشی صبر و دقت زیادی میخواهد بنابراین هزینه سفارشات بالا میرود اما چون به دنبال حفظ بازار کار و حضور قوی در عرصه هستیم به سود کم نیز قانعیم.
وی از حمایت مشتریان و سایر همکاران میگوید و با بیان اینکه کار خود را با گرفتن یک وام از صندوق کارآفرینی امید آغاز کردیم، ادامه میدهد: خوشبختانه تاکنون همه عوامل در راستا و همجهت با اهداف ما بوده چراکه هدف و نیت سوئی نداریم و میخواهیم کار خود را به درستی انجام دهیم.
امیدی هدف خود و دیگر بانوان نجار را خدمت به مردم عنوان و اضافه میکند: آنان نیز حسن نیت ما را میدانند و نتیجه آن بازخوردهای مثبتی است که از طرف مشتری داشتهایم.
قدرتمندانه در مسیر خود حرکت میکنیم
این مجسمهساز ساکن خرمآباد با اشاره به فعالیت گسترده تیم خود در فضای مجازی عنوان میکند: ما نه تنها از خرمآباد بلکه در خیلی از شهرهای کشور مشتری داریم و سفارش میگیریم و خدا را شاکریم چراکه کسب و کارمان رونق دارد.
از وی در مورد برخورد خانواده با کار و فعالیتش سوال کردم و در این رابطه گفت: من دو دختر متولد ۸۳ و ۸۵ دارم که در کارهای خانه همراهم هستند و اگر آنان نبودند ممکن بود نتوانم تا این حد پیشرفت کنم؛ همسرم نیز کارمند است و نه تنها مشکلی با کارم ندارد بلکه در فعالیتهایی که نیاز به نیروی زیادی است عصرها کمک میکند و حامی من است.
امیدی به فضای کوچک و استیجاری کارگاه اشاره میکند و با بیان اینکه هماکنون در داخل محیط شهری مستقر هستیم که باعث ایجاد سروصدا و مزاحمت برای همسایهها میشود، میافزاید: قصد داریم کار خود را با گرفتن مکانی بزرگتر توسعه دهیم تا بتوانیم با قدرت بیشتری در بازار بمانیم.
این بانوی کارآفرین از برگزاری دو دوره آموزشی هنر نجاری خبر میدهد و میگوید: قصد داریم با توسعه فعالیت خود، افراد بیشتری را به کارگیری کنیم تا باعث ایجاد اشتغالزایی بالاتری شویم.
وی از انتظارات خود در رابطه با مسوولان نیز گفت: اگر دولت حمایت کند این پروسه کوتاهتر میشود و با توان بیشتری پیش میرویم اما اگر کمک نکند نیز با یاری خداوند، قدرتمندانه در مسیر هدف خود پیش خواهیم رفت.