دولت آمریکا فاقد ثبات است
«دیمیتری مدودوف» معاون رئیس شورای امنیت روسیه روز جمعه سیاست خارجی دولت آمریکا را فاقد ثبات اعلام کرد.
« دیمیتری مدودوف » معاون رئیس شورای امنیت روسیه روز جمعه سیاست خارجی دولت آمریکا را فاقد ثبات اعلام کرد.
مدودوف در یادداشتی با عنوان «درسهایی که از تاریخ گرفته نشد» هشدار داد، روابط فعلی آمریکا و روسیه بهطور فزایندهای در حال تبدیل شدن به رویارویی و بازگشت به دوران جنگ سرد است.
رئیس جمهور سابق روسیه در این یادداشت که توسط خبرگزاری «اسپوتنیک» منتشر شده است نوشت: «فشارهای تحریمی، تهدیدات، رفتارهای متناقض و دفاع از منافع خودخواهانه در حال کشاندن جهان به ورطه بی ثباتی دائمی است».
مدودوف که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ نخستوزیر روسیه بود افزود: «سیاست خارجی آن زمان آمریکا (دوران جنگ سرد) کشور ما را وادار به پاسخ متقابل کرد. در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰، آمریکا استقرار موشک در ترکیه، جنوب ویتنام و لبنان را در دستور کار قرار داد و سیاستهای شکستخورده این کشور در قبال کوبا، وقوع انقلاب را جرقه زد و اکنون [آمریکا] مجدداً در تلاش برای تحت کنترل درآوردن این جزیره است».
این یادداشت با اشاره به نزدیک شدن دو کشور به جنگی تمام عیار در دوران جنگ سرد میافزاید: «در برخی مواقع، رهبران دو کشور بهطور مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و در برخی برههها این اتفاق نیفتاد. اما در گفتوگو بین شوروی و آمریکا به صورت شانه به شانه صورت گرفته و [این گفتوگوها] از طریق زبان تهدید و اولتیماتوم دنبال نشد. از زمان حل بحران موشکی کوبا، شرایط جنگی مشابهی میان دو کشور تکرار نشد زیرا هردو طرف این درس را آموختند که همکاری در مقایسه با تقابل، راه بهتری برای حل مسائل بینالمللی است».
مدودودف نوشت: «اما امروزه اوضاع تا حدی متفاوت است. آمریکا به درون یک سیاست خارجی بیثبات لغزیده است. این کشور رد توافق هستهای با ایران را در دستور کار قرار داده و از معاهده آسمان باز و چند معاهده بینالمللی دیگر خارج شده است و در زمان کنونی، لفاظیهای رئیس جمهور جدید آمریکا را شاهد هستیم».
این مقام روس افزود: «امروز، [آمریکا] خود را به اعمال تحریمهای ضد روسی و کمپین متخاصمانه هماهنگ علیه روسیه ، نزدیک کردن نیروهای ناتو به مرزهای ما، مخالفت با پروژه نورد استریم ۲، نگران شدن از توسعه مسیر دریای شمال و در نهایت، ایجاد بحران اوکراین، مقید میداند. ما نظیر این سیاستها را هر روزه شاهد هستیم».
در ادامه این یادداشت آمده است: «این حقیقت راهبردی جدید - بیثباتی سیاست خارجی واشنگتن - به میزان زیادی ناشی از مسائل داخلی است اما تقلیل اعتبار آمریکا به عنوان رهبر جهان غرب نیز در آن مؤثر است».
مدودوف مینویسد: «یک تاکتیک جدید دولت آمریکا ارسال پیام نیاز به گفتوگو از یک سو و افزایش فشار از سوی دیگر است. این امر میتواند از یک سو نشانهای از اجرای وعدههای انتخاباتی دموکراتها باشد و از یک سو عدم وحدت بر سر سیاستگذاری و تصمیمگیری و "مأموریت مقدس" در تیم جدید را به نمایش بگذارد».
او در این یادداشت میافزاید: «ما در خلال گفتوگوی تلفنی میان دو رئیس جمهور، درخواست برای گفتوگو را شنیدیم و پس از آن شاهد لفاظیهای سخت بودیم، تحریمهای جدید ضد روسی اعمال شد، دیپلماتها اخراج شدند و دستور اجرایی با عنوان "تهدید روسی" امضا شد. باید درگیریهای مصنوعی در شرق اوکراین، بیانیههای نظامی رهبران آمریکا و استقرار مجدد تجهیزات نظامی در منطقه ما را نیز به آنها اضافه کرد. به زبان ساده، تنشها در حال تشدید است».
مدودوف مینویسد: «اکنون این سوال مطرح است که آیا دولت فعلی آمریکا به "خرد و مصالحهجویی" خواهد رسید که رهبران [دو کشور] در خلال بحران کارائیب در دهه ۱۹۶۰ به آن دست یافتند؟».
او در ادامه به سه نکته برای کاهش تنش میان مسکو و واشگتن ارائه کرد: «اول، رسیدن به درک هزینه "تصمیمات حیاتی". اگر آسیب ناشی از برنده شدن به قدری باشد که درمورد تداوم موجودیت برنده تشکیک ایجاد کند، این پیروزی محسوب نمیشود. دوم، ارتباط مستقیم. این کار فقط استفاده از تلفن نیست بلکه فرصتی برای گفتوگوی صادقانه و مهمتر از آن، شنیدن صدای طرف مقابل است برای درک منطق و استدلال آن است. مورد سوم مهمترین آنها است. اینکه نه تنها باید درکی از ضرورت و احتمال سازش بلکه اشتیاق برای رسیدن به چنین سازشی نیز وجود داشته باشد. اشتیاق برای رد زبان اولتیماتوم و رفتار ناشایستی که گفتوگوها را به سطح پایینتری سوق دهد [ضرورت دارد]».
مدودوف در پایان نوشت: «به همین دلیل است که لفاظیها به عبارات ناپختهای مانند "روسیه بهایش را خواهد پرداخت" تنزل یافته است و با اینکه بسیار آمریکایی به نظر میرسد، مستقیماً به سمت بنبست حرکت میکند. هیچ راهی برای خروج از آن وجود ندارد».