چگونه به کودکم بگویم این گریه با آن گریه فرق دارد ؟

‌بابام میاد، سر و وضعم ولی رو به را نیست

عمه ببین، آخه زخمام که یکی دو تا نیست

عمه ببین، دیگه رو تن رقیه جا نیست

عمه

بعضی از زخمامو دوست دارم

یکیشون نزدیک چشمامه

آخه دیدم کسی که سیلی زد

توی دستش عقیق بابامه

توو کربلا یه نانجیب

که همه می‌گن یه خنجر داشته

اونو از دست بابام برداشته

شاید اونوقت که بابام سر داشته

دلم خوشه توو روزگار

به همین زخمی که رو چشمامه

همه‌جا و همیشه باهامه

برا من یادآور بابامه

«من الذی ایتمنی بابا بابا بابا» 

از همان کودکی با زبان کودکی به او بگو از آنچه بر حسین (ع) و خاندانش گذشته

دیگر دست‌های نرگس قادر به بافتن موهای دخترش نیست، اشک امانش را نمی‌دهد و بلند بلند به گریه می‌افتد،‌ عطیه و عهدیه از صدای گریه مادرشان به آغوش او پناه می‌آورند، اما باز هم صدای گریه نرگس بلندتر می‌شود، در این لحظات نرگس به چشمان دخترانش می‌نگرد و نمی‌داند به آن‌ها چگونه بگوید این گریه با آن گریه فرق دارد...

با زبان کودکانه برایش از عاشورا بگو

حجت‌الاسلام «ابراهیم اخوی»؛ کارشناس مرکز مشاوره «سماح» حوزه علمیه مروی درباره اینکه چگونه به کودکانمان بگوییم گریه برای امام حسین (ع) چه فرقی با سایر گریه‌های دیگر دارد، می‌گوید: با زبان کودکانه می‌شود برای او توضیح داد که شما یک وقتی ناراحت هستی، گریه می‌کنی، یک وقتی از خوشحالی زیاد جیغ و داد می‌زنی، حتی ممکن است از شادی زیادی گریه کنی یا زمانی یک نفر را دوست داری و از تو دور می‌شود، به ‌خاطرش گریه می‌کنی.

حجت‌الاسلام «ابراهیم اخوی»؛ راهکارهایی برای بیان فلسفه قیام امام حسین(ع) به کودکان ارائه می‌دهد

کودک زیر ۹ سال بسیاری از مفاهیم را متوجه نمی‌شود

وی می‌افزاید: برای اینکه گریه کردن به خاطر چه اموری اتفاق می‌افتد، به تجربه‌هایی که خود کودک با آن مواجه است، والدین می‌توانند هم به صورت مستقیم یا در قالب قصه اشاره کنند. به طور مثال یک پروانه‌ای بود که مدام از ناراحتی گریه می‌‌کرد، یکی دیگر هم بوده که هر وقت ذوق زده می‌شد گریه می‌کرد. مخصوصاً برای کودکان زیر ۹ سال که بسیاری از مفاهیم را متوجه نمی‌شوند و بیش تر خودمحوری و تمرکزگرایی دارند، با همین تجربه‌هایی که خودش به دست آورده است، شما می‌توانید مفهوم و تفاوت گریه‌ها را برایش بگویید.

«هیأت» جایی است که می‌توان با حس همدردی و همدلی مقاهیم عاشورا را به کودکان گفت

بخشی از «گریه‌ها»، گریه همدردی و همدلی است

در زندگی روزمره ما بخشی از «گریه‌ها»، گریه همدردی و همدلی است. این خودش یک مفهومی است که راحت می‌توان برای کودک بیان کرد. به طور مثال به کودکمان بگوییم: وقتی می‌بینی یک بچه‌ای خیلی ناراحت است، تو ناراحت نمی‌‌شوی؟ فرزندش پاسخ می‌دهد: چرا! می‌‌گوییم: خب! چرا ناراحت می شوی؟ باز پاسخ می‌دهد: دلم برایش می‌سوزد، دوست دارم برایش یک کاری انجام دهم و خوشحالش کنم.

در اینجای کار شما وقتی برخی داستان‌های واقعی تاریخی را برایش تعریف می‌کنید، مانند جریانی که برای حضرت رقیه (س) پیش آمد را بگویید، هر کس این جریان را بشنود ناراحت می‌‌شود، این همان حس همدلی و همدردی کردن است.

مهر و محبت به خاندان اهل بیت (ع) از همان کودکی بذرش پاشیده می‌شود

یک تجربه معنوی را کودکان به صورت فطری دارند

نویسنده کتاب «خدا در زندگی کودکان» با اشاره به یک ویژگی خاص کودکان بر اساس فطرت پاکشان ابراز می‌دارد: یک تجربه معنوی را کودکان به صورت فطری دارند، آن هم این است که وقتی در همچین فضایی با  بقیه همنوا می‌‌شوند، احساس می‌‌کنند یک رابطه عاطفی خیلی خاصی را با بهترین‌‌ها گرفته‌اند، مثل امام حسین (ع) و یارانشان. در اینجا توجه کنیم که درک شهودی کودک اینجا به زبان خیلی ساده از طرف خودش قابل پیاده‌‌سازی است.

یک روش برای بیان اصل «تولی» به زبان کودکانه

بیاییم با دسته‌بندی احساسات مفاهیم را قابل لمس‌تر برای کودکانمان کنیم، به این صورت که به فرزندانمان بگوییم کسانی که دوستشان داریم و به آن‌ها محبت می‌کنیم، هر اتفاقی برای آن‌ها بیفتد، انگار برای ما افتاده است.البته با کسانی که از آن‌ها بدمان می‌آید مانند دشمن‌‌های خدا، از دست آن‌ها عصبانی می‌شویم، با آن ها دوست نمی‌شویم و از همه مهم‌تر شبیه آن‌ها هم نمی‌شویم؛ یعنی مفهوم «تولی» و «تبری» را بدون اینکه از آن اسمی ببریم، برای آن‌ها مطرح می‌کنیم.

با نقاشی هم می‌توان برای کودکت از عاشورا بگویی

استفاده از جایگاه پدر برای بیان مفهوم امام حسین (ع)

حجت‌الاسلام اخوی درباره این شیوه کاربردی اظهار می‌دارد: مثلاً به کودکمان بگوییم اگر ما یک همسایه بدی داشته باشیم که به پدرت حرف‌های بد زده باشد، تو هر وقت او را ببینی، به او لبخند می‌زنی و از او تشکر می‌کنی؟ طبیعی است که کودک پاسخ می‌دهد: نه! حتی محلش هم نمی‌گذارم، چون به پدرم توهین کرده است. در اینجا می‌‌گوییم خب! دشمن‌‌های امام حسین (ع)، او و خانواده‌اش را اذیت کردند، ما از این جهت ناراحت هستیم و با امام حسین (ع) یکی هستیم، او را دوستش داریم و به خاطر این مسأله گریه می‌کنیم و از خدا می‌‌خواهیم که آن‌ها را تنبیه کند.

روحیه لطیفی دارند اما می‌توان ...

بنابراین با توجه به روحیه لطیف فرزندانمان می‌توانیم با تکیه بر حس همدلی و همدردی‌اش، فلسفه گریه برای امام حسین (ع) و یارانشان را توضیح دهیم و محبت به اهل بیت (ع) را از همان سنین ابتدایی عمرش در او نهادینه کنیم و نام او را برای همیشه در زمره دوستداران و عاشقان امام حسین (ع) ثبت کنیم.