شلیک آمریکا به توافق هسته‌ای

  برخی منابع ، از ابهام در روند برگزاری دور جدید مذاکرات وین خبر می‌دهند. برخی منابع خبری در غرب نیز تأکید کرده‌اند که اختلافات میان طرفین به‌اندازه‌ای جدی است که امکان احیای توافق هسته‌ای طی روزهای آتی وجود  نخواهد داشت و باید در انتظار تغییر دولت در ایران و برگزاری دور جدید مذاکرات ماند. در این میان، مقامات آمریکایی و اروپایی درصدد ارائه سیگنال‌های نادرستی به افکار عمومی جهان هستند. آن‌ها به‌گونه‌ای برخورد می‌کنند که گویا تأخیر به وجود آمده در پروسه احیای توافق هسته‌ای، معلول کارشکنی ایران است! این در حالی است که اصرار واشنگتن بر عدم ارائه تضمین در خصوص توافق هسته‌ای ( در صورت احیای برجام) و امتناع آمریکا از رفع تحریم‌های مغایر با سند توافق ،اصلی‌ترین علت ایجاد بن‌بست در مسیر مذاکرات می‌باشد. 
 ما تصمیم خود را گرفته‌ایم! 
در چنین شرایطی مقامات آمریکایی ترجیح می‌دهند توپ را به زمین ایران انداخته و خود را آماده بازگشت به توافق هسته‌ای قلمداد کنند! این در حالی‌است که در جریان مذاکرات وین به ایران ، روسیه و چین و حتی بازیگران اروپایی اثبات شد که دولت بایدن قصد ندارد بازگشت واقعی به برجام و رفع تحریم‌های ضد ایرانی را در دستور کار قرار دهد. 
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا با تأکید بر اینکه آمریکا تصمیمات خود را درباره نتایج به‌دست‌آمده در دور ششم مذاکرات وین اتخاذ کرده و آماده است هر  زمان لازم شود به پایتخت اتریش بازگردد، تلویحا به تردیدهای موجود در تهران اشاره کرد و گفت: واشنگتن در انتظار اخذ تصمیمات ایران است. آخرین نشست دور ششم گفت‌وگوها در وین در روز یک‌شنبه ۳۰ خرداد 
برگزار شد و هیئت‌های نمایندگی برای مشورت به کشورهای خود بازگشتند. ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اخیرا در یک کنفرانس مطبوعاتی با تأکید بر آمادگی هیئت مذاکره‌کننده آمریکا برای بازگشت به وین، ابراز امیدواری کرد که دور هفتم گفت‌وگوها به منظور احیای برجام بتواند «در زمان مناسب» برگزار شود.
پرایس در این خصوص خطاب به خبرنگاران آمریکایی تأکید کرده است :« هیئت آمریکایی نتایج دور ششم گفت‌وگوها را به آگاهی مقامات کشور و ازجمله آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، رسانده و مشورت‌های لازم  دراین‌باره تمام شده است.هیئت آمریکایی
( به صورت غیرمستقیم) در مباحث شرکت دارد، به انجام امور مهم در وزارت [امور خارجه] سرگرم است، اما هر  زمان که دور هفتم گفت‌وگوها آغاز شود، آماده بازگشتن به وین خواهد بود.»
 خیز کنگره علیه برجام 
همگام با کارشکنی دولت دموکرات بایدن در مسیر بازگشت به برجام، اعضای کنگره نیز خود را برای «دفرمه کردن رسمی برجام» آماده کرده‌اند. سناتور دموکرات ایالت مریلند، بنجامین کاردین اعلام کرد که در کنگره آمریکا تقریبا اتفاق نظر وجود دارد که «الزامات ایران چنانکه در توافق اتمی ۲۰۱۵ با این کشور آمده باید تقویت شود» زیرا به گفته او «شرایط از آن هنگام تاکنون تغییر کرده است و پاسخ مناسب می‌طلبد».
چنانکه رادیو فرانسه گزارش داده است، او در این زمینه از یکسو به بندهای موسوم به «غروب آفتاب» و یا «بندهای زوال‌پذیر» اشاره کرد که بر اساس آن‌ها، محدودیت‌های برقرارشده برای فعالیت‌های هسته‌ای ایران پس از دوره تعیین‌شده، برداشته می‌شود. بسیاری از نمایندگان کنگره آمریکا خواستار دائمی کردن محدودیت‌ها در این زمینه هستند!سناتور بنجامین کاردین، که این هفته همراه با شمار دیگری از نمایندگان کنگره آمریکا از وین پایتخت اتریش دیدن می‌کرد، علاوه بر دوره زوال تعهدات ایران درزمینه هسته‌ای، خواستار محدود ساختن برنامه موشکی کشورمان و برخی محدودیت‌های منطقه‌ای شد. 
راجر ویکر، سناتور جمهوری‌خواه ایالت می‌سی سی پی
  نیز که در این هیئت پارلمانی با مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دیدار کرد، بر «مخالفت» خود با توافق وین تأکید نمود و گفت همکاران او در کنگره آمریکا نسبت به رعایت این توافق از سوی ایران «بدبین» هستند! بر اساس ادعای این سناتور آمریکایی، اقدامات جمهوری اسلامی ایران در این زمینه و ازجمله آخرین تصمیم کشورمان  به تولید اورانیوم فلزی غنی‌شده در سطح ۲۰ درصد، این بدبینی را تقویت می‌کند! این در حالی‌است که جمهوری اسلامی ایران برای تأمین نیازها و پیش‌نیازهای دستیابی خود به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای، آن هم درحالی‌که توافق برجام در عمل متوقف شده است  نیاز ندارد از کسی اجازه بگیرد. 
 آنچه آمریکایی‌ها کتمان می‌کنند
در این معادله، آمریکایی‌ها به صورت عامدانه دست به پنهان‌سازی و کتمان برخی حقایق مسلم زده‌اند. بارها تأکید شده است که به دلیل خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام، این حق مسلم جمهوری اسلامی ایران و حتی دیگر اعضای کمیته مشترک برجام است از واشنگتن جهت بقا در توافق، تضمین بگیرند. در مقابل، کاخ سفید و تروئیکای اروپایی  سعی دارند با استناد به «استقلال دولت‌ها در تصمیم‌گیری» ، خروج احتمالی دوباره واشنگتن از این توافق را توجیه کنند اما در اینجا کسی در خصوص « اختیار یا عدم اختیار دولت‌ها» و«حق تصمیم‌گیری آن‌ها» سخنی به میان نمی‌آورد! آنچه در این میان اصالت دارد، لزوم  پرداخت هزینه‌های خروج از برجام  در صورت تکرار این مسئله توسط آمریکاست. به عبارت بهتر، قطعا در این خصوص باید هزینه‌ها و تبعاتی از سوی کمیته مشترک برجام و حتی شورای امنیت سازمان ملل متحد پیش‌بینی شود که متعاقب آن، دولت فعلی یا بعدی آمریکا در صورت تکرار رفتار ترامپ در قبال توافق هسته‌ای با سخت‌ترین هزینه‌های ممکن مواجه شود. این هزینه‌ها می‌تواند  شامل  پرداخت جریمه مالی سنگین به ایران و برخی موارد دیگر می‌باشد. این موارد، باید به صورت کمی محاسبه‌شده و به تأیید نهادهای بین‌المللی برسد. به عبارت بهتر، باید مشخص شود که هزینه‌های خروج احتمالی دوباره آمریکا از توافق هسته‌ای چه بوده ، چگونه محاسبه می‌شود و چگونه عوارض و تبعات ناشی از این موضوع را جبران می‌کند. با این حال، طرح این دغدغه در مذاکرات وین، بایدن و همراهانش را آشفته ساخته است! این آشفتگی به‌وضوح نشان می‌دهد که دولت آمریکا اساسا قصد ندارد به تعهدات خود در ذیل برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد پایبند باشد.