دایی گزینه مناسب برای وزارت ورزش
پاداشهایی که به ۵۰ میلیون خلاصه شد
اعضای تیم ملی والیبال با حضور در خبرگزاری فارس در خصوص مسائل مختلف و عملکرد تیم ملی در لیگ جهانی صحبت کردند.
به گزارش پارس ، به نقل از فارس، تیم ملی والیبال ایران نخستین حضور خود در لیگ جهانی را در بیست و چهارمین دوره این رقابت ها تجربه کرد که به نوعی شگفتی ساز این رقابت ها لقب گرفت. نخستین حضور تیم ملی والیبال ایران در رقابت های لیگ جهانی همراه با پنج پیروزی و پنج شکست بود که ۱۵ امتیاز نیز برای ملی پوشان ایران به ارمغان داشت.
پس از این موفقیت والیبال ایران، بر آن شدیم تا از چند ملی پوش دعوت کنیم و در خصوص این مسابقات با آنها گفت گو کنیم؛ سعید معروف، کاپیتان تیم ملی والیبال، سید محمد موسوی عراقی، بهترین مدافع روی تور مرحله مقدماتی لیگ جهانی و حمزه زرینی، بازیکن متعصب تیم ایران میهمانان خبرگزاری فارس بودند و میزگرد بررسی عملکرد تیم ملی در لیگ جهانی با حضور آنها تشکیل شد.
متن مصاحبه خبرگزاری فارس با سعید معروف، سید محمد موسوی و حمزه زرینی را در زیر می خوانید:
* درخصوص لیگ جهانی و نکاتی که از حضور در این مسابقات یاد گرفته اید صحبت کن.
سعید معروف: شرایط بسیار سختی در لیگ جهانی حاکم است، اما ایرانی ها باهوش هستند. ورزشکاران ایرانی از نظر هوشی جز خوب های دنیا هستند به همین دلیل توانستیم خیلی زود با شرایط سخت لیگ جهانی کنار بیاییم. سفرهای طولانی و بازی های سخت واقعا به بازیکنان فشار آورده بود و کمتر کسی فکر می کرد بتوانیم چنین نتایجی کسب کنیم. خودمان ذهنیتی داشتیم که می خواهیم با تیم های خوب دنیا رقابت کنیم و در مرحله اول دنبال رقابت نبودیم؛ هدف اول مان رقابت پایاپایی با قدرت های دنیا بود. خوشبختانه همه چیز همانطور که پیش بینی می کردیم پیش رفت و چه بسا بهتر هم بود. اینکه بازیکنان خیلی زود توانستند با این شرایط کنار بیایند برای خودم هم عجیب بود و واقعا نشان دادیم که توانایی حضور در جمع برترین ها را داریم.
در هر بازی با ترکیبی متفاوت بازی کردیم و تقریبا تمام بازیکنان وارد میدان شدند. این نشان می دهد که ما اینقدر در والیبال ایران بازیکن داریم که می توانیم از آنها بهره ببریم برای سال های آینده. اصلا فکر نمی کردیم بتوانیم پنج پیروزی کسب کنیم؛ پیش از آغاز مسابقات هم اعلام کرده بودم که حریفان از پیش بازنده برابر بزرگان دنیا نیستیم. در کل شروع مسابقات به ما کمک کرد تا با اعتماد به نفس در ادامه راه فعالیت کنیم و پدیده لیگ جهانی شویم.
حمزه زرینی: چند سالی بود که انتظار رفتن به لیگ جهانی را می کشیدیم و خوشبختانه امسال توانستیم به هدف مان برسیم. لیگ جهانی از آن چیزی که فکر می کردیم سخت تر بود. بازی اول را دیدید که استرس داشتیم و واگذار کردیم، اما در بازی برابر صربستان عملکردمان بهتر شد؛ هرچند که بازی اول را واگذار کردیم، اما فکر می کنم اعتماد به نفس لازم را به دست آوردیم. روند پیشرفت تیم ایران ادامه پیدا کرد و توانستند توانایی ها که داشتند را بروز بدهند. قول داده بودیم با تمام توان به مصاف حریفان برویم. هیچ وقت قول پیروزی به کسی ندادیم، اما قول دادیم که مردم شاهد یک بازی خوب از ایران باشند و همیشه کنار بازی خوب نتیجه هم حاصل می شود. بازیکنان از جان و دل مایه گذاشتند و در ایتالیا بازیکنان مطرح و قدیمی والیبال این کشور می گفتند که ایرانی ها یک فرق با بقیه تیم ها دارند و آن هم این است که ایرانی ها با قلب خود بازی می کنند. بعد از بازی هایمان در ایتالیا وارد کوبا شدیم و هدف مان کسب حداقل یک پیروزی برابر این تیم بود، اما از آغاز بازی اول دیگر اصلا به باخت فکر نمی کردیم و خوشبختانه در خاک کوبا توانستیم این تیم را شکست دهیم.
پس از آن هم در بازی اول برابر آلمان بازی خیلی خوبی شد و در هر امتیاز همانگونه که می خواستیم همه چیز پیش رفت، اما در بازی دوم باور کنید که حداقل ۱۱ بازیکن ساعت ۶ صبح خوابیدند! چراکه اختلاف زمانی کوبا با ایران تمام برنامه های ما را به هم ریخته بود و در بازی آخر تاثیراتش را هم دیدید. ترکش های اختلاف زمانی کوبا با ایران هنوز هم در بدن بازیکنان هست و در چند وقت اخیر من روزها می خوابم و شب ها بیدارم!
سید محمد موسوی: صحبت های کلی را بچه ها مطرح کردند؛ من فقط می خواهم چند نکته را به آنها اضافه کنم. یکی از مهم ترین ثمره های حضور در لیگ جهانی برای ما رسیدن به خودباوری و کسب اعتماد به نفس بود. ما به این باور رسیدیم که می توانیم کارهای بزرگ انجام دهیم و تیم های قدرتمند را شکست دهیم. پیش از این تلاش می کردیم و خودمان را می کشتیم تا در آسیا قهرمان شویم، اما حالا تیم مان از دید مردم به جایی رسیده که همه از باخت در بازی دوم برابر آلمان ناراحت می شوند. آلمان سال گذشته پدیده بوده و عنوان ششم را کسب کرده است و یکی از بهترین های دنیاست، اما اعتماد به نفس و خودباوری بازیکنان و درخواست مردم به حدی رسید که ما می توانیم حریفان را شکست دهیم.
هرچند که توقع مردم فشار و استرس ما را بالا می برد، اما قطعا این فشارها به ما کمک می کند تا پیشرفت کنیم. انسان همیشه در فشار پیشرفت می کند. وقتی کسی از ما انتظار نداشته نباشد تا تیمی را ببریم قطعا می بازیم، اما وقتی این فشار روی ماست و خودمان از خودمان توقع پیروزی داریم، تمام تلاشمان را به کار می گیریم و به پیروزی هم فکر می کنیم.
* فکر می کردی که والیبال ایران باز هم پدیده شود؟
سعید معروف: در بازی آخر هم دچار غرور کاذب نشدیم؛ آلمان سال گذشته و در لهستان ما را نیم ساعته شکست داده بود! این تیم شانس صعود به مرحله بعد بود و تیم بسیار خوبی بود. اصلا قرار نبود حتما آنها را شکست دهیم. در بازی اول هم آلمان ها بسیار خوب بازی کردند، اما فکر می کنم تحت تاثیر تماشاگران ایران بودند که باختند. تمام تیم ها در لیگ جهانی باخت را تجربه کردند؛ حتی برزیل. والیبال ایران هم درست است که پیشرفت کرده، اما آنقدر قدرت ندارد که بتواند تمام تیم ها را با قدرت شکست دهد.
* تاثیر ولاسکو روی نتایج ایران در لیگ جهانی چقدر بود؟
سید محمد موسوی: ولاسکو با نام بزرگی که داشت به والیبال ایران شخصیت در جهان داد. خیلی کشورها والیبال ایران را از زمان ولاسکو شناختند. از زمانی که وی آمد بازی های تدارکاتی خوبی داشتیم، چراکه پیش از آن تیم های بزرگ دنیا اصلا والیبال ایران را نمی شناختند و فکر می کردند ما تیم کوچکی هستیم. می دانستیم بازی کردن با تیم های بزرگ باعث پیشرفت ما می شود و خوشبختانه از زمان حضور ولاسکو این هدف محقق شد و دید والیبال دنیا نسبت به ایران مثبت تر شد.
ولاسکو برخلاف آن چیزی که فکر می کنند از نظر فنی بالاست که واقعا هم اینگونه است، اما یک روانشناس خیلی خوب است و همیشه از نظر روانی با بازیکنان صحبت می کند. حتی پیروزی هایی داشتیم که بسیار شیرین بوده و همه در باد آن خوابیده بودند، اما ولاسکو صبح بعد از آن بازی که همه انتظار دارند ولاسکو با روی گشاده به تمرین بیاید، کاملا برعکس رفتار می کند؛ یعنی یک تبریک کوچک و یک خسته نباشید می گوید و بلافاصله تمرین را با جدیت آغاز می کند. صبح بازی دوم برابر آلمان یک تبریک و خسته نباشید گفت و ادامه داد که ما بازی های آسیایی را در پیش داریم؛ حتی در مورد بازی دوم برابر آلمان هم حرفی نزد. همه فکر می کنند که ما کار آسانی در مسابقات قهرمانی آسیا داریم و تمام بازی ها را با نتیجه سه بر صفر می بریم و مسابقه تمام می شود، اما اینگونه نیست. ولاسکو از حالا روی این قضیه تمرکز کرده است و در مجموع فکر می کنم ولاسکو از نظر روانی خیلی خوب با بازیکنان کار می کند.
سعید معروف: من قبل از حضور در لیگ جهانی هم گفتم که ولاسکو چندین سال در لیگ جهانی بوده و از تمام شرایط این مسابقه با خبر است و می تواند بسیار به ما کمک کند. وی همیشه تذکر می داد و می گفت که لیگ جهانی با تمام مسابقات دنیا فرق می کند و واقعا هم اینگونه بود، اما تجربه های ولاسکو کمک کرد تا بازیکنان ایران خیلی زود با شرایط لیگ جهانی هماهنگ شوند و خیلی راحت بتوانند این مسابقات مهم را هضم کنند. با توجه به نتایجی که کسب کردیم و حس خوبی که بعد از بازی ها داشتیم به ما کمک کرد تا برای بازی های بعدی با روحیه تر ظاهر شویم. رقابت های امسال کمک می کند تا در سال آینده هم با تجربه تر ظاهر شویم و بتوانیم نتایج بهتری کسب کنیم.
حمزه زرینی: از زمان حضور ولاسکو والیبال ایران بسیار تغییر کرده و نیازی نیست که من در این خصوص صحبت کنم. دیدن نتایج خوب تیم ملی از بیانش شیرین تر است. ایران از زمان حضور ولاسکو پله به پله بالا رفته است و حالا نگه داشتن تیم در این جایگاه کار بسیار سختی است. ولاسکو همیشه می گفت که در باد موفقیت ها و پیروزی ها نخوابیم.
* تا حالا از دست ولاسکو ناراحت شده اید؟
سعید معروف: ناراحت که شده ایم، اما ناراحتی همه جا هست. ناراحتی خاصی که به کینه تبدیل شود نبوده است. در والیبال مسائلی وجود ندارد که مثلا یک بازیکن به خاطر تعویضش ناراحت شود. ناراحتی هایی هم که بین بازیکنان و مربیان پیش می آید به خاطر فشار مسافرت ها و طولانی بودن سفرها است، اما واقعا تبدیل به کینه نمی شود و خیلی زود همه چیز فراموش می شود.
حمزه زرینی: ولاسکو در لیگ جهانی تمام نکات را به ما تذکر می داد؛ برای مثال اگر از غذایی خوشمان نمی آمد می گفت همین است و باید بخورید! قرار نیست هر غذایی که می خواهید به شما بدهند. از زمانی که به والیبال ایران آمد خیلی خوب کار کرد، اما واقعا اتفاقی نیفتاد که از دستش ناراحت شوم. هر مربی نظر خاص خودش را دارد و برخی مواقع مثلا برای بازی با ایتالیا من را دعوت نکرد و اعتراضی نکردم. بزرگ ترین ناراحتی که بازیکنان تیم ملی از ولاسکو دارند این است که اجازه نمی دهد بازیکنان نوشابه بخورند!
* از عملکردی که داشتی راضی هستی؟
حمزه زرینی: واقعیتش نه؛ پیش از آغاز مسابقات از نظر بدنی خیلی آماده بودم، اما در طول مسابقات از نظر روحی به مشکلاتی خوردم و نوسان زیادی داشتم و ثبات کافی را نداشتم. در بازی برابر ایتالیا بازی اول به میدان نرفتم و مسابقه دوم بازی کردم؛ مقابل صربستان، بازی اول بد بودم و بازی دوم بهتر شدم. مقابل روسیه بازی اول خوب بودم و بازی دوم بد بودم و کلا ثبات نداشتم.
* توجه به والیبال در اوج قرار دارد؛ فکر می کنید این توجه تا چه زمانی ادامه داشته باشد؟
حمزه زرینی: توجهات و تشکرهایی که به والیبال شد وظیفه ما را سخت تر کرد. این موضوع یک اعلام خطری هم برای ما بود که دیگر حق اشتباه و شکست نداریم. در هیئت دولت هیچ حرفی از مسابقات قهرمانی آسیا زده نمی شد و همه به فکر مسابقات پس از آن بودند که جهان است. همه در حال حاضر ما را قهرمان آسیا می دانند، در حالی که به نظر من در جام ملت ها با تیم های قدرتمند آسیا بازی خواهیم کرد. هرچند که پیروزی حریفان بر ایران یک اتفاق بزرگ برایشان محسوب می شود، اما به هر حال کار سختی داریم، چراکه تمام تیم ها با قدرت برابر ایران قرار می گیرند و چیزی برای از دست دادن ندارند، چراکه اگر ببازند پیش خود می گویند برابر ایرانی که ایتالیا را شکست داده باخته ایم و اگر ببرند هم که خیلی خوشحال می شوند؛ پس ما محکوم به برد هستیم.
حالا که والیبالیست ها محبوب تر شده اند و همه رسانه ها به این رشته توجه می کنند، امیدوارم بتوانیم شرایط را به گونه ای رقم بزنیم که این توجهات ادامه داشته باشد.
سید محمد موسوی: در ورزش ایران همه نتیجه گرا هستند؛ اگر در لیگ جهانی این نتایج کسب نمی شد قطعا این توجهات هم نبود پس ما باید تلاش کنیم تا همیشه بهترین نتیجه را کسب کنیم. ما برای کسب نتیجه در لیگ جهانی حضور پیدا کردیم. پس از بازی های اول که باختیم همه گفتند که خیلی خوب بازی کردیم، اما من گفتم نه؛ ما باید حتما پیروز شویم. خوب بازی کردن کافی نیست و انتظارم از تیم ایران پیروزی بود. خوشحالم که مقامات عالیرتبه به والیبال ایران توجه می کنند و البته کمی هم نگرانم که اگر خدایی ناکرده در یک مسابقه نتیجه نگیریم از آن بالا با سر سقوط می کنیم. والیبال پله به پله پیشرفت کرده است، اما در لیگ جهانی ناگهان چند پله بالاتر رفتیم. امیدوارم اتفاقی رخ ندهد که با یک نتیجه بد ناگهان سقوط آزاد داشته باشیم.
* می گویند ولاسکو بذر مدیریت یزدانی خرم را برداشت کرده است؛ چقدر با این موضوع موافقید؟
سعید معروف: مخالف نیستم، اما فکر می کنم که حدود هشت سال است که داورزنی رئیس فدراسیون شده است. نسل کنونی با نسل قدیم فرق می کند و خیلی چیزها تغییر کرده است. یزدانی خرم در زمان خودش بسیار زحمت کشید و ما نخستین مدال آسیایی خود را با وی و در مسابقات آسیایی بوسان کسب کردیم که همه گفتند نسل طلایی والیبال ظهور کرد؛ پس از آن قهرمان آسیا شدیم و گفتند نسل طلایی این تیم است و حالا در لیگ جهانی موفق شده ایم و می گویند که نسل طلایی تیم ملی کنونی است و چه بسا نسل بعدی ما در بین چهار تیم برتر دنیا قرار بگیرند و همه بگویند که آن تیم نسل طلایی است، اما نمی توان موفقیت های کنونی را خیلی به گذشته ربط داد. در اینکه یزدانی خرم نقش داشته که والیبال با ثبات کارش را پیش ببرد شکی ندارم، اما داورزنی هم مدیریت با ثباتی دارد. قبول ندارم که ولاسکو بذر مدیریت یزدانی خرم را برداشت کرده است، چراکه بازیکنان این تیم چندین سال است که کنار هم و با مربیان مختلف کار کرده اند و نگاهشان آنقدر حرفه ای شده است که می توانند با هر مربی کار کنند. داورزنی و ولاسکو کمک کردند که با مدیریت خوبشان همه چیز را کنار هم قرار دهند؛ یعنی داورزنی تمام اختیارات را به ولاسکو داد، ولاسکو به بازیکنان اعتماد کرد و بازیکنان با تمام وجود در اختیار این مربی بودند و در کل شرایط به گونه ای پیش رفت که مجموعه والیبال به موفقیت رسید. در موفقیت ها همیشه همه خود را سهیم می دانند و پس از کسب مقام ۴۰۰ نفر در فردوگاه با ما عکس می گیرند، اما اگر بازنده باشیم تنها ۱۲ بازیکن در فرودگاه می مانند. در حال حاضر همه خود را سهیم می دانند و ما هم خود را سهیم می دانیم؛ همه جا گفته ام که از آشپز فدراسیون تا مدیران رده بالای فدراسیون در این موفقیت ها سهیم هستند؛ نمی توان گفت که ولاسکو عامل اصلی بود یا بازیکنان و داورزنی، بلکه مجموعه عوامل دست به دست هم دادند تا والیبال به موفقیت رسید.
حمزه زرینی: اولین اردویی که به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم، اصلاً حقم نبود و مدیون یزدانی خرم هستم، چراکه به صورت تشویقی مرا به تیم دعوت کرد، اما این موفقیت کنونی ربطی به آن زمان ندارد. شاید نایب قهرمانی در گوانگجو به مدیریت یزدانی خرم ربط داشت، چون همان تیمی بود که در دوران یزدانی خرم سر و شکل گرفته بود. موفقیت کنونی والیبال به مدیریت ۴-۵ سال اخیر برمی گردد. فدراسیون والیبال در سال های اخیر تنها به یک هدف از پیش تعیین شده خود نرسید که آن هم رفتن به المپیک بود.
داورزنی یک کار مثبت بزرگی که در دوران مدیریتش کرد استفاده و دعوت از ولاسکو بود. زمانی که این مربی بزرگ به ایران آمد برخی ها از وی انتقاد می کردند و می گفتند که دوران ولاسکو تمام شده است.
* برخی ها می گفتند همان قدر که ولاسکو به والیبال ایران کمک کرد، به همان اندازه والیبال ایران به ولاسکو کمک کرد تا دوباره احیا شود…
حمزه زرینی: این نظر برخی از منتقدان است؛ زمانی که ولاسکو آمد برخی ها گفتند که دوران این مربی تمام شده است، اما وقتی نتیجه گیری ها آغاز شد همه گفتند که این مربی بهترین گزینه بود. داورزنی با این تصمیم ریسک کرد و حالا هم جوابش را گرفت. وقتی نتیجه حاصل می شود همه خود را سهیم می دانند و وقتی ناکام می شویم همه خود را کنار می کشند. خدا کند وقتی روزی والیبال ایران نتیجه نمی گیرد همه مقابل ما جبهه نگیرند و خود را سهیم بدانند. در مجموع فکر می کنم که مدیریت کنونی فدراسیون نقش پررنگ تری در موفقیت های کنونی دارد.
* نظرتان در خصوص پاداش هایی که گرفتید چیست؟ از اینکه پاداش تان با فوتبالی ها یکسان شده، چه احساسی دارید؟
سعید معروف: هنوز که چیزی نداده اند و بهتر است در مورد چیزهایی که داده اند صحبت کنیم. اگر لَنگِ پاداش هستید باید بگویم که پاداش ما به همان ۵۰ میلیون خلاصه می شود و دیگر چیزی نمی دهند.
سید محمد موسوی: اول اینکه باید بگویم که فوتبال قابل مقایسه با سایر رشته ها نیست و این در تمام دنیا حاکم است. گویی فوتبال اصلا ورزش نیست. پاداشی که از نظر مبلغی به ما دادند ۵۰ میلیون تومان و به اندازه فوتبالیست ها بود که همان موقع دادند. پیش از بازی با آلمان رحیمی، معاون اول رئیس جمهور به هتل آمد و شام را با هم صرف کردیم. وی در آن مراسم اعلام کرد پاداشی به والیبالی ها خواهیم داد که تاکنون به ورزشکاران نداده اند. ما آنقدر ذوق زده شدیم که تقریبا همه بازیکنان با ۵ صبح بیدار بودند! همش فکر این بودیم که پورشه را سوار می شویم و خانه را هم که فلان جا داریم و دیگر زندگی مان راحت می شود، اما یکشنبه در هیئت دولت ۵۰ میلیون تومان به ما دادند و قول دادند که حواله ماشین را پس از تصویب به ما بدهند، اما فکر می کنم دولت روزهای آخر خود را سپری می کند و تا دولت بعدی بخواهد کار را در دست بگیرد و پاداش ما را بدهد، فکر می کنم همه چیز فراموش شود.
از طرفی صحبت شد که بازیکنان خق ندارند ماشین های بنز و بی ام و وارد کنند و معلوم نیست چه ماشینی قرار است انتخاب کنند. خانه ای را هم که اعلام کرده بودند شرایط خاص داشت، یعنی باید متاهل باشیم و هیچ خانه ای به نام مان نباشد؛ بالاخره ما ورزشکار هستیم و حداقل یک خانه در تهران یا شهرستان به نام مان هست و در واقع اهدای خانه به ما هم منتفی است. از طرفی قرار بود مسکن مهر هم باشد که پولش را خودمان باید پرداخت کنیم، اما باید بگوییم که بسیار راضی هستیم. متاسفانه پس از اعلام این خبر پیامک های زیادی دریافت کردم و همه تبریک گفتند که ماشین و خانه دریافت کرده ایم. وقتی ماشین و خانه بدهند که از آنها تشکر می کنیم؛ حالا در جامعه همه فکر می کنند که چه خبر شده است و والیبالیست ها چه زندگی خوبی دارند. به قول مادرم که می گوید ما را سر چشم ها هم انداختند، اما چیزی به شما نرسید. حتی همان شب نکونام هم آمد و به رحیمی گفت که به ما هم هنوز مسکن و ماشین نداده اید؛ اگر قرار است بدهند دست شان درد نکند. ما توقع زیادی نداریم و می دانم که بازیکنان به همان ۵۰ میلیون تومان هم راضی هستند، اما اینکه اعلام کنند و ندهند خیلی بد است.
* برخی مخاطبان می گفتند که ایران از بین شش تیم پنجم شده است؛ چرا اینقدر موضوع را بزرگ می کنید و… کمی در خصوص این موضوع صحبت کنید.
حمزه زرینی: بازی اول را که به روسیه باختیم خیلی ناراحت بودیم؛ ولاسکو گفت ناراحت نباشید و سعی کنید یاد بگیرید و لذت ببرید. وی می گفت آرژانتین در نخستین حضورش در لیگ جهانی بدون پیروزی حتی در یک گیم از دور مسابقات کنار رفته است. تیم های دیگری را مثال زد که نهایتا یک برد داشتند و شما بیایید و طلسم را بشکنید. ما در مجموع لیگ جهانی نهم شدیم و در میانه جدول قرار گرفتیم و اگر کمی شرایط بهتر می شد می توانستیم صعود کنیم. ما از تیم اول گروه خود که ایتالیا بود چهار امتیاز گرفتیم. کوبا که چندین دوره قهرمان بوده را دو بار شکست دادیم و تمام این نتایج شگفتی است. وقتی بازی اول را باختیم و به ایران آمدیم همه گفتند که چقدر خوب بازی کردید و مهم نیست که باختید، اما حالا همه می گویند که چرا به آلمان باختید؟ پس این نشان می دهد که توقعات بالا رفته است.
* ایران در دو بازی میزبان بود؛ در بازی اول ناظر بازی گفت سالن گرم است و در بازی دوم ناظر اعلام کرد تنها مشکل میزبانی ایران به صدا و سیما مربوط می شود. حالا نظر شما که به کشورهای مختلف هم سفر کردید در مورد میزبانی ایران چیست و مهم ترین نقطه ضعف را کجا می دانید؟
حمزه زرینی: میزبانی ایران نسبت به سایر کشورها چیزی کم نداشت. تنها یک بدی داشت و آن هم این بود که ظرفیت سالن باید ۱۰۰ هزار نفری می شد! چون فکر می کنم والیبال ایران ظرفیت ۱۰۰ هزار تماشاگر را دارد. امکانات ایران بسیار خوب بود؛ نه اینکه به عنوان یک ایرانی این حرف ها را بزنم، واقعاً اینگونه نیست. همه چیز عالی بود.
سید محمد موسوی: اگر بهتر نبود، بدتر نبود. در ایتالیا به ما غذا نمی دادند. یک ظرف غذا می آوردند و ما هم ۲۰ نفر بودیم؛ آن ظرف چهار نفر را سیر می کرد و بقیه باید نیم ساعت منتظر می ماندند تا غذای بعدی برسد. هتل ایتالیایی ها در شهر ساساری فکر می کنم دو یا سه ستاره بود و اصلا وضعیت خوبی نداشت. شرایط کوبا را هم که خودتان می دانید و امکانات دلچسبی نداشت.
* دوست نداشتید خانواده تان با حضور در سالن بازی های شما را تماشا می کردند؟
سید محمد موسوی: والیبال رشته ای است که در سالن مسابقه بی احترامی انجام نمی شود. خیلی مواقع خانم ها و آقایان آمدند و پس از مسابقه در کمال آرامش و احترام سالن را ترک کردند. حالا شرایط به گونه ای شده که حتی خانواده های ما را هم به سالن راه نمی دهند؛ مادرم واقعا دوست داشت بازی را از نزدیک ببیند و چند دفعه هم از من خواست تا برایش هماهنگی کنم، اما نشد. به من می گفت که چند خانم را دیده ام که به سالن آمده اند؛ چطور آنها می توانند بیاییند و من نمی توانم؟ که من نمی دانستم چه جوابی به وی بدهم. شاید باورتان نشود که من چیزی جا گذاشته بودم و مادر و خواهر آن را برایم آوردند، اما مادرم را راه ندادند که وارد سالن شود و من مجبور شدم تا دم در اصلی ورزشگاه بروم و امانتی ام را از آنها بگیرم. یعنی مسئولان حراست به من گفتند که تو به عنوان بازیکن تیم ملی نمی توانی با مادرت به سالن بروی! امیدوارم شرایط به گونه ای پیش برود که حداقل خانواده بازیکنان بتوانند به سالن بیایند؛ مگر چند نفر می شوند؟
سعید معروف: البته این نکته را فراموش نکنید که تمام مردم ایران خواهر و برادران ما هستند.
سید محمد موسوی: فکر می کنم حضور خانواده بازیکنان اولویت دارد به بازیگران و هنرپیشه ها؛ البته حضور هنرمندان هم موجب می شود تا ما انگیزه بیشتری بگیریم، اما جایگاه خانواده ما جای دیگری است.
سعید معروف: میزبانی ایران بسیار خوب بود؛ ایرانی ها همیشه به رسم میهمان نوازی میمهان را با خاطره خوب بدرقه می کنند. مسئولان و مردم ببسیار همکاری کردند و من بسیار راضی بود. فکر می کنم تمام تیم هایی هم که به ایران آمدند از میزبانی راضی بودند.
* پس از لیگ جهانی برخی ها گفتند لیگ جهانی که مهم نیست، المپیک مهم بود که نرفتیم؛ نظر شما چیست؟
سعید معروف: چه ببریم و چه ببازیم همه حرف هایی برای گفتن دارند. باید دید که نظر اکثریت چیست، آنهایی که انسان های فهمیده ای هستند می دانند که باید قدر زحمات را بدانند. آنهایی که می خواهند بحث اول محافل باشند و خودشیرینی و مزه پراکنی کنند و متفاوت شوند کمی شلوغ کاری می کنند و زحمات را زیر سوال می برند. طبیعی است که المپیک آرزوی هر ورزشکاری است و شک نکنید که در سال ۲۰۱۶ این اتفاق برای والیبال خواهد افتاد، اما بدانید که لیگ جهانی برای والیبال مهم تر از المپیک است. برای ورزش، المیپک مهم است و برای والیبال، لیگ جهانی.
حمزه زرینی: المپیک برای تمام ورزشکاران یک آرزو است، اما برای والیبال واقعا لیگ جهانی مهم تر است. جذابیت لیگ جهانی بیشتر از المپیک است و تماشاگران بیشتری دارد. این حرف را خیلی جاها شنیده ام، اما آنهایی که اینگونه اظهار نظر می کنند به نظر من کمبود توجه دارند و می خواهند با این حرف ها خودشان را مطرح کنند؛ در حالی که راه های دیگری هم برای مطرح شدن وجود دارد.
* بهترین و بدترین خاطره شما از لیگ جهانی چه بود؟
سعید معروف: بهترین خاطره من و فکر می کنم تمام بازیکنان مربوط می شود به پیروزی برابر ایتالیایی که ذهنیت خوبی نسبت به آنها نداشتیم و می خواستیم شکست سال ۲۰۱۰ را جبران کنیم. بدترین خاطره هم چیزی به ذهنم نمی رسد و فکر می کنم تمام لیگ جهانی خوب بود.
حمزه زرینی: تمام پیروزی ها شیرین و خوب بود. فکر می کنم پیروزی برابر صربستان چون نخستین پیروزی ایران در لیگ جهانی بود شیرینی خاصی داشت، اما پیروزی برابر ایتالیا غیرقابل تصور بود و بسیار خوشحال شدیم. بدترین خاطره هم شکست برابر ایتالیا بود، چراکه بازی برده را به آنها واگذار کردیم.
سید محمد موسوی: بهترین خاطره ام پیروزی بر ایتالیا بود، چون خاطره بدی از آنها داشتیم و بازیکنانشان کمی بد رفتاری می کردند. در شهری که ولاسکو از نظر والیبالی بزرگ شده بود توانستیم به قول والیبالی ها پرچمش را بالا ببریم!
بدترین خاطره ام هم به بازی اول برابر روسیه برمی گردد؛ من امسال لقب هیرو را داشتم. از هر تیمی یک بازیکن این لقب را می گیرد و متاسفانه در تیم ایران این لقب به من داده شد. در بازی اول احساس سنگینی می کردم و بسیار بد بازی کردم و آن شب بدترین شب زندگی ام بود. پس از آن از بازی با صربستان استارت بازی های خوب ایران زده شد.
* قرار بود هواپیمای اختصاصی برای شما گرفته شود، اما نشد. این موضوع چقدر در شکست برابر آلمان تاثیرگذار بود؟
سید محمد موسوی: اکثر کشورها پروازهای مستقیم به هم دارند، اما در تهران اینگونه نیست. پرواز مستقیم حدود ۳۰۰ هزار دلار برای کشورمان هزینه داشت و خودمان هم به این کار راضی نبودیم. ما راضی بودیم که این هزینه را نگه دارند و برای میزبانی فینال لیگ جهانی در سال آینده خرج شود، چون فکر می کنم حدود ۵۰۰ هزار دلار هزینه دارد. ولاسکو هم گفت که راضی نیستم هواپیمای اختصاصی برای ما گرفته شود. شرایط نشستن برای ما در هواپیما کمی سخت است، چراکه مجبوریم پاهایمان را در راهروی هواپیما قرار دهیم و کار برای مهماندارها سخت می شود. ما انتظار خاصی نداشتیم. سفیر ایران در هاوانا شرایط را برای ما توضیح داد و ظاهرا چند کشور در اطراف دریای کارائیب مخالفت کرده بودند.
* آیا امید دارید که روزی ایران فینال لیگ جهانی را برگزار کند؟
سید محمد موسوی: صد درصد امیدواریم؛ تماشاگرانی که ما داریم هیچ جای دنیا ندارد و فکر می کنم این موضوع یک امتیاز مثبت برای ما است. مربی آلمان پیش از بازی با ایران با کنایه به بازیکنان ایران می گفت فضای اینجا بسیار خوب است و… مشخص بود که عصبی شده است و می خواست به گونه ای رفتار کند که انگار این تماشاگران برای ما مهم نیستند. اگر این امر محقق شود والیبال ایران بسیار پیشرفت می کند.
* بالاترین مبلغ قرارداد بازیکنان در لیگ برتر سال گذشته چقدر بود؟
سعید معروف: از ۵۰ و ۸۰ میلیون تومان هست تا ۱۳۰ و ۱۵۰ میلیون تومان. اگر بازیکنان پیش از لیگ جهانی تیم های خود را مشخص نکرده بودند قطعا دستمزد آنها بالاتر هم می رفت، اما حالا بعید است قراردادها تغییری کند. برای ما خوب نیست که به هر تیم خارجی برویم و بازی کنیم. اگر از اروپا هم پیشنهاد شود به گونه ای نیست که بتوانیم قید ایران را بزنیم و به آنجا برویم، چراکه باید جایی برویم که پیشرفت داشته باشیم و شرایط مالی خوبی داشته باشد و در لیگ قهرمانان اروپا باشد. در شرایط کنونی ایتالیا مشکل اقتصادی دارد و زیاد پول خرج نمی کند. چند نفر از بازیکنان پیشنهاد داشتند، اما تیم های خوبی نبودند و ارزش نداشتند که بازیکنان به آنجا بروند.
حمزه زرینی: البته آقا سعید شوخی می کنند! همه نوع قراردادی در والیبال وجود دارد. از ۴۰ میلیون تومان شروع می شود و مبلغ قراردادها بالا می رود.
* برخی مدیران ورزشی پس از المپیک به سراغ قهرمانان آمدند و با آنها قرارداد امضا کردند؛ برای شما این شرایط پیش نیامد؟
سعید معروف: آرزویم این است که حالا فردی مانند رویانیان به والیبال بیاید تا پول را وارد این رشته کند و تیمداری کند. آقای سلیمانی مدیرعامل کاله و قنبر مدیرعامل متین و مدیران کاشان که به صورت خصوصی تیمداری می کنند پول را وارد این رشته کرده اند، اما قراردادها به قدری نیست که بازیکن بتواند در رفاه کامل باشد، بلکه در حد" بخور و نمیر" و پر کردن" چاله چوله ها" ی زندگی است. برای فردی مانند رویانیانی که هزینه های ۲۰ - ۳۰ میلیاردی در فوتبال انجام می دهد خرج کردن ۵ میلیارد در والیبال برایش چندان زیاد نیست. رویانیان مچکریم!
سید محمد موسوی: حیف است که مدیری مانند رویانیان را از باشگاه پرسپولیس بردارند.
* چه توقعی از وزیر ورزش آینده دارید؟
سید محمد موسوی: هر ورزشکاری توقع دارد به ورزشکاران توجه شود. درست است که باید به جوانان هم توجه کند، اما باید ورزش در اولویت باشد و برای جوانان باید بستر سازی شود. نباید توجه به رشته های مختلف در حد جرقه باشد. باید پایه سازی شود و امیدوارم به این امر توجه خاصی شود.
حمزه زرینی: همه می گویند حتما باید ورزشی و ورزشکار باشد، اما من اعتقادی به این حرف ها ندارم. به نظر من وزیر ورزش باید ساختارهای اصلی ورزش را توسعه دهد و برای رشته های مختلف از پایه کار کند. از طرفی پرداخت پاداش ها است که برای تمام رشته ها یکسان نیست. بدترین چیز برای یک ورزشکار دلسرد شدن است. اگر قولی که می دهند عمل کنند را شرایط خیلی بهتر می شود. شاید اگر قول ماشین نمی دادند و تنها همان ۵۰ میلیون تومان را می دادند ما خیلی هم خوشحال می شدیم، اما وقتی قول می دهند و عملی نمی کنند دلسرد می شویم. کار را باید به کاردان سپرد.
سعید معروف: دوست دارم فردی بیاید که ورزش را اولویت اول ایران کند. ورزش سمبل کشورها است و مدال آوری در مسابقات مختلف نشان دهنده شخصیت کشورها است. هیچ الزامی وجود ندارد که حتما ورزشی باشد، اگر مدیریت ورزشی بلد باشد کافی است. اگر ورزشکار تحصیل کرده هم باشد که خیلی خوب است. اگر علی دایی هم باشد که خیلی بهتر می شود؛ علی دایی عالی است.
ارسال نظر