دو و میدانی ایران در مسیر پسرفت

به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا: بیستیمن دوره رقابت های دوومیدانی قهرمانی آسیا، این بار با نتیجه ای دور از انتظار و ضعیف برای تیم ایران به پایان رسید.

بیستمین دوره رقابتهای دوومیدانی قهرمانی آسیا طی پنج روز با حضور ۵۷۰ ورزشکار از ۴۲ کشور آسیایی برگزار شد و تیم ۲۰ نفره ایران با کسب سه مدال نقره و قرار گرفتن در جایگاه سیزدهمی یکی از ضعیف ترین نتایج یک دهه اخیر خود را بدست آورد.

با نگاهی به تاریخچه رقابتها در یک دهه اخیر، پس از رقابتهای سال ۲۰۰۳ در مانیل که تیم ایران تنها با مدال نقره عباس صمیمی در مکان شانزدهم جدول قرار گرفت، این نتیجه یکی از ضعیف ترین نتایج دوومیدانی ایران محسوب می شود. البته نکته اینجاست که دوومیدانی ایران در یک دهه پیش و قبل تر، ستاره های کنونی خود را در اختیار نداشت و بیشتر ورزشکاران حال حاضر دوومیدانی یا سابقه مدال آوری در آسیا را داشته اند و یا رکوردهایی در سطح اول آسیا در اختیار دارند.

بدین ترتیب با توجه به کیفیت تیم اعزامی، این نتیجه را می توان نتیجه ای بسیار ضعیف و یا حتی یک شکست برای دوومیدانی ایران قلمداد کرد. البته اگر نخواهیم از حق بگذریم، این رقابتها در کنار ناکامی ها، برخی دستاوردها را به همراه داشت که در ابتدا به این دستاوردها خواهیم پرداخت و سپس، شکستها و ناکامی ها را بررسی خواهیم کرد.

دستاوردها:

شاید مهمترین موفقیت تیم ایران در رقابتهای دوومیدانی قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۳، کسب مدال نقره کیوان قنبرزاده در پرش ارتفاع بود. او پس از سی سال توانست بار دیگر ایران را در پرش ارتفاع صاحب مدال کند و این مدالی ارزشمند برای دوومیدانی ایران و خود او محسوب می شود. قنبرزاده اگرچه در این مسابقه لیاقت قهرمانی را داشت، اما رسیدن به همین مدال نقره نیز می تواند کار بزرگی در میان این همه ناکامی باشد.

در کنار قنبرزاده، مدال نقره لیلا رجبی نیز بسیار با ارزش بود. او سرانجام در میان دو پرتابگر خوب چینی که همیشه در سکوهای بین المللی بالاتر از بقیه قرار می گرفتند، طلسم را شکست و با گذشتن از یکی، این بار در میان این دو پرتابگر چینی قرار گرفت. رکورد بالاتر از ۱۸ متر هم برای او ارزشمند است. در مورد رجبی این امید وجود دارد که بتواند در رقابتهای آتی، قهرمان شود.

شکستها:

اگرچه دستاوردهای این دوره از رقابتهای دوومیدانی قهرمانی آسیا برای تیم ایران بسیار کم بود، اما در عوض شکستها در شرح گسترده ای خواهد گنجید. در ادامه براساس ورزشکاران، شکستهای آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

• سجاد مرادی

بی شک بزرگترین ناکام تیم ملی دوومیدانی ایران در رقابتهای پونای هند کسی نبود جز سجاد مرادی. سجاد دونده بسیار بااستعدادی است که یک تنه در ده سال اخیر توانسته جور عقب افتادگی دوهای نیمه استقامت ایران را بکشد و به نتایج ارزشمندی دست پیدا کند. در سابقه عملکرد او همین بس که تاکنون در جریان رقابتهای قهرمانی آسیا شش مدال طلا، نقره و برنز به دست آورده و با دو مدال طلا و نقره ای که در بازیهای آسیایی گوانگ جو بدست آورد، ستاره کاروان ایران لقب گرفت.

حالا همین سجاد مرادی با این سابقه درخشان، در رقابتهای آسیایی در ماده ۱۵۰۰ متر چهارم می شود و در ماده ۸۰۰ متر (که رشته تخصصی مرادی است) با زمان یک دقیقه و ۵۵ و ۴۳ صدم ثانیه در گروه هشت نفره آخر می شود. در مورد عملکرد سجاد مرادی یک سئوال بسیار مهم وجود دارد و آن هم این است که اگر او در شرایط آمادگی خوبی قرار نداشت، چرا به رقابتهای آسیایی اعزام می شود که اینگونه شخصیت قهرمانی اش در قاره آسیا زیر سئوال برود؟

در کنار او، برادرش امیر مرادی نیز عملکرد چندان مطلوبی نداشت و در ۱۵۰۰ متر از دور رقابتها به دلایل نامعلوم بیرون آمده و در ۸۰۰ متر با نتیجه ای ضعیف، پنجم شد. البته شاید افتخار او در این رقابتها این باشد که سه پله بالاتر از برادرش قرار گرفته است، اما در مورد او نیز این سئوال وجود دارد که پس چه زمانی امیر مرادی به رکوردهای یک دقیقه و ۴۶ ثانیه و یک دقیقه و ۴۷ ثانیه می رسد تا بتوانیم به عنوان یک دونده شش دانگ در ۸۰۰ متر بر روی او حساب کنیم؟ هم فدراسیون و هم خود او باید بیشتر به فکر این موضوع باشند.

• هادی سپهرزاد

هادی سپهرزاد بهترین دهگانه کار یک دهه اخیر دوومیدانی ایران است که در این مدت یک بار قهرمان آسیا شده و دو بار نایب قهرمان. در رقابتهای سالنی نیز همین تعداد مدال را در کارنامه دارد و یکی از بهترینهای آسیا محسوب می شود، اما او در رقابتهای آسیایی در ماده ۱۱۰ متر با مانع خطا کرد و از دور رقابتها حذف شد. این حذف نیز یکی از بزرگترین ناکامی های تیم ایران محسوب می شود. چراکه او تنها قهرمان ایرانی دور قبل رقابتها در این مسابقات بود و انصافا نیز فدراسیون در ماه های سخت و بی پولی اش، شرایط حضور او در اردوی خوب بین المللی را فراهم آورده بود. بدین ترتیب عملکرد هادی سپهرزاد هم یک شکست برای خود او محسوب می شود و هم شکستی برای تیم ملی دوومیدانی ایران.

• محسن ربانی

محسن ربانی با داشن رکورد بیش از پنج متر و سی و پنج سانتی متر همچنان بهترین پرنده نیزه ایران محسوب می شود. او در رقابتهای مختلف موفق بوده و در سال ۲۰۰۷ توانست به عنوان قهرمانی آسیا دست پیدا کند. او همچنین در رقابتهای داخل سالن هم قهرمان شده، هم نایب قهرمان و هم سوم. بنابراین ربانی از باتجربه ترین و بهترین ورزشکاران تیم ملی دوومیدانی ایران محسوب می شد. با این وجود او در رقابتهای آسیایی حتی نتوانست از مانع چهار متر و ۹۰ سانتی متری عبور کند و بدین ترتیب از دور رقابتها با ناکامی کنار رفت. عملکرد او نیز از مهمترین علل ناکامی تیم ایران در هند محسوب می شود.

• کاوه موسوی

کاوه موسوی رکورددار پرتاب چکش ایران است که در بازیهای آسیایی گوانگ جو برای نخستین بار به مدال نقره دست یافت. او در یک سال اخیر نیز در اردوهای خوبی حضور داشته و با مربیان خوبی در روسیه تمرین کرده است، اما پرتاب حدود ۷۱ متر و قرار گرفتن در جایگاه پنجمی آسیا بی شک نتیجه ای ضعیف محسوب می شود. موسوی که هم سابقه مدال در بازیهای آسیایی دارد و هم در اردوهای خوبی حضور یافته، نباید اینگونه ضعیف در رقابتهای آسیایی حاضر می شد. او نیز یکی از عوامل شکست تیم ایران محسوب می شود.

• روح الله عسگری

روح الله عسگری از بهترین دوندگان تیم ملی ایران محسوب می شود که خود او برای نخستین بار در حضور قهرمان جهان و المپیک توانست به مدال برنز دست پیدا کند و همین سال پیش رکورد ایران را به حدنصاب ۱۳ ثانیه و ۵۰ صدم ثانیه رساند. با این وجود او در رقابتهای آسیایی در خط استارت حاضر نشد. برخی از نزدیکان تیم علت این مسئله را مصدومیت پیش از شروع رقابتها عنوان کردند. با این وجود این مسئله نیز یکی از عوامل شکست تیم ایران محسوب می شود.

• محمود صمیمی

براساس رکوردها، محمود صمیمی از بهترین ورزشکاران تیم ملی دوومیدانی ایران بود که از او توقع زیادی می رفت تا به مدال آسیایی برسد. او همین چند هفته پیش توانسته بود به رکورد ورودی رقابتهای جهانی که بیش از ۶۴ است دست پیدا کند، اما در این رقابتها حتی به رکورد ۶۱ متر هم نرسید تا در مکان چهارم قرار گیرد. آن هم در شرایطی که احسان حدادی به عنوان ستاره رقابتها در مسابقات حضور نداشت. بنابراین عملکرد او را نیز می توان از عوامل شکست تیم ایران محسوب کرد. درحقیقت این رقابتها بهترین فرصت بود تا برادران صمیمی به مدال طلای آسیا دست پیدا کنند، اما گویا مصدومیت محمد و عملکرد ضعیف محمود باز هم شانس قهرمانی را از آنها گرفت.

• محمد ارزنده

ارزنده اگرچه تاکنون به مدال آسیایی نرسیده بود، اما پریدن حدود هشت متر در پرش طول ما را بسیار امیدوار کرده بود که او با تکرار این رکورد بتواند به مدال آسیایی برسد. او در یک سال اخیر عملکرد رو به رشدی داشته و بارها توانسته به رکوردهای خوبی دست پیدا کند، اما در رقابتهای آسیایی با عملکردی نه چندان مطلوب در جایگاه چهارم ایستاد تا او نیز یکی از عوامل ناکامی تیم ایران لقب گیرد.

• رضا قاسمی

براساس رکوردها، رضا قاسمی یکی از بهترین دوندگان سرعت آسیا محسوب می شود و با تجربه ای که داشته و رکوردهایی که به ویژه در این اواخر ثبت کرده بود، انتظار این می رفت تا سرانجام یک دونده سرعت ایرانی به مدال آسیایی دست پیدا کند، اما او نیز در رقابت فینال ۱۰۰ و ۲۰۰ متر با رکوردهای شخصی اش فاصله داشت و در هر دو ماده با قرار گرفتن در مکان چهارمی به کار خود پایان داد. با این وجود، این نتیجه یکی از بهترین نتایج تاریخ سرعت ایران محسوب می شود، اما بدین خاطر در میان ناکام ها از قاسمی یاد می شود که عملکرد خوبی در ماه های اخیر این توقع را بوجود آورده بود تا بتواند در آسیا ایران را صاحب مدال کند.

در کنار او حسن تفتیان نیز گویا به علت مصدومیت نتوانست به نتیجه مطلوب برسد.

• مریم طوسی

مریم طوسی بهترین دونده در میان زنان ایران محسوب می شود و در دور پیشین رقابت ها در کوبه ژاپن با راه یافتن به فینال ۱۰۰ متر با زمان ۱۱ ثانیه و ۸۱ صدم ثانیه در مکان ششم قرار گرفت. با این وجود او در دور مقدماتی ۱۰۰ متر رقابتهای پونای هند خطا کرد و از دور رقابتها کنار رفت. او در دور گذشته در رقابت های ۲۰۰ متر نیز با زمان ۲۴ ثانیه و ۲۹ صدم ثانیه در مکان پنجم قرار گرفته بود، اما این بار با زمان بهتر باز هم به عنوانی بهتر از قبل دست پیدا نکرد. با توجه به عملکرد خوب او در سال های گذشته و دوهای خوبش برای رسیدن به المپیک، توقع این می رفت تا طوسی بتواند عملکرد بهتری در آسیا داشته باشد.

البته در کنار اسامی که عنوان شد، حذف سجاد هاشمی در فینال ۴۰۰ متر و سپیده توکلی در هفتگانه نیز از شکستهای این دوره تیم ملی دوومیدانی ایران محسوب می شوند.

با این وجود این ناکامی ها و شکستها دارای علتها و ریشه های مختلف است که خبرگزاری دانشجویان ایران در روزهای آتی این مسائل را بیشتر بررسی خواهد کرد.